تبیان، دستیار زندگی
وضعیت طراحی گرافیک در ایتالیا با چگونگی موقعیت آن در دیگر بخش های اروپا در دهه های آغازین قرن بیستم متفاوت بود. طراحی و معماری شکوفا بودند ، اما طراحی گرافیک به کندی توسعه می یافت و بسیاری از سنت گرایان آن را با حروفچینی کتاب یا نقاشی برای پوسترها مرتبط
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

استودیو بوگری، پیشگام گرافیک صنعتی


وضعیت طراحی گرافیک در ایتالیا با چگونگی موقعیت آن در دیگر بخش های اروپا در دهه های آغازین قرن بیستم متفاوت بود. طراحی و معماری شکوفا بودند ، اما طراحی گرافیک به کندی توسعه می یافت و بسیاری از سنت گرایان آن را با حروفچینی کتاب  یا نقاشی برای پوسترها مرتبط می دانستند.

استودیو بوگری، پیشگام گرافیک صنعتی

تنها "فوتوریسم" از این قاعده جدا بود؛ به گونه ای که صفحه آرایی ها در حد تجربه هایی پیشرو باقی ماندند.

"آنتونیو بوگری" یکی از پیشروان نسل جدید طراحان گرافیک صنعتی بود که بیشتر با نواحی شمال ایتالیا هماهنگ بود. "بوگری" در "پاویا" متولد شد؛ وی پیش از آنکه استودیو بوگری را در میلان به سال 1933م. تاسیس کند، در انستیتویی فنی و هنری فعالیت می کرد و سپس به شرکت چاپ "اَلفییِری و لاکروا" پیوست.

او دقت نظر زیادی را که در معماری منطقی ایتالیا یافته بود، به کار گرفت و از آن در طراحی های مشابه تمرینی خود استفاده کرد.

این استودیو، مرکز تایپوگرافی نوین و طراحی گرافیک، در ایتالیا شد و به صورت واسطه ای میان چاپگرها و سفاش دهندگان درآمد. این مکان به منزله محل تجمعی برای طراحان دیگر کشورها به ویژه سوئیس و آلمان بود.

در سال اول ، در میان آنها "زانتی شوینسکی" که در حال فرار از نازیسم بود و "آلبه اشتاینر" حضور داشتند.

چندی بعد "مکس هوبر" ، " انزو ماری" ، " کارلو ویوارلی" ، " هاینس ویبل" ، " تئو بالمر " و " برونو مُنگوتسی" نیز به آنان پیوستند.

بوگری گرایش زیادی به "نویه زاخلیشاک" (عینیت جدید) در تایپوگرافی داشت که در وایمار در باهاوس و دیگر مدارس هنر و طراحی توسعه یافته بود و می توانست طراحی ها را یکپارچه کند.

این استودیو، مرکز تایپوگرافی نوین و طراحی گرافیک، در ایتالیا شد و به صورت واسطه ای میان چاپگرها و سفاش دهندگان درآمد. این مکان به منزله محل تجمعی برای طراحان دیگر کشورها به ویژه سوئیس و آلمان بود.

بیشتر تاکید بر سیستم ها بود تا بر طراحی های شخصی، و سفارش ها از سوی "پیرای "، " اُلیوِتی" ، شرکت غذایی "موتا" ، مرکز فروش "لاریناشنته" و انتشارات "اینائودی" داده می شدند.

همچنین بوگری، برای بهبود طراحی در رسانه ها فعالیت کرد، که به همراه طراحی "میلان تریناله" به طرح شدن میلان به عنوان یکی از بزرگترین رهبران جهان طراحی کمک کرد.

استودیو بوگری، پیشگام گرافیک صنعتی

از جمله نشریاتی که به طراحی گرافیک مدرنیسم گرایش داشتند، می توان از مجله "کامپو گرافیکو" یاد کرد که اولین شماره آن در سال 1933م. عرضه شد و همچنین مجله های "دُموس"،" استیله ایندوستریا" و "فتوگرافیا".

"شوینسکی" یکی از اعضای استوودیو  از زمان تاسیس آن بود (از سال 1933م. تا 1936م) وی پس از این تحصیلات خود را در میهنش سوئیس و برلین به پایان رساند، به باهاوس پیوست.

در آنجا بود که عرصه طراحی را شناخت. او ایده هایی را که از سوی " هربرت بایر" در مدرسه گسترش یافته بود، ادامه داد. برای مثال در کار برای ماشین تحریرهای "الیوِتی" استفاده از نشانه نوشتاری با حروف کوچک را معرفی نمود و با بهره گیری از فتومونتاژ، تاثیر شگفت انگیزی در تیلیغات گذاشت.

"مکس هوبر" ، طراح سوئسی نیز در سال 1940م. به استودیو پیوست؛ در آغاز ، مدیر هنری و بعدها مهم ترین طراح مدرنیست آن شدف که بیشتر در میلان برای سفارش دهندگان مستقیم استودیو، فعالیت می کرد.

در سال 1981م. نمایشگاهی از آثار استودیو بوگری به نام "میلان تریناله" برپا شد که "برونو منگوتسی" کاتالوگ این نمایشگاه را با هدف بزرگداشت فعالیت استودیو طرح زد.

شرح تصویر:

1- شوینسکی پس از خروج از آلمان، متوجه شد که کالاهای صنعتی نیازمند معرفی مشخصات خود هستند و این کار باید از طریق برجسته کردن جزئیات فنی و گردآوری انواع گوناگون سیستم های بصری انجام گیرد. شیوه می در این بروشور دو صفحه ای مروبوط به ماشین تحریر اولیوتی مدل ام4 به کار گرفته شده است.

 سمیه رمضان ماهی

بخش هنری تبیان


منابع:

یک قرن طراحی گرافیک جرمی آینسلی

تاریخ مختصر طراحی گرافیک ریچارد هولیس

اطلس طراحان گرافیک النا استانیک

فتومونتاژ، داون ادس

مطالب مرتبط

فوتوریسم ایتالیایی و تایپوگرافی

دادائیسم

باهاوس و حروفنگاری جدید