چرا باید در زمان های خاص نماز بخوانیم؟
یک یهودی از حضرت صلّی اللَّه علیه و آله از علّت اوقات نمازها به این صورت پرسید: ای محمّد، مرا از ناحیه خداوند- عزّ و جلّ- خبر ده که علّت وجوب نمازهای پنجگانه در پنج وقت بر امّتت در ساعتهای شبانه روز چیست؟
پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: «وقتی که آفتاب به نقطه زوال می‌رسد؛ حلقهای دارد که در آن وارد می شود و هنگامی که در آن داخل شد؛ وقت ظهر و زوال می شود و همه اشیاء مادون عرش در برابر اسماء و صفات پروردگارم تسبیح می گویند و آن همان ساعتی است که پروردگارم بر من درود و رحمت می فرستد، لذا خداوند- عزّ و جلّ- نمازگزاردن در آن هنگام را بر من و امّتم واجب نموده و فرموده است:أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوک الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیلِ؛ از وقت زوال آفتاب تا تاریکی شب نماز بپا دار.(اسراء، 78)
و آن همان ساعتی است که جهنّم را در روز قیامت می آورند. پس هر مۆمنی که در آن ساعت موفّق به سجده یا رکوع یا قیام شده باشد؛ خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام می کند.
و وقت نماز عصر، همان ساعتی است که حضرت آدم علیه السّلام از میوه درخت بهشتی تناول نمود و در نتیجه خداوند او را از بهشت بیرون راند. لذا خداوند به فرزندانش دستور داده که این نماز را تا روز قیامت بخوانند و آن را برای امّت من برگزید و آن نماز از محبوبترین نمازها در نزد خداوند عزّ و جلّ است و خداوند به من سفارش فرموده که به خصوص آن را از میان دیگر نمازها پاس بدارم.
و وقت نماز مغرب، همان ساعتی است که خداوند توبه حضرت آدم(علیه السّلام) را پذیرفت و فاصله بین تناول میوه درخت بهشتی و پذیرش توبه اش، سیصد سال از روزهای دنیا، نسبت به روزهای آخرت بود. که هر روز از آن مانند هزار سال از سالهای دنیا می باشد. یعنی از وقت عصر شرعی تا شام و مغرب می باشد. پس حضرت آدم علیه السّلام سه رکعت نماز خواند. یک رکعت برای ترک اولی و خطای خود، و یک رکعت به خاطر خطیئه حوّا، و یک رکعت برای توبه اش. لذا خداوند عزّوجلّ این سه رکعت را بر امّتم واجب فرمود و آن همان ساعتی است که دعا در آن مستجاب می شود. و پروردگارم وعده داده که هر کس از امّتم در آن ساعت دعا کند؛ دعایش را مستجاب نماید و این همان نمازی است که خداوند عزّ و جلّ به من دستور داد و فرمود: فَسُبْحانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ، وَ حِینَ تُصْبِحُونَ؛ «پاک و منزّه است خداوند هنگامی که شب می کنید و آن هنگام که صبح می کنید.»(روم، 17)
امّا وقت نماز عشا، به راستی که قبر، تاریکی و ظلمتی دارد و روز قیامت را تاریکی و ظلمتی است. لذا خداوند به من و امّتم دستور داده که این نماز را در این هنگام بخوانیم تا بدین وسیله قبرهای امّتم را روشن و بر پل صراط به آنان نور و روشنایی عنایت شود. هر گامی که برای خواندن نماز عشا برداشته می شود؛ خداوند بدن صاحب آن گام را بر آتش جهنّم حرام می‌گرداند و این همان نمازی است که خداوند برای فرستادگان پیش از من برگزیده بود.
و امّا وقت نماز صبح، هنگامی که خورشید طلوع می کند؛ بر شاخهای شیطان طلوع می کند و خداوند عزّ و جلّ به من دستور داده که نماز صبح را پیش از دمیدن آفتاب و پیش از آن که کافر آفتاب‌پرست بر آن سجده می کند؛ بخوانم و امّتم برای خدا سجده و کرنش نمایند. و زود خواندن آن در نزد من محبوبتر است و آن همان نمازی است که فرشتگان شب و ملائکه روز آن را مشاهده می کنند. یهودی گفت: راست گفتی ای محمّد» (بن طاوس الحلی، سید علی، فلاح السائل، ص 125)
بخش احکام اسلامی تبیان
منبع: سایت حوزه
مطالب مرتبط:
