پله

ادسون آرانتس دوناسیمنتو در 23 اكتبر سال 1940 به دنیا آمد. او پسر یك فوتبالیست به نام"دیندینهو" بود. شماره 10 سانتوس تبدیل به بهترین بازیكن تمام دوران فوتبال شد.

سانتوس

از سال 1956 تا 1974 برای تیم سانتوس بازی كرد. 11 قهرمانی در ایالت سن پائولو را به دست آورد. دو جام لیبرتادورس ، دو جام بین قاره ای و 5 جام ملی را فتح كرد . اولین بازی او در 7 سپتامبر سال 1956 بود. وقتی كه 16 سال داشت . بعد به تیم كاسموس رفت و در سال 77 هم قهرمان لیگ آمریكا شد.

برزیل

در تیم ملی برزیل،پله 91 بازی كرد و 77 گل به ثمر رساند. از سال 1957 تا 1971. سه جام جهانی را فتح كرد . ( 1958، 1962، 1970 ) پله وزیر ورزش در برزیل بود و امروز سفیر فوتبال در دنیاست .

پله ، دیه گوی جدید را معرفی می كند

كسی ارقام و اعداد مربوط به پله را باور نمی كندو قبول ندارد كسی كه در 1365 بازی توانست 1282 گل به ثمر برساند ، در 1113 مسابقه به ركورد 1089 گلبرسد، در سانتوس وقتی 15 ساله بود بازی كرده باشد و در تیم ملی برزیلوقتی16 ساله ، در 17 سالگی قهرمان جهان شده باشد.

سفیر فوتبال امروز،62 سال سن دارد . او به این چیزها اهمیت نمی دهد كه درباره اش چه حرف هایی می زنند . پله در هر 90 دقیقه تقریباً یك گل زده است ، 20 سال فوتبال حرفه ای را پشت سر گذاشته است ؛ دو جام لیبرتادورس ، دو جام بین قاره ای ، 11 قهرمانی با"سن پائولو"، 5 قهرمانی با تیم ملی و یك قهرمانی با تیم كاسموس آمریكا و 10 عنوان بهترین گلزن رقابت های متفاوت را در كارنامه اش دارد.

او می خندد و می گوید : « هر سال می گردند تا جانشین مرا پیدا كنند.... اما پیدا نمی كنند. »

حتی بین پله و مارادونا هم داستان فوتبال و طرفدارانشان فرق می كند . اما امكان دارد كه یك روز جانشین پیدا شود . در تیم جدید سانتوس كه در فینال جام لیبرتادورس حضور دارد ، یك پدیده دیده می شود ؛"دیه گو" كه نامی آرژانتینی دارد، اما برزیلی فوتبال بازی می كند و همانروش را دارد ، در 16 سالگی با پیراهن سفید سانتوس به میلان رفته  ودر 17 سالگی قهرمان برزیل شده  داشت . كسی چه می داند شاید وارث پله همین بازیكن باشد .

پله به لندن آمده است تا یك سری كار تبلیغاتی انجام دهد . اما خودش می گوید كه این سفر ورزشی است . او در فرانسه،فینال جام كنفدراسیون ها را تماشاكرد، جایی كه تیم برزیل توسط تركیه حذف شد . او چند روز گذشته یك مشغله ذهنی دیگر هم داشت. جام لیبرتادورس .

او سال 1963 با تیم سانتوس قهرمان شد ، اماامسالتیمش در بازی رفت وبرگشت شكست خوردوبه مقام نایب قهرمانی رسید.

سال 63 ، پله ابتدا با تیم سانتوس،جام لیبرتادورس را برد و بعد هم در فینال جام بین قاره ای مقابل میلان قرار گرفت .

در میلان 2-4 شكست خوردند ، در سن پائولو 2-4 پیروز شدند و در یك بازی دیگر آن هم در برزیل 0-1 قهرمان شدند .

آیا تاریخ تكرار می شود ؟‌

به نظرم بله . هم هیجان برانگیز و هم شك برانگیز . 41 سال پیش در جام لیبرتادورس،بوكا را شكست دادیم و در جام بین قاره ای میلان را . شاگردان لیائو هم توانایی انجام آن راداشتند، اما یك تفاوت وجود دارد. آن تیم سانتوس یك تیم بزرگ بود ، 5 قهرمانی را به دست آورده بود . یك لیبرتادورس و یك جام بین قاره ای هم در خانه داشت .اما این تیم در حال بزرگ شدن است.

آیا می تواند دوره جدیدی بعد از دوران پله شروع شود ؟

من قبلاً هم گفته ام كه سرمایه ی سانتوس ، جوان هایش است . طرفداران ، مردم و همه اطرافیان فكر می كنند نتایج فقط با قهرمانهای بزرگ به دست می آید . در حقیقت این طور نیست . من در میلان دیه گو ، روبینهو ، پائولو آلمیدا ، آلكس و دیگران را دیده ام. آنها استثنایی هستند و با شادی فوتبال بازی می كنند . پس صبر كنید ، قبل از اینكه بخواهید از یك دوره حرف بزنید . باید پیروز شد و دوباره پیروز شد .

آیا آنها روی جاده درستی افتاده اند ؟

لیائو در حال انجام كار بزرگی است . او آدمی جدی است و نظم خاصی در تیم به وجود آورده است و البته ذهنیت درستی دارد .

چه احساسی در آنها وجود دارد ؟

سانتوس همیشه برای پیروزی بازی می كند . حتی اگر اوضاعشهمخوب نباشد ، باز هم خوب بازی می كند و با شادی می بازد . این احساس، برزیلی است .

این دیگر مبالغه نیست كه آنها وارث شما هستند ؟

سن آنها را در نظر بگیرید . آنها حداقل باید سه سال در كنار هم بازی كنند .

بوكا – سانتوس،این یك فینال جام لیبرتادورسبود؟

این فینال آرژانتین – برزیلبود، همیشه هم جنگ مرگ و زندگی است. من فقط كمی نگران بچه هایم بودم. آنها جو ورزشگاه و محیط بومبونرا را تا به حال ندیدهبودند. ورزشگاه بوكا می تواند بازیكنان كم تجربه را بترساند. ( در بازی رفت فینال هم همین گونه بود . آرژانتینی ها خواب سانتوس را خراب كردند و در نهایت پیروز شدند )‌

بوكا یا میلان ، كدام قوی تر است ؟

میلان قوی تر از بوكا جونیورز است . آنها با تجربه تر هستندو یك مزیت دیگر هم دارند ، اگر بازی به پنالتی بكشد ، دیدار برایشان حكم كلید پیروزی را دارد و مثل فینال منچستر می تواند تأثیرگذار باشد.

سانتوس همیشه سریع بازی می كند و انگیزه زیادی دارد . این فینال ها زیباست . اگر سانتوس پیروز شود ، به آرزویمان رسیده ایم .

اگر سانتوس مقابل میلان قرار بگیرد ، چه اتفاقی می افتد ؟

یك فینال جذاب ، بدون هیچ گونه پیش بینی مشخص با آن فینالی كه من بازی كردم ، تفاوت بسیاری دارد . ما سه بازی انجام دادیمكه در 90 دقیقه تمام شد . حالا همه چیز می تواند اتفاق بیفتد . یك چیز اینجا مشترك است كه من دوستان قدیمی ام مثل آلتافین و آماریلدو را می بینم . آنها در تیم میلان بازی می كردند . خیلی عجیب است كه دوباره به هم برسیم .

با دیه گو همه چیز می تواند اتفاق بیفتد .

دیه گو یك بازیكن بزرگ است و برای لیگ های بزرگ اروپایی آمادگی دارد. من احساس می كنم كه او بیشتر به درد فوتبال انگلستان می خورد تا ایتالیا. او از نظر فیزیكی، هم قوی است وهممی تواند مقابل یك نوع فوتبال دیگر هم بایستد. دیه گو یك هافبك استثنایی ، با كلاس و تواناست.

از دوست او هم بگویید؛ روبینهو

ضربه های خوبی می زند، آماده است و نمایشی بازی می كند. باید كمی صبر كند تا از نظر عضلانی قوی شود. او در نبردهای تك به تك كمی مشكل دارد.

آیا دیه گو ، پله جدید است ؟

چند دفعه این را شنیده ام . آلتافینی ، ریورا، سیوری ، همیشه یك پله برای كشف كردن وجود دارد، اما من منتظر كسی هستم كه هزار گل به ثمر برساند و 20 سال بازی كند. نمی دانم آیا امكان پذیر است یا نه.

دیه گو كمی شبیه است .

او یك هافبك است ، در حالی كه من فوروارد بودم و گل های زیادی زدم. حتی با ضربه سر. گوش راست بودم اما در نوك حمله  مبارزه می كردم . او پشت سر دو مهاجم بازی می كند .

او محدود نیست و می تواند به هر جایی كه می خواهد ، برود. او آزاد است كه حتی جلوتر از مهاجمان قرار بگیرد. او سبك ریورا را دارد  كه امروز كمبود آن را احساس می كنیم. حتی اگر پایین تر باشد ، باز هم این شخصیت را دارد كه بهتر شود. اما هنوز جوان است .

قهرمان های سانتوس چند نفر هستند ؟

تعدادشان زیاد است . چند نفر آنها هنوز در سایه هستند . طرفداران به آنها زیاد علاقه ندارند، اما همهیآنها مفید هستند . من به شما دو نفر از آنها را نشان می دهم كه كمی تكنیك آنها از دیه گو و روبینهو پایین تر است ،اما عالی بازی می كنند .

یكی از آنها پائولو آلمیداست . هافبك مركز جلوی مدافعان. او با زمان هماهنگ است و بازیكن جوان و خوبی است. او مرا یاد دونگا می اندازد. حتی مثل تراپاتونی است ، با همان قدرت و تعصب .

و نفر بعدی ؟

رناتو یا به قول ما برزیلی ها رناتینهو. یك هافبك هجومی كامل و شجاع . احتمالاً به عنوان بهترین بازیكن فصل سانتوس شناخته می شود.

و در دفاع ؟

لئال . یك دفاع چپ سریع و كاملاً تكنیكی .

در بوكا هم یك ستاره است، ته وز. آیا او هم یك مارادونا خواهد شد ؟

او باید بیشترگل بزند تا بتواند در قیاس با من، مارادونا ، كرویف ، سیوری و دی استفانو قرار بگیرد. این جوان ها باید كامل شوند و خوب بازی كنند. در حقیقت بعد از تولد من ، پدر و مادرم خودشان را بازنشسته كردند .