رژه فضانوردان با مشعل المپیک

بازی های زمستانی سوچی به نوآورانه ترین المپیک زمستانی در تاریخ تبدیل شده است. دست اندرکاران آن می گویند که آماده سازی برای بازی های المپیک از صفر، باعث شده است که پیشرفته ترین تکنولوژی ها برای این بازی ها به کار روند.

تمامی تاسیسات المپیکی به سیستم های هدایتی اتوماتیک مجهزند. در صورت قطع برق آنها به طور اتومات به ژنراتورهای ذخیره متصل می شوند. همچنین گره های ارتباطی اضافی، سیستم های نظارت شامل دوربین های مدار بسته و سنسورها وجود دارند که قادرند نه تنها درجه ی هوا را در مجموعه های ورزشی بلکه کیفیت برف و یخ را کنترل می کنند. در ساخت و سازها نیز توجه ویژه ای به مقوله ذخیره ی انرژی شده است. در تاسیسات المپیکی لامپ های رشته ای وجود ندارند و در برخی از مجموعه های ورزشی سیستم های روشنایی منحصر به فردی قرار گرفته است.

تکنولوژی های ابتکاری در مدیریت ترافیک جاده ای هم استفاده می شوند. برای امنیت در جاده های المپیک سوچی سیستم های حمل و نقلی هوشمند به کار می روند. تمامی شرکت کنندگان در حمل و نقل همانند کامیون ها و ماشین های مسافربر، به ابزارهای جهت یاب متصل هستند. این امر باعث می شود که نه تنها جایگاه آنها را یافت بلکه کنترل حمل و نقل نیز  به آسانی ممکن باشد.

البته این ها فقط گوشه ای از شگفتی های المپیک زمستانی سوچی است. جالب است بدانید مشعل بازیهای زمستانی المپیک 2014، توسط بیش از 14 هزار نفر حمل شده است که فضانوردان نیز در آن حضور داشته اند!

در واقع آن ها یک حادثه تاریخی را رقم زده اند. مشعل المپیک را به فصای بیرون از جو زمین بردند و بدین ترتیب فضانوردان مقیم ایستگاه بین‌المللی جزو شرکت کنندگان مراسم حمل مشعل المپیک شدند.

برای این کار ابتدا دریچه بخش پژوهشی ایستگاه بین‌المللی فضایی باز شد و «اولگ کوتوف» کیهان نورد روس در حالی که مشعل بازی‌های المپیک سوچی سال 2014 را در دست داشت وارد فضای باز کیهانی شد.  به دنبال وی «سرگئی ریازانسکی» مهندس آن ایستگاه به مراسم می پیوندد و این لحظه تاریخی را یک دوربین تلویزیونی موجود در محفظه نفوذناپذیر محکم شده بروی جدال خارجی آن ایستگاه ثبت کرده و به همه نشان می‌دهد.

مشعل المپیک حدود یک ساعت در کیهان باز و بی کران قرار داشت. فضانوردان چند مرتبه آنرا دست به دست داده و از هم دیگر عکس می گرفتند. پس از این مشعل به زمین باز گردانده شده و فضانوردان به کار خود ادامه دادند.

حمل و جابجایی مشعل المپیک در فضای کیهان مانند همه کارهای مربوط به ماموریت های اعزامی فضایی عملیات پیچیده و فنی است. سناریوی آن عملیات، ثانیه به ثانیه تهیه شده بود و مرکز زمینی هدایت پرواز های کیهانی به دقت آن را پی‌گیری می‌کرد.

مشعل را هنگام بیرون بردن به فضای باز با یک تار محکم بستند و به گفته فضانورد «اولگ کوتوف» وظیفه اساسی او از دست ندادن مشعل المپیک سال 2014 در سوچی بود. او می گوید: هر شی ای که به خارج از ایستگاه برده می‌شود باید مطمئناً محکم بسته شود و الا می‌تواند دور و گم شود. امکان از دست دادن بسیار بالا است، کافی است تار، یک کمی شل شود و مشعل دور و ناپدید می شود. دلمان نمی‌خواست که همچون چیزی با مشعل المپیکی ما رخ بدهد.

مرحله فضایی حمل نماد المپیک یک خصوصیت دیگری هم داشت. آن مشعل آتش نداشت. در فضای باز کیهانی اکسیژن نیست و بدون آن مشعل شعله‌ور نمی شود. ما از روی ملاحظات امنیتی افروختن آن در داخل ایستگاه خودداری کردیم. اما با همه این‌ها مشعل، آتش زده خواهد شد و مخصوصاً با این مشعل 7 فوریه 2014 در سوچی آتش المپیکی در افتتاحیه 22امین بازی‌های زمستانی برافروخته خواهد شد.

پس از این مرحله، مشعل المپیک از آسمان به زمین بازگشت و نمایندگان کمیته بین‌المللی المپیک آن را در نزدیکی کشتی فرود آمده از دست «فیودور یورچیخین» فرمانده ایستگاه بین‌المللی فضایی گرفتند.