سال‌ها باید بگذرد تا ...

در ابتدای این مراسم، بعد از تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید، کلیپی از شهدای این مسجد پخش شد؛ همچنین در پایان مراسم، صائمی از جانبازان شیمیایی که او را با برانکارد به مراسم آورده بودند و توان حرکت و صحبت کردن نداشت، با صدای بریده بریده، خود را مدیون خون شهدا دانست و در پایان از همه خواست شعر «یاد امام و شهدا، دل و می‌بره کرب و بلا» را بخوانند که این هم‌خوانی حال و هوای مراسم را دگرگون کرد.

حسین یکتا نیز طی سخنانی با تشکر از همه دست‌اندرکاران مراسم، با اشاره به ایام میلاد رسول خدا (ص) و بزرگداشت لیالی «کربلا 5» افزود: مجلس یاد و نام شهدا در محضر پدران و مادران شهدا، فیض عظیمی است که تنها با دعوت آن‌ها نصیب ما می‌شود.

فرمانده قرارگاه فرهنگی خاتم‌الاوصیا (عج) با اشاره به اینکه آنچه باید از شهدا بدانیم، نمی‌دانیم، گفت: شهدا گنج ناشناخته‌ای هستند؛ همان‌طور که امام روح‌الله گفتند «سال‌ها باید بگذرد تا جایگاه شهیدان ما معلوم شود.»

وی افزود: امروز مقتل و مشهد شهداست که غوغا می‌کند، نه مطالعه سیره، زندگی و ارتباط شهدا با خدا و امام زمان (عج)؛ نه این موارد. این موارد که هنوز باز نشده، فقط مقتل و مشهد آن‌ها در خاک شلمچه، طلاییه، فکه و مهران غوغا می‌کند؛ خاک مناطق راهیان نور غوغا می‌کند. امام گفتند این خاک دارالشفای مۆمنین است.

این روایتگر جنگ گفت: امروز حاکمیت شهدا برپاست. مزار و مقتل شهدا تا قیامت دارالشفای مۆمنین و عاشقان است. وی همچنین در ادامه با بیان خاطره‌ای از سفرش به هندوستان اظهار کرد: در این سفر و در میان آن همه هندو که بی‌خدا و بت‌پرست هستند، مجلسی چند صد نفره برگزار شده بود. من پرسیدم این افراد چه کسانی هستند و چه کار می‌کنند، چه می‌خوانند که گریه می‌کنند، آیا مقتل امام حسین (ع) را می‌خوانند، ما که زبانشان را نمی‌فهمیدیم. گفتند: نه، امروز که روز مقتل‌خوانی نیست؛ امروز روز روایتگری کتاب «پرواز تا بی‌نهایت» شهید عباس بابایی توسط دانشجویان کشمیری است. این مردم برای شهدای شما می‌میرند.

وی در ادامه افزود: امروز شهدا با دل‌های مردم چه می‌کنند؟ آخر بکوب، بکوب بود در جبهه. افرادی که امروز صدای ضبط خودروهایشان را بلند می‌کنند، ندید بدید هستند. شهدا برای امام زمان (عج) می‌کوبیدند. آن‌ها چشمشان را برای یوسف زهرا (عج) از گناه می‌بستند.

یکتا گفت: در تشییع جنازه شهدای گمنام، دختری دنبال آن‌ها راه افتاده بود و می‌گفت اگر می‌شود یکی از این تابوت‌ها را به من بدهید؛ گفتیم می‌خواهی چه کار کنی؟ گفت: مادر پیری دارم که اواخر عمرش است. از من خواسته است تا تابوت یک شهید را برایش ببرم، چون ما ارمنی هستیم و جنازه‌هایمان را با تابوت دفن می‌کنیم، مادرم می‌خواهد در تابوت یکی از شهدا دفن شود.

این جانباز دفاع مقدس با بیان اینکه شهدا راست می‌گفتند، افزود: آن‌ها می‌دانستند که مسیر رفتن به سمت خدا یک‌طرفه است، نه دوطرفه؛ شهدا نان نیت خالص خود را خوردند، خدا هم به آن‌ها کمک کرد. شهدا عبد شدند، آن‌ها حزب‌اللهی، انقلابی و انقطاعی بودند. خودشان را تغییر دادند، پس بیایید تغییر کنیم.

وی گفت: تا قیامت مدیون شهدا هستیم. آن‌ها می‌روند و ما می‌مانیم. اگر می‌خواهید جا نمانیم باید کاری کنیم تا شهدا دستمان را بگیرند. اگر سیره و زندگی‌نامه شهدا را مطالعه کنید می‌بینید که آن‌ها به خدا و امام زمان (عج) راست گفتند که آن‌ها را دوست دارند؛ آن‌ها در نیتشان خالص بودند.

یکتا در پایان افزود: شهدا تیپی زدند که امام زمان (عج) خوشش آمد و سفارش آن‌ها را به خدا کرد، خدا هم خوب هوای آن‌ها را داشت. شهدا در دوستی هم صادق هستند. آن‌ها در میدان مین گناه، دستتان را می‌گیرند. شهدا دنبال هیاهو و تبلیغ و آرم نبودند، آن‌ها دنبال آرمانشان بودند.