تبیان، دستیار زندگی
بافت استخوانی به عنوان جز اصلی اسکلت بدن، از ساختمان های دیگر از جمله از اعضای حیاتی مانند محتویات حفرات جمجمه و قفسه سینه حمایت و محافظت می کنند...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بافت استخوانی(1)

اهداف:

آشنایی با بافت استخوانی

آشنایی با سلول های موجود در بافت استخوانی و عملکرد هر یک آز آنها

بافت استخوانی(1)    بافت استخوانی(1)

شرح درس:

بافت استخوانی به عنوان جز اصلی اسکلت بدن، از ساختمان های دیگر از جمله از اعضای حیاتی مانند محتویات حفرات جمجمه و قفسه سینه حمایت و محافظت می کنند. هم چنین این بافت غنی از عروق خونی است و از نظر متابولیکی بسیار فعال است و منبع ذخیره کلسیم، فسفات و سایر یون های است که می توانند به طور کنترل شده آزاد یا ذخیره گردند تا غلظت یون های مهم در بدن ثابت بماند.
استخوان یک بافت همبند تخصصی است که از ماده کلسیفیه بین سلولی، ماتریکس استخوانی و سه نوع سلول تشکیل شده است.


استئوبلاست:

استئوبلاست ها مسئول ساخت اجزای آلی ماتریکس استخوان هستند. رسوب اجزای غیر آلی استخوان بستگی به حضور استئوبلاست زنده دارد. زمانی که استئوبلاست ها فعالانه مشغول ساخت ماتریکس استخوانی هستند شکلی مکعبی تا استوانه ای پیدا می کنند و هنگامی که فعالیت ساخت مواد کاهش می یابد استئوبلاست ها پهن می شوند. بعضی از استئوبلاست ها با ماتریکس تازه ساخته شده خود محصور می شوند و به استئوبلاست تبدیل می شوند. در طی این فرایند فضایی به نام لاکونا تشکیل می گردد.


استئوسیت ها:

استئوسیت ها که از استئوبلاست ها مشتق می شوند در لاکوناهایی بین تیغه های ماتریکس قرار می گیرند. در هر لاکونا تنها یک استئوسیت یافت می شود. زواید سلول های مجاور از طریق اتصالات سوراخ دار با هم در تماس هستند و از طریق مولکول ها از یک سلول به سلول دیگر انتقال می یابند. برخی از تبادلات مولکولی بین استئوسیت ها و عروق خونی از طریق میزان ناچیز ماده خارج سلولی مستقر در بین استئوسیت ها و ماتریکس انجام می گیرد.


استئوکلاست ها:

استئوکلاست ها سلول های خیلی بزرگ منشعب و متحرک هستند. در مناطقی که استخوان دچار تحلیل می شود،استئوکلاست ها درون فرورفتگی هایی که در اثر آنزیم ها در ماتریکس استخوان ایجاد می شوند، قرار می گیرد و لاکونای هوشیب خوانده می شود.

ستئوکلاست ها از اتصال سلول های تک هسته ای مشتق از مغز استخوان ایجاد می شوند. استئوکلاست ها کلاژناز و سایر آنریم ها را ترشح می کنند و پروتون را به محفظه زیر سلولی پمپ می کند.

به این ترتیب موجب هضم موضعی کلاژن و حل کریستال های املاح کلسیم می شوند. که سلول های بزرگ چند هسته ای هستند و در جذب و قالب گیری مجدد بافت استخوانی دخالت دارند. از آنجا که متابولیت ها قادر به انتشار از طریق ماتریکس کلسیفیفه استخوان نیستند.

تبادلات بین استئوسیت ها و مویرگ ها خونی بستگی به ارتباط سلولی از طریق کانالیکول دارد. اینها فضاهای استوانه ای نازکی هستند که منافدی در ماتریکس می سازند. سطح داخلی و خارجی تمامی استخوان ها از لایه ای از بافت حاوی سلول های استخوان زا پوشیده شده است که به ترتیب آندوست و پریوست نامیده می شود.

ماتریکس استخوانی:

مواد معدنی 50 درصد وزن خشک ماتریکس استخوانی را تشکیل می دهد. کلسیم و فسفر به ویژه فراوانند اما بیکربنات، سیترات، منیزیوم و سدیم نیز یافت می شوند. کلسیم وفسفر کریستال های هیدروکسی آپاتیت را تشکیل می دهند. یون های سطح هیدروکسی آپاتیت هیدراته هستند و لایه ای از آب و یون ها در اطراف کریستال تشکیل می شوند. این لایه به نام پوسته آبی تبادل یون ها بین کریستال و مایعات بدن را تسهیل می نماید. 

مرکز یادگیری سایت تبیان

تهیه: سامانی - تنظیم: داودی