سوره ابراهیم
سوره ابراهیم دارای 52 آیه است.
سوره ابراهیم در «مکّه» نازل شده، به استثناى آیات 28 و 29، که طبق گفته بسیارى از مفسران در «مدینه» درباره ی کشته شدگان مشرکان در بدر نازل گردیده است.
محتواى سوره ابراهیم:
چنانکه از نام سوره پیداست، قسمتى از آن در باره قهرمان توحید حضرت ابراهیم (ع) نازل گردیده است.
این سوره به دلیل بیان مطالبی درباره حضرت ابراهیم (ع) سوره ابراهیم نامیده شده و مانند سوره‌های قبلش یونس ، هود، یوسف با "”الر"“ آغاز شده است. اولین آیه این سوره‌ها درباره اوصاف قرآن است.
بخش دیگرى از این سوره اشاره به تاریخ انبیاى پیشین همچون نوح، موسى و قوم عاد و ثمود، و درسهاى عبرتى که در آنها نهفته است مىباشد.
خلاصه این سوره مجموعهاى است از بیان اعتقادات و اندرزها و موعظهها و سرگذشتهاى عبرت انگیز اقوام پیشین و بیان هدف رسالت پیامبران و نزول کتب آسمانى.
فضیلت تلاوت این سوره ابراهیم:
از پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله نقل شده است که فرمود: «کسى که سوره ابراهیم و حجر را بخواند، خداوند به تعداد هر یک از آنها که بت مىپرستیدند و آنها که بت نمىپرستیدند، ده حسنه به او مىبخشد».
پاداشهایى که در باره تلاوت سورههاى قرآن وارد شده پاداشى است در برابر خواندن توأم با اندیشه و سپس عمل.
به فرموده روایات تلاوت این سوره برکاتی دارد که از جمله آنها در امان بودن از بلا و فقر و جنون است.
فرآوری: نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع: آسمونی، آفتاب
مطالب مرتبط:
