راهنمای جامع و مفید برای سفر به میلان
میلان دومین شهر بزرگ ایتالیاست؛ ترکیبی است از ایتالیای امروز و دیروز؛ شهر تجّار و قلب اقتصادی ایتالیاست و با اینکه در معماریش از سقفهای نارنجی خانههای ایتالیایی خبری نیست، ولی زیر پوست این شهر ظرافت و زیبایی و جنب و جوشی نهفته که خیلی زود خودش را نشان خواهد داد.
میلان شهریست که منتهای احساسات آدم را بر میانگیزد، پر جنب و جوش است و شبهایش بسیار زنده و بیخواب است. میلان بهشت خرید، مد، ورزش، هنر و طراحان است.
اگر قرار است مسافر میلان باشید، خواندن این راهنما کمک می کند تا سفری بهتر و پرخاطره تر داشته باشید.
کجا بگردیم؟
میلان ایتالیای قدیم و جدید را توأم دارد، ساختمانهای تجاریاش بلند و مدرنند. در عین حال یکی از قدیمیترین و معروفترین سالنهای اپرای دنیا را دارد. سالن تئاتر لااسکالا، برای طرفداران اپرا بسیار مهم و رویاییست. از دیگر دیدنیهای تاریخی میلان قصر اسفورتسسکو و موزههایش است. یکی از مجسمههای ناتمام میکلآنژ، یک نقاشی سقفی از داوینچی و تعدادی از سازهای موتزارت از جمله آثاری هستن که میشود در هفت موزهی این قصر دید.
از جاذبههای منحصر به فرد میلان، نقاشی بسیار آشنای شام آخر اثر لئوناردو داوینچی است؛ همان نقاشی که مسیح و حواریونش را نشان میدهد؛ همان نقاشی که موضوع اصلی فیلم و کتاب رمز داوینچی بود. شام آخر بر دیواری در کلیسای سنتا ماریا دل گرتسیه نقاشی شده است. کلیسا بزرگ نیست ولی بهدلیل نقاشی معروف آن بسیار پرطرفدار است. بلیط آن را باید از ماهها قبل تهیه کنید و فقط 15 دقیقه فرصت دارید که نقاشی را از نزدیک ببینید.
دوئومو
کلیسای جامع میلان، دوئـُمو، از معروفترینهای میلان است. این کلیسا بینهایت عظیم و زیباست، سبکش گوتیک است و سنگ دیوارهایش مرمر؛ مرکز شهر است و از بامش تمام شهر را میتوان دید. اتاقهای اعتراف متعددی دارد که همیشه شلوغند. هزاران مجسمه برای این کلیسا ساخته شده، از مهمترینشان مجسمهی مریم مقدس است در بالاترین نقطهی آن. دوئـُمو چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست و دیدار از نما، درون و بامش از سری باید دیدهای شهر است. این کلیسا که ساختنش بیش از پنج سده طول کشیده، امروزه چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست.
سابق بر این در جای کنونی کلیسا، قصری بزرگ از زمان امپراتوری روم قرار داشت که ویرانههایش بعد از یک آتشسوزی بزرگ در سال1075 میلادی یک گوشه بیاستفاده افتاده بود تا اینکه در سال 1386 میلادی تصمیم گرفتند یک استفادهای برایش بتراشند و بهترین کار هم به نظرشان این بود که یک کلیسا جایش بسازند.
ساختن کلیسا اینقدر طول کشید که سال 1805 میلادی، ناپلئون بناپارت دستور داد دیگر تماماش کنند که آنجا تاجگذاری کنند. خرجش را هم از خزانهی دولت فرانسه داد و در عوض، ایتالیاییها یک مجسمهی بزرگ از خودش را روی یکی از منارهها گذاشتند. ناپلئون همانجا بود که به اسم پادشاه ایتالیا تاجگذاری کرد، اما نفهمید چه کلاهی سرش رفته؛ ساختن منارهها و طاقهای این کلیسا در سالهای بعدی هم ادامه پیدا کرد. نیمهی اول قرن بیستم را هم به تمام کردن ریزهکاریهایش پرداختند. تاریخ رسمی پایان ساخت این کلیسا را زدهاند ششم ژانویهی سال 1965. هر چند که هنوز هم یک قسمتهایی را میبینید که همانطوری ناقص ماندهاند.
پایتخت برندها
میلان بدون شک پایتخت مد ایتالیاست. مقر اصلی کمپانیهای غولپیکری مثل جورجیو آرمانی، ورساچه و پرادا است و بهشت مانکنها و پاپاراتسیها و دانشجویان طراحی است. بخصوص هنگام هفتهی مد میلان شهر شلوغتر از معمول میشود، خیابانها، بیلبوردها و دیوارها پُر میشوند از تبلیغات طراحان معروف. منطقهی چهارسوق مد، (چهار خیابان خرید بینظیر که از خیابان مونته ناپولیون شروع میشود) مرکز فروشگاههای طراحان مطرح ایتالیایی، همیشه مملو از توریستها و علاقمندان مد دنیاست. این فستیوال دو بار در سال برگزار می شود؛ فوریه و سپتامبر.
ویترینگردی و خرید، از تقریحات مورد علاقهی توریستها در میلان است. میتوانید ساعتها در یک فروشگاه معمولی برای دیدن طرحها و جنسهای مختلفش بمانید. تنوع شما را گیج خواهد کرد! از برندهای جهانی گرفته تا تولیدیهای کوچک ولی شیک. معمولاً همه چیز با کیفیت و نسبتا گران است. ولی به هر حال در حراجهای فصلی که فروشگاهها تا 70 درصدحراج هستند، بازه انتخاب شما خیلی وسیع است و تقریباً محال است چیزی بخواهید و پیدا نکنید.
زادگاه پیتزا و پاستا
ایتالیا کشور غذاها است و ایتالیاییها روی غذا بسیار حساساند. فست فودهای بینالمللی به سختی میتوانند در ایتالیا شعبه داشته باشند. ولی در عین حال در اکثر بارها و کافهها میشود انواع پیتزا را سفارش داد. پاستا در میلان هم خیلی طرفدار دارد. رسم بر این است که هر شهر ایتالیا یک نوع پاستا، یک نوع نوشیدنی، یک نوع پیتزا و یک نوع بستنی مخصوص به خود را داشته باشد. همچنین در میلان هر رستوران، آداب منحصر به فردی دارد و طراحی و نوع سرو غذا در رستورانها با هم بسیار متفاوت است. در گالری ویتوریو امانوئله میتوان علاوه بر مغازههای چشمنواز، رستورانهای خوبی پیدا کرد.
کافه در میلان یعنی همه چیز؛ محلی برای صرف صبحانه، ناهار، شام، خرید سیگار و تمبر و... تقریباً همهی کافهها بین ساعت شش و نیم بعدازظهر تا هشت و نیم بعدازظهر ساعت مخصوص Happy Hour دارند.با استفادهی نامحدود از بوفه. این ساعتها، به خصوص آخر هفتهها، فرصت بسیار خوبی برای استشمام روح ایتالیایی شهر است. کافهها طی این ساعتها بسیار شلوغ و خیابانها پر رفت و آمد است. از بهترین مکانها برای بلعیدن سبک و سیاق زندگی میلانی و گذراندن شب، ناویگیلیوست، کانال آبی طرح لئوناردو داوینچی که از وسط شهر میگذرد. دو طرف این کانال کافهها صف کشیدهاند و آخر هفتهها محل گذر انواع ماشینهای فراری و بوگاتی است!
کی برویم؟
میلان هر چهار فصل سال دیدنی است. بهار و پاییز هوای معتدلتر و بهتری دارد. اگر مهمان تابستان گرم و شرجی میلان هستید، میتوانید سری به دریاچههای اطراف و کوهپایههای آلپ بزنید. در زمستانهای سرد و مهآلود میلان هم شور و حال قبل از سال نو، تزئینات فوقالعادهی کریسمس و کارناوال معروف میلان (جشن میلانی) در ماه فوریه، سرما را از یاد شما خواهد برد. میلان در هر فصلی چیزی برای عرضه دارد. میلان، شهر انتخابهاست.
میلان در ماههای ژوییه و آگوست (اواسط تیر تا اواسط شهریور) اغلب گرم و مرطوب است، اما در ماههای آوریل و مه (فصل بهار) هوای دلپذیری دارد. در ماه مه، هر روز 7 ساعت آفتابی است. ماههای سپتامبر و اکتبر (آبان و آذر) هم زمان خوبی برای رفتن به میلان هستند. ماه اکتبر، بیشترین میزان بارندگی ماهیانه را دارد.
یک توصیه جدی
میلان نسبتاً شهر امنی است، اما باید در مکانهای شلوغ و ایستگاه مرکزی قطار ،مواظب جیببرها باشید. خیلی از دزدها به بهانه فروش چیزی با شما صحبت میکنند و در همان حال ممکن است همدستش کیف شما را بزند. در میلان با هیچ دستفروشی صحبت نکنید، هیچ چیز مجانی از دستفروشها نگیرید و کیف پولتان را جای امنی بگذارید که راحت قابل دسترس نباشد.
چی بخوریم؟
غذای مخصوص میلان، شاهبلوط و ریزوتو (دمی برنج) است. جز این غذا، میتوانید مطمئن باشید که در آنجا میتوانید مخلوط سرخ شدهی میلانی (تکههای سرخ شدهی مغز استخوان، جگر و شش)، بوزکا (شکمبهی پخته با لوبیا) و کتلت میلانی (خوراک گوشت گوساله) خوشمزهای بخورید. میلان همچنین مرکز پانتونه (کیک میوهای کریسمس) و کولومبا (یک کیک خشک به شکل فاخته که از سدهی ششم میلادی در آنجا پخته میشود) است.
رفت و آمد بی دردسر
متروی میلان سه خط مختلف دارد و بهترین راه جابهجا شدن در شهر است. فاصلهی حرکت هر قطار بین 1 تا 3 دقیقه است و از 6 صبح تا نیمه شب هم فعالند. اگر مسیرتان طولانی نباشد، سوار شدن بر ترامواهای میلان راحت و سرگرمکننده است. با فاصلهای که از سطح زمین دارند، وقت ترامواسواری میتوانید خیابانها را هم تماشا کنید. در بیشتر ایستگاههای تراموا صفحههای الکترونیکی هم کارگذاشتهاند که نشان میدهد چند دقیقه به رسیدن تراموای بعدی مانده است.
اتوبوسهای میلان نسبتاً تمیز، راحت و وقتشناسند و معمولاً از 8 صبح تا 2 بعد از نیمه شب کار میکنند، اما ساعت کار بعضی از خطوط فرق میکند و بهتر است ساعت دقیق کارشان را چک کنید. تاکسیهای میلان را میتوانید یا تلفنی بخواهید و یا در ایستگاههای تاکسی و کنار خیابان سوار شوید. البته هزینهی تاکسی در میلان بسیار بالاست. تاکسیهای تلفنی از وقتی که راننده برای سوار کردن شما راه بیفتد، تاکسیمترشان را روشن میکنند. عصرها هم معمولاً هزینههایشان بالاتر است و حتی در ایستگاه هم که سوار بشوید، تاکسیمتر از 9 هزار تومان شروع میشود.
بخش گردشگری تبیان
برگرفته از زورق