تبیان، دستیار زندگی
از امیر المومنین علیه السلام نقل شده است که حضرت می فرماید: اشک چشمها نخشکد مگر به خاطر قساوت و سختی دل ها و دلها سخت نشود مگر به خاطر گناهان بسیار .
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

میشه یه عمر گناه کرد بعد با چند قطره اشک پاکش کرد؟


از امیر المومنین علیه السلام نقل شده است که حضرت می فرماید: اشک چشمها نخشکد مگر به خاطر قساوت و سختی دل ها و دلها سخت نشود مگر به خاطر گناهان بسیار .


گناه

گناه کردن خوب نیست و روح انسان مانند صفحه سفید کاغذ می باشد و گناه مانند نقطه هایی سیاهی که با مداد روی این کاغذ گذاشته می شود و اگر انسان بعدا با یک پاک کن قوی هم آن را پاک کند باز هم کاغذ به زیبایی زمانی که هنوز نقطه گذاشته نشده بود نیست و البته گناه هم در این دنیا و هم در آخرت براین انسان زیان بار است همان گونه که پیامبر خطاب به امیرالمومنین علیهم السلام می فرماید:

ای علی! هر خراشی که از چوبی به انسان می‌رسد و هر لغزش قدمی بر اثر گناهی است که از او سرزده است. «1»

و طبق این روایت مشکلات از گناهان سرچشمه می گیرد و انسان گناه کار تا زمانی که موفق به توبه بشود باید سختی بسیاری از مشکلات را نیز تحمل نماید.

همچنین گناهان باعث می شوند که انسان از برخی از نعمت ها محروم گردد شاید این نعمت «شیرینی ذكر و یاد خدا باشد و ..» همان گونه که امام صادق علیه السلام می فرماید:

خداوند حکم قطعی فرموده که نعمتی را که به بنده اش داده، از او نگیرد، مگر زمانی که بنده گناهی انجام دهد که بخاطر آن سزاوار کیفر گردد «2»

بهشت رفتن در گرو اعمالی است که اگر انسان به گناه آلوده شود آن اعمال و امتیازات از او سلب خواهد شد یکی از اعمالی که قطعا انسان را به سوی بهشت می برد نافله شب یا همان نماز شب می باشد که اگر انسان گناه کند این توفیق از او سلب می گردد همان گونه که از امام باقر علیه السلام روایت شده است که حضرت می فرماید:

انسان بر اثر ارتکاب گناه از نماز شب محروم می گردد کار بد بیشتر به صاحب خود صدمه میزند تا چاقوی تیزی به گوشت «3»

آیا انسان می تواند هر گناهی انجام بده و بعد با چند تا اشک برای امام حسین این گناهان بخشیده بشه...

در خصوص اشک باید عرض کنیم که: اشک زمانی از عمق وجود انسان «نه از روی احساسات و یا صدای خوب مداح» می جوشد و باعث می شود که گناهان انسان بخشیده شود که انسان دارای دل و قلبی عاری و پاک از گناه باشد و خود گناه یکی از عوامل مهمی است که باعث می شود اشک واقعی انسان بخشکد همان گونه که از امیر المومنین علیه السلام نقل شده است که حضرت می فرماید:

اشک چشمها نخشکد مگر به خاطر قساوت و سختی دل ها و دلها سخت نشود مگر به خاطر گناهان بسیار «4»

هرکس توبه کند ولی مازاد زندگی خود را به دیگران نبخشد توبه واقعی نکرده است هرکس توبه کند ولی اخلاق و نیاتش عوض نشود توبه واقعی نکرده است. هرکس بر این ده خصال استقامت ورزد آنگاه توبه واقعی کرده است

و البته این گونه نیست که هر کسی بعد از گناهش موفق به توبه و حضور در مراسم امام حسین علیه السلام و گریه و زاری بشود چون بسیاری از گناهان انسان را از جاده مستقیم الهی خارج ساخته و به شاهراه های کفر و عناد با اهل بیت وارد می کند و انسان نه این که توبه نمی کند بلکه گناهان خودش را حق می پندارد تنها کسانی موفق به توبه هستند که در جاده مستقیم الهی هستند ولی هر از گاهی از روی جهل و نادانی ویا غفلت و فراموشی مرتکب گناه می شوند نه کسانی که هر روزشان تا با شب با گناه و معصیت است چنین کسانی شانس کمتری برای توبه دارند همان گونه که از حضرت محمد صل الله علیه و آله روایت شده است که حضرت می فرماید:

گناهان گمراهی را بر گنهکار مسلط می نماید تا آن جا که او را به رد ولایت و امامت وصی رسول خدا و انکار نبوت پیامبر و به همین منوال انکار یکتایی خداو الحاد و کفر در دین خدا، آلوده می گرداند «5»

و البته این نکته را هم باید یاد آور شد زمانی توبه کردن ارزش دارد و باعث می شود که انسان از عذاب الهی در امان باشد که دیگر سراغ گناهانی که قبل از توبه انجام می داده است نرود مثلا اگر اهل غیبت بوده دیگر غیبت نکند اگر اهل بی حجابی و فساد بوده است آن را ترک کند و  اگر کسی به ظاهر توبه کند، ولی همچنان بر اعمال خلاف خود باقی بماند، گویا خدا را مسخره کرده است. همان گونه که امام باقر علیه السلام می فرماید:

کسی که به گناه پافشاری کند و مرتّب استغفار کند، مانند کسی است که به تمسخر عملی را انجام دهد. «6»

و یا در روایت بسیار مفصل دیگری پیامبر اسلام در بیان توبه کننده واقعی می فرماید:

یعنی آیا می‌دانید که توبه کننده کیست اصحاب گفتند نمی‌دانیم پیامبر فرمودند: اگر بنده‌ای توبه کند ولی افرادی را که به آنها ظلم کرده راضی نکند چنین شخصی توبه واقعی نکرده است. پیامبر ادامه دادند و فرمودند: کسی که توبه می کند ولی عبادتش زیاد نمی شود توبه واقعی انجام نداده است، کسی که توبه می‌کند ولی لباسش تغییر نمی‌کند توبه واقعی انجام نداده است «توبه در ظاهر انسان تغیرر ایجاد مى‏كند». کسی که توبه می‌کند ولی رفقای نااهل خود را عوض نمی‌کند توبه واقعی نکرده است، کسی که توبه کند ولی مجالس گناه خود را عوض نکند توبه واقعی نکرده است.

گناهان گمراهی را بر گنهکار مسلط می نماید تا آن جا که او را به رد ولایت و امامت وصی رسول خدا و انکار نبوت پیامبر و به همین منوال انکار یکتایی خداو الحاد و کفر در دین خدا، آلوده می گرداند

نمی‌توان گفت ما در همان باند فاسد هستیم و فقط در شب بیست ویکم ماه رمضان توبه می‌کنیم. پیامبر در ادامه می فرماید: کسی که توبه کند ولی برخوردهای خانوادگی و اخلاقش عوض نشود توبه حقیقی نکرده است. «زن و شوهری که هر دو به هم نیش می زنند و هر دو به مسجد می روند و گریه می‌کنند و توبه می‌کنند ولی وقتی دوباره به خانه می‌آیند دوباره یکدیگر را آزار می‌دهند توبه واقعی نکرده اند.

پیامبر در ادامه می فرماید: کسی که توبه کند ولی قلبش باز نشده و دستهایش بوسیله بخشش وسعت نیافته باشد توبه واقعی نکرده است. کسی که توبه کند ولی آرزوهایش کوتاه نشود و زبانش را کنترل نکند توبه حقیقی نکرده است.

هرکس توبه کند ولی مازاد زندگی خود را به دیگران نبخشد توبه واقعی نکرده است هرکس توبه کند ولی اخلاق و نیاتش عوض نشود توبه واقعی نکرده است.  هرکس بر این ده خصال استقامت ورزد آنگاه توبه واقعی کرده است. «7»

با توجه به مطالب گقته شده کسی که خیلی در گناهان غرق نشده باشد خیلی راحت تر و زودتر می تواند اعمال زشت گذشته اش را جبران نماید تا کسی که تا سر در گناه فرو رفته است و خیلی از افراد که در گناه فرو رفته اند هیچ گاه فرصت برای توبه کردن پیدا نمی کنند چون بعد از مدتی گناه کردن برایشان عادی می شود و زمانی خبر می شوند که دیگر کار از کار گذشته است....

پی نوشت ها:

1:  «یا علی! ما من خدش عود و لانکبة قدم الا بذنب «كافى، ج 2 ص 269 از امام صادق علیه السلام‏»

2: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ إِنَّ اللَّهَ قَضَی قَضَاءً حَتْماً لَا یُنْعِمُ عَلَی الْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَیَسْلُبَهَا إِیَّاهُ حَتَّی یُحْدِثَ الْعَبْدُ ذَنْباً یَسْتَحِقُّ بِذَلِکَ النَّقِمَ «بحار الانوار ج 70 ص 334»

3: َ إِنَّ الرَّجُلَ یُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُحْرَمُ صَلَاةَ اللَّیْلِ وَ إِنَّ الْعَمَلَ السَّیِّئَ أَسْرَعُ فِی صَاحِبِهِ مِنَ السِّکِّینِ فِی اللَّحْم «كافی ج2 ص 272»

4: َ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُۆْمِنِینَ ع مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب «بحار الانوار ج 67 ص 55»

5: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَا عِبَادَ اللَّهِ احْذَرُوا الِانْهِمَاکَ فِی الْمَعَاصِی وَ التَّهَاوُنَ بِهَا فَإِنَّ الْمَعَاصِیَ تَسْتَوْلِی الْخِذْلَانَ عَلَی صَاحِبِهَا حَتَّی تُوقِعَهُ فِی رَدِّ وَلَایَةِ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ دَفْعِ نُبُوَّةِ نَبِیِّ اللَّهِ وَ لَا تَزَالُ أَیْضاً بِذَلِکَ حَتَّی تُوقِعَهُ فِی دَفْعِ تَوْحِیدِ اللَّهِ وَ الْإِلْحَادِ فِی دِینِ اللَّه «بحار الانوار ج 70 ص 360»

6: المُقیمُ علیَ الذّنبِ و هو یَستَغفِرُ منه کالمستَهزِء «  محجّةالبیضاء، ج 7، ص 9»

7: أَ تَدْرُونَ مَنِ التَّائِبُ قَالُوا اللَّهُمَّ لَا قَالَ إِذَا تَابَ الْعَبْدُ وَ لَمْ یُرْضِ الْخُصَمَاءَ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَزِدْ فِی الْعِبَادَهِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ لِبَاسَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ رُفَقَاءَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ مَجْلِسَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ فِرَاشَهُ وَ وِسَادَتَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُغَیِّرْ خُلُقَهُ وَ نِیَّتَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَفْتَحْ قَلْبَهُ وَ لَمْ یُوَسِّعْ کَفَّهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَصِّرْ أَمَلَهُ وَ لَمْ یَحْفَظْ لِسَانَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَدِّمْ فَضْلَ قُوتِهِ مِنْ بَدَنِهِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ إِذَا اسْتَقَامَ عَلَی هَذِهِ الْخِصَالِ فَذَاکَ التَّائِب «بحارالأنوار، ج 6، ص 35»

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


منبع: وبلاگ معراج

مطالب مرتبط:

چرا در مجالس عزا گریه‌مان نمی‌گیرد؟

شقاوت انسان مربوط به جسم یا روح است؟

اشک چشم، گناه را می شوید

فلسفه اشک

گناهان با ما چه می کنند؟!

حس خدا به بندگان گناهکارش چیست؟

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.