تبیان، دستیار زندگی
امام در نامه خود به حارث همدانى می¬فرمایند :در شهرهاى بزرگ سكونت كن كه جایگاه فراهم آمدن مسلمانان است، و بپرهیز از جای¬هایى كه در آن از یاد خدا غافلند و آنجا كه به یكدیگر ستم مى¬رانند، و بر طاعت خدا كمتر یاران¬اند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بیشتر فكر لباس فرزندانید یا...؟!

کودک و مطالعه

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین در زندگی، تربیت فرزندان و به ویژه جوانان است. هر پدر و مادری دوست دارد دختران و پسران خویش به نحو احسن پرورش داده و به سرانجام رساند. لکن در این میان برخی عوامل تأثیر مستقیم دارند. این مقوله نیز، همچون بسیاری دیگر از عوامل در نهج البلاغه آمده و بررسی این کتاب ارزشمند در جهت روشن شدن ابعاد مسأله راهگشاست.


عوامل موثر در تربیت

عوامل مۆ ثر در تربیت، عواملى‌اند كه به نحو اقتضا ساختار تربیتى و شخصیت روحى انسان را سامان مى‌دهند كه عبارتند از:

1ـ وراثت: وراثت انتقال یافتن صفات و خصوصیات از یك اصل از موجود زنده به نسل است. تأثیر وراثت در تربیت، تأثیرى مهم به نحو اقتضا است و نه به نحو علت تامه و عامل مسلط، چنانكه انسانى با وراثتى نادرست مى‌تواند به درستى گراید و انسانى با وراثتى درست به نادرستى میل كند.

امام على (علیه السلام) درباره اهمیت وراثت در نامه‌اى خطاب به معاویه در مقایسه‌اى میان خاندان خود ـ با بهترین وراثت ـ و خاندان اموى ـ با پست‌ترین وراثت ـ چنین فرموده‌اند: "اما گفته تو كه ما فرزندان عبد منافیم؛ درست است كه تبار ما یكى است، اما امیه در پایه هاشم نیست، و حرب را با عبدالمطلب در یك رتبت نتوان آورد، و ابوسفیان را با ابوطالب قیاس نتوان كرد. آنكه در راه خدا هجرت نمود چونان كسى نیست كه رسول خدا آزادش فرمود؛ و خاندانى را كه حسبى است شایسته، همچون كسى نیست كه خود را بدان خاندان بسته؛ و نه با ایمان درست كردار چون دروغگوى دغلكار. بدا پسرى كه پیرو پدر شود و در پى او به آتش دوزخ در شود". (نامه 17)

امام على (علیه السلام) در این سخن هم به اهمیت انكارناپذیر وراثت در تربیت پرداخته و هم این حقیقت را آشكارا بیان فرموده است كه انسان مى‌تواند با وجود وراثتى ناپاك، به پاكى گراید و راه هدایت پیش گیرد و از این رو معاویه را مذمت مى‌نمایند.

اراده انسان: در میان عوامل مۆثر در تربیت، اراده انسان مهمترین نقش را ـ به نحو اقتضا ـ در تربیت دارد، به گونه‌اى كه سعادت و شقاوت آدمى به دست خودش است

2ـ محیط: مجموعه عوامل عادى بیرونى كه انسان را در احاطه دارند و از ابتداى جلوه یافتن حیات آدمى تا زمان پایان یافتن زندگى این جهانى بر انسان تأثیر تربیتى مى‌گذارند، محیط شمرده مى‌شوند. مهمترین این عوامل عبارتند از:

ـ محیط خانواده: امام على (علیه السلام) در توصیف‌هاى خود درباره رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به این امر نیز توجه داده و فرموده‌اند:"تا آنكه تشریف بزرگوارى از سوى خداى بارى به محمد (صلی الله علیه و آله) رسید، و او را از بهترین خاندان و گرامى‌ترین دودمان بركشید. از درختى كه پیامبران خود را از آن جدا كرد، و امینان خویش را برگزید و بیرون آورد. فرزندان او بهترین فرزندانند، و خاندانش نیكوترین خاندان، و دودمان او بهترین دودمان". (خطبه 94)

ـ محیط رفاقت و معاشرت: به بیان امیرمۆ منان (علیه السلام) دوستى با عاقلان و صالحان مانند قرار گرفتن در معرض نسیم بهارى است كه زنده‌كننده و به بارنشاننده است و دوستى با جاهلان و فاسدان مانند قرار گرفتن در معرض سرماى پاییزى است كه میراننده و خشك‌كننده است. (حکمت 128)

ـ محیط اجتماع: امام در نامه خود به حارث همدانى می‌فرمایند:"در شهرهاى بزرگ سكونت كن كه جایگاه فراهم آمدن مسلمانان است، و بپرهیز از جای‌هایى كه در آن از یاد خدا غافلند و آنجا كه به یكدیگر ستم مى‌رانند، و بر طاعت خدا كمتر یاران‌اند". (نامه 69)

سختی

ـ محیط جغرافیایى و طبیعى: امام على (علیه السلام) درباره نحوه زندگى عرب جاهلى و تأثیر محیط جغرافیایى و طبیعى بر اخلاق و رفتار انسان سخنى روشنگر دارد، چنانكه فرموده است :"همانا خداوند محمد (صلی الله علیه و آله) را برانگیخت، تا مردمان را انذار كند و فرمان خدا را چنانكه باید برساند. آن هنگام شما اى مردم عرب! بدترین آیین را برگزیده بودید و در بدترین سراى خزیده بودید. منزلگاهتان سنگستان‌هاى ناهموار، همنشینتان گرزه مارهاى زهردار، آبتان تیره و ناگوار، خوراكتان گلوآزار، خون یكدیگر را ریزان، از خویشاوند بریده و گریزان، بت‌هایتان همه جا برپا و پاى تا سر آلوده به خطا". (خطبه 26)

بى‌گمان زندگى در محیطى خشن و همراه با درگیرى و جنگ، روحیه فرد را به سوى خشونت و جمود و خودمحورى مى‌كشاند، چنانكه عرب جاهلى به هیچ وجه خود را پایبند قانون و مقررات نمى‌دید و به زندگى مدنى و آداب و مقررات آن به دیده بى‌اعتنایى و حتى ریشخند مى‌نگریست.

3ـ سختی‌ها و شداید: از جمله عوامل مۆثر در تربیت انسان سختى‌ها و شداید است كه موجب صیقل خوردن گوهر وجود آدمى و شكوفایى استعدادها و كسب كمالات است. به بیان امیرمۆ منان (علیه السلام): "گوهر انسان ها در آزمایشگاه دگرگونى احوال معلوم مى‌شود". (حکمت 217)

4ـ كار: كار از جمله عوامل تربیتى است كه در شكل دادن شخصیت انسان ـ به نحو اقتضا ـ بسیار مۆثر است. على (علیه السلام) در ضمن حكمتى والا فرموده‌اند :"خوشا آنكه كسبى پاكیزه داشته باشد". (حکمت 123)

كار و تلاش از جهات مختلف اهمیت دارد و در تربیت فرد و جامعه نقشى اساسى بازى مى‌كند.

5ـ اراده انسان: در میان عوامل مۆثر در تربیت، اراده انسان مهمترین نقش را ـ به نحو اقتضا ـ در تربیت دارد، به گونه‌اى كه سعادت و شقاوت آدمى به دست خودش است. خداى رحمان راه سعادت و شقاوت انسان را بدو نموده و او را در انتخاب این راه و پیمودنش آزاد گذاشته است تا خود، خویش را انتخاب كند و به هر چه مى‌خواهد متصف گردد و در این امر اكراه و اجبارى نیست. به بیان امیرمۆ منان (علیه السلام): "خوشبخت كسى است كه از دیگران پند پذیرد (و خود را به پاكى پرورش دهد) و بدبخت كسى است كه فریب هواى نفس خویش خورد (و به ناپاكى گراید)". (خطبه 86)

امام على (علیه السلام) درباره اهمیت وراثت در نامه‌اى خطاب به معاویه در مقایسه‌اى میان خاندان خود ـ با بهترین وراثت ـ و خاندان اموى ـ با پست‌ترین وراثت ـ چنین فرموده‌اند: "اما گفته تو كه ما فرزندان عبد منافیم؛ درست است كه تبار ما یكى است، اما امیه در پایه هاشم نیست، و حرب را با عبدالمطلب در یك رتبت نتوان آورد، و ابوسفیان را با ابوطالب قیاس نتوان كرد. آنكه در راه خدا هجرت نمود چونان كسى نیست كه رسول خدا آزادش فرمود؛ و خاندانى را كه حسبى است شایسته، همچون كسى نیست كه خود را بدان خاندان بسته؛ و نه با ایمان درست كردار چون دروغگوى دغلكار. بدا پسرى كه پیرو پدر شود و در پى او به آتش دوزخ در شود

عوامل انحراف جوانان

ائمه (علیهم السلام) ریشه‌ها و علل بیماری‌ها و انحرافات را مدنظر قرار داده‌اند که در این مجال به بیان برخی از مهم‌ترین آن‌ها از منظر امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه پرداخته می‌شود.

1ـ جهل و عدم آگاهی: "نادانی جوانان پذیرفته شدنی و علم و دانش آن‌ها کم است". (حکمت 232) یعنی اگر نادانسته کاری انجام دادند عفو نمایید که علم آن‌ها نیز بسیار قلیل است.

2ـ لذت‌گرایی و تمایل‌پرستی: "هواپرستی و شهوت‌رانی دشمن عقل و خرد است". (حکمت 232)

3ـ عشق و حبّ افراطی: "هر کس به چیزی عاشق گردد چچشمش را کور و دلش را بیمار نماید". (خطبه 108) به گونه‌ای که عیب و طشتی را نمی‌بیند.

4ـ آزادی‌طلبی افراطی: "ای مالک! هواها و خواهش‌های نفسانی خویش را تحت تملک خود درآور و بر آن‌ها مالک باش و نفس خویش را از آنچه حلال نیست بخیل گردان". (نامه 53) یعنی نسبت به حرام‌ها بخل داشته باش و انجام نده.

5ـ عصبانیت و خشم کنترل‌نشده: "خشم و غضب تعدیل ناشده و بیجا خود شعبه و مرحله‌ای از دیوانگی است". (حکمت 255)

نتیجه

عوامل مۆ ثر در تربیت، عواملى‌اند كه به نحو اقتضا ساختار تربیتى و شخصیت روحى انسان را سامان مى‌دهند كه عبارت از وراثت، محیط خانواده و رفاقت و اجتماع و جغرافیایى و طبیعى، سختی‌ها و شداید، كار، اراده انسان است. برخی از مهم‌ترین عوامل انحراف جوانان از منظر امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه جهل، لذت‌گرایی، عشق افراطی، آزادی‌طلبی و عصبانیت است.

فرآوری: زینب مجلسی راد

بخش نهج البلاغه تبیان  


منابع:

مجموعه از چشم‌انداز امام علی (علیه السلام): جوان، محمدجواد درودگر.

منظر مهر: مبانی تربیت در نهج البلاغه، مصطفی دلشاد تهرانی

مطالب مرتبط:

مهم ترین نقش زن در خانواده از دیدگاه قرآن

خانواده منتظر در برابر خانواده مبتذل(1)

خانواده خود را چگونه اداره کنیم

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.