عزای عمومی هسته ای !!!
توافق ژنو بالاخره اجرایی شد. بعد از مذاکرات هسته ای در ژنو و رسیدن به بیانیه مشترک و صحبت های کارشناسی اخیر سرانجام بر سر سازوکار اجرایی توافقنامه هم، ایران و 5+1 به نتیجه رسیدند و از دیروز این توافق نامه به مرحله اجرا درآمد. تحریم هایی که قرار است از سوی کشورهای غربی برداشته شود و ایران که باید اقداماتی را از جمله تعلیق غنی سازی 20 درصد، اکتفا به غنی سازی 5 درصدی، عدم چرخش سانتریفیوژهای جدید و.... انجام دهد. در واقع امتیازات داده شده و گرفته شده از دیروز اجرایی شد و دو طرف سعی دارند بازی را برد ادامه دهند.
آنچه بازی برد خوانده می شود از ابتدا مورد انتقاد عده ای در داخل واقع شده ونظر این افراد بر این بوده است که امتیازات داده شده با گرفته شده توازن خوبی ندارند. این عده از ابتدا تیغ نقد خود را به سمت مذاکرات برده و با گفتار اینکه از مذاکرات حمایت می کنند اما بیشتر پتانسیل خود را بر سر نقد و مخالفت با روند موجود گذاشتند اما هیچگاه نتوانستند مخالفت خود را درپوسته حمایت مخفی کنند و هر چه روند مذاکرات به پیش رفت پوسته کنار گذاشته شد و مغز بیشتر خود را نشان داد. در راس این مخالف ها گروه های سیاسی و رسانه هایی خاص قرار دارند که به این گروه ها نزدیک هستند. انتقاد مسلما حق این رسانه ها و افراد است اما انتقاد جلوتر از نصایح رهبری و با دید نادرست نسبت به مذاکرات و تیم مذاکره کننده قطعا بیش از آنکه مثبت و سازنده باشد، مخرب خواهد بود و می تواند آرامش جامعه و تیم هسته ای را در این ماموریت خطیر با موانعی روبرو کند و بازی در پازل دشمن شود.
از ابتدای مذاکرات همواره مقام معظم رهبری بر حمایت از روند مذاکرات و تیم مذاکره کننده اهتمام داشتند ایشان مذاکره کنندگان را فرزند انقلاب دانسته و فرمودند "هیچكس نباید مجموعه مذاكره كنندگان ما را سازشكار بداند،اینها بچه های خود ما و بچه های انقلابند. یك ماموریت سختی را برعهده دارند و هیچكس نباید ماموری را كه مشغول كاری است تضعیف كند." اما در کنار این توصیه ها همواره منتقدان خطی جدا از الگوی رهبری را در حمایت پیش گرفته اند از جمله و در اقدامی تامل برانگیز روزنامه وطن امروز دیروز همزمان با اجرایی شدن توافقنامه لگوی خود را سیاه قرار داد و در تیتر اول خود را" هولوکاست هسته ای" با رو تیتر" با آغاز اجرای توافق ژنو بسیاری از فعالیت‌های هسته‌ای ایران از امروز تعطیل می‌شود" قرار داد. این تیتر در صفحه اول همراه باتصویری از تاسیسات هسته ای که در مه قرار دارد همراه همچنین در نیم تای دوم صفحه اول مقاله ای با عنوان "موافقتنامه یا زیارتنامه ژنو؟" درج شد که نشان از پرداخت خاص و روشن این روزنامه به این موضوع دارد.
رسانه ها باید بدانند همانطور که دیپلماسی سیاسی در شرایط نرمش قهرمانه قواعد خاص خود را دارد دیپلماسی رسانه ای در این شرایط نیز همین گونه خواهد بود. رسانه ها باید نقد خود را در خط حمایت قرار دهند، ظرفیت افکارعمومی را بالاببرند، خط بین روشن سازی و سیاه نمایی و نقد مثبت و مخرب را خلط نکنند
در قسمت هایی از مقاله تیتر یک آمده است: "از امروز 30 دی توافق ژنو اجرایی می‌شود. به‌رغم پنهان‌کاری تیم ایرانی و ادعای شفاهی بودن توافق فنی برای اجرای توافق ژنو اما اطلاعات منتشر شده توسط کاخ‌سفید درباره متن توافقنامه اجرایی حاکی از آن است که این توافق مکتوب بوده و ایران از امروز روند از بین بردن اورانیوم 20 درصد خود را آغاز می‌کند. دولت ایران از امروز تولید اورانیوم 20 درصد را نیز متوقف می‌کند. آنها همچنین دستور می‌دهند تنظیمات ساختار آبشار سانتریفیوژهای مرتبط با فرآیند غنی‌سازی 20 درصد غیر‌فعال شود.....ایران گام‌های اعتمادساز بلندی را برداشته است و حقیقتا دستاورد ویژه‌ای دریافت نکرده است. توازن گام‌ها رعایت نشده است. نگرانی اصلی آمریکا و اسرائیل برطرف شده است. اما نگرانی‌های ایران همچنان پابرجاست. نه حق غنی‌سازی به‌رسمیت شناخته شده است و نه تحریم‌های اصلی و بنیادین، یعنی تحریم‌های نفتی و بانکی برداشته شده است. "
این نقدها در طی این چند ماه به صورتی مطرح شده است که گویا مذاکره کنندگان قصد فروش تاسیسات هسته ای را دارند و تیم مذاکره کننده و طرفداران آنان همه فرزندان ضد انقلاب هستند! در این روزنامه و رسانه های همسو کاملا خلاف بیانات دولتمردان و مدعای آنها درباره مذاکرات و نتایج آن شنیده می شود اما آیا تا به حال به جای نقد و پوشش خبری یک طرفه سعی در مصاحبه، میزگرد و...با دولتمردان و روشن سازی موارد متناقض و مورد اختلاف دو طرف شده است؟ آیا نقد و فعالیت اینچنینی رسانه ای ناظر به حمایت رهبری از دولت و کمک به روند اجرای مذاکرات می باشد؟
سر خط انتقادها و توصیه هایی که باید مد نظر قرار گرفته شود در صحبت های رهبری مشخص است، اینکه مسئولین باید در رفع مشکلات بیش از خارج به داخل نظر داشته باشند، روند مذاکرات نه وادادگی بلکه نرمشی قهرمانانه است و برای دفع شر شیطان است، اصرار بر اینکه حق مردم در حقوق هسته ای باید حفظ شود، رعایت خطوط قرمزی که دولت ملزم به رعایت آنها است، عدم اعتماد به لبخند دشمن و خوش بینی به مذاکرات و.... اما روند انتقادهای این رسانه ها گویی روندی فارغ از رویکرد حمایت گونه دولت گرفته است بلکه بیشتر شبیه نوعی حمله است و القا کننده اختلافات داخلی و بر خلاف وحدت و انسجام ملی در مقابل چشم دشمنان که باید راه کارهای درونی خود را داشته باشد. حتی روند مذکور با توصیه رهبری مبنی بر بالا بردن ظرفیت افکار عمومی یکی نیست. این حرکت بیشتر افکار عمومی را دچار پریشانی خواهد کرد. بالا بردن ظرفیت افکار عمومی به این است که ملت بدانند که تیم هسته ای و ایران تلاش خود را خواهد کرد و اگر هم این مذاکرات در آینده به هر دلیل به سرانجام نرسد بدانند که اعتماد به دشمن و مذاکره با او جوابگو نیست و طبق توصیه رهبری باید روی پای خود بایستیم.
البته آزادی بیان نباید مانع انتشار چنین انتقادهایی شود و تنها گله از اینگونه فعالیت ها چون اقدام دیروز روزنامه وطن امروز به این سبب است که خط حمایت گونه ای که رهبری بر آن تاکید دارند و این رسانه ها نیز خود را مقید به آن می دانند با این گونه فعالیت های رسانه ای فراهم نخواهد شد.
باید دید منطقی داشت این هنوز توافق اولیه است و هیچ توافق نهایی شکل نگرفته است. بازی برد برد هنوز به نتیجه نرسیده است و شاید نرسد. همه باید برای حصول نهایی بازی برد برد دولت را کمک کنند چه با حمایت چه با نقدهای دلسوزانه اما قصاص قبل از جنایت نباید کرد
باید با تعهد و تخصص بیشتری نقد ها مطرح شود و اقدامات نقدگونه که امری لازم و کمک یار دولت می تواند باشد نباید موجب تضعیف تیم مذاکره کننده و تضعیف کننده وحدت ملی و القای اختلاف داخلی به بیرون باشد. در ادامه باید از سیاست زدگی و قضاوت زود هنگام در بیان نقدها جلوگیری کرد برخی خط فعالیت های رسانه ای خود را با پیش ذهن و سوگیری نسبت به دولت و تیم هسته ای تنظیم کرده اند و به نوعی توهم توطئه باعث شده است تا قصاص قبل از جنایت انجام دهند! این رسانه ها باید بپذیرند اختلاف سلیقه به معنای انحراف از خط نظام اسلامی نیست بلکه امری طبیعی است و این وظیفه رسانه ها است که بر پیش روی این مسیر به سمت نقطه مشترک که دررعایت خط قرمز ها و تثبیت حقوق هسته ای ملت ایران است نظارت داشته باشند اما روند نقد گونه فعلی این مهم را نمی رساند. درواقع خط های انحراف و یا کاستی ها را می توان و باید در رسانه ها نشان داد اما سر جای خود و بجا، نه با لوگوی سیاه و فعالیت هایی که بوی جلوزدن از مواضع رهبری، افراط گری و نقد مخرب از این عملکرد چند ماهه به مشام می رسد.
باید دید منطقی داشت این هنوز توافق اولیه است و هیچ توافق نهایی شکل نگرفته است. بازی برد برد هنوز به نتیجه نرسیده است و شاید نرسد. همه باید برای حصول نهایی بازی برد برد دولت را کمک کنند چه با حمایت چه با نقدهای دلسوزانه اما قصاص قبل از جنایت نباید کرد.
باید منتظر بود که دولت در اقدام آخر چه خواهد کرد و نباید گذاشت دولت در آخر منحرف شود باید خطوط رهبری را در برخورد با این ماموریت ملی دنبال کرد البته نه با قرائت شخصی و سوگیرانه بلکه با فراهم آوردن نقد مثبت، فضایی باز در بیان آزاد نظرات و تجارب آنها تا حقیقت فارغ از مواضع یک طرفه روشن شود این اقدامات به این شکل نه تنها ظرفیت افکار عمومی را بالا نخواهد برد بلکه تنها برخلاف حمایت از دولت و تثبیت جایگاه رسانه های مذکور خواهد بود. این رسانه ها با فعالیت های تخصصی و متعهدانه تر باید افکار عمومی را به این سمت هدایت کنند:" همانطور كه در مشهد هم گفتم،به مذاكره خوشبین نیستم ولی باذن الله از این مذاكرات ضرری هم نمیكنیم و این تجربه،ظرفیت فكری ملت ما را بالا خواهد برد/اگر مذاكرات به نتیجه برسد كه چه بهتر ولی اگر نتیجه نگرفتند معنایش این باشد كه كشور باید روی پای خودش بایستد"
همه می دانند که این قبیل تصمیم گیری ها در سطح کلان نظام صورت می گیرد و رییس جمهور یا دولت بتنهایی نمی توانند چنین تصمیات مهمی بگیرند اما آنچه این نوع رسانه ها عمل می کنند به گونه ای است که گویا رهبری مجبور به این تصمیم شدند و انها دلسوز تر از ایشان مجبور به این کار نیستند برای همین حتی در برخی از مواقع از ایشان نیز جلو زده و فراتر از نصایح ایشان پیش می روند در واقع به نوعی این نوع عملکرد توهین به رهبری محسوب می شود.
این رسانه ها باید بدانندهمانطور که دیپلماسی سیاسی در شرایط نرمش قهرمانه قواعد خاص خود را دارد دیپلماسی رسانه ای در این شرایط نیز همین گونه خواهد بود. رسانه ها باید نقد خود را در خط حمایت قرار دهند، ظرفیت افکارعمومی را بالاببرند، خط بین روشن سازی و سیاه نمایی و نقد مثبت و مخرب را خلط نکنند. دولت هم باید هم باید تدابیر خاص خود را در مقابل انتقادات و هدایت رسانه ها در پیش گیرد با پذیرش نقد و اعتماد به منتقدان، شفاف سازی، اعتماد به مردم و ...؛ مسلما با تازه انقلابی، صهیونیسم و... خواندن منتقدان نه تنها شرایط رو بهبود نخواهد رفت بلکه گره ای بر سیاسی کاری و افراط کاری های طرفین خواهد افزود.
امیر رضوانی
بخش سیاست تبیان
مطالب مرتبط:
