تبیان، دستیار زندگی
امام زمان از آن‌رو كه وارث همه پیامبران و اولیاى گران‌قدر الهى است، مجموعه‌اى كامل از صفات كمال و جمال را دارا است. او تجلّى‌بخش اخلاق عظیم پیامبر و خصوصیات شگفت امیرالمؤمنین و مكارم و فضایل والاى فاطمه زهرا و فرزندان معصوم او است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خصال طاووس بهشتیان

امام زمان

امام زمان (علیه السلام) از آن رو كه وارث همه پیامبران عظیم الشّأن و اولیاى گران قدر الهى است، مجموعه اى كامل از صفات كمال و جمال را دارا است. او تجلّى بخش اخلاق عظیم پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و خصوصیات شگفت امیرالمۆمنین (علیه السلام) و مكارم و فضایل والاى فاطمه زهرا (علیها السلام) و فرزندان معصوم او است.


ویژگیهای ظاهری

روایات فراوانی در توصیف جمال دل آرای آخرین حجت خدا، حضرت مهدی (علیه السلام) وارد شده است که در مجموع می توان آنها را به دو بخش تقسیم کرد:

دسته اول، روایاتی که به توصیف کلی سیرت و صورت آن حضرت بسنده کرده و از ایشان به عنوان شبیه ترین مردم به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) یاد نموده اند که از آن جمله می توان به روایت زیر اشاره کرد:

**از جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

مهدی از فرزندان من است. اسم او اسم من و کنیه او کنیه من است. او از نظر خَلق و خُلق، شبیه ترین مردم به من است. (کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، باب 25، ص 534)

دسته دوم، روایاتی که خصال و سیمای امام مهدی (علیه السلام) را به تفصیل بیان کرده و ویژگی های آن حضرت را یک به یک برشمرده اند. یکی از روایاتی که در این زمینه وارد شده به شرح زیر است:

از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در توصیف آن حضرت روایت شده است که: مهدی طاوس اهل بهشت است. چهره او مانند ماه درخشنده است. بر [بدن] او جامه هایی از نور است.

ویژگیهای روحی

در مورد سجایا و مکارم اخلاقی امام مهدی (علیه السلام) نیز روایات متعددی از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده است که در اینجا به یکی از آنها اشاره می کنیم:

**حضرت رضا علیه السلام می فرماید: او با دو نشانه شناخته می شود: دانش [بی کران] و استجابت دعا و اینکه او از همه رویدادهایی که واقع می شوند، پیش از وقوعشان خبر می دهد. همه اینها به سبب پیمانی است که از سوی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) با او بسته شده و وی آن را به وسیله پدران خود از آن حضرت به ارث برده است.

ویژگیهای ظاهری و روحی حضرت بقیة الله الاعظم ـ ارواحنا له الفداء ـ را با بخشی از کتاب منتهی الآمال مرحوم شیخ عباس قمی به پایان می بریم

ویژگیهای ظاهری و روحی حضرت بقیة الله الاعظم ـ ارواحنا له الفداء ـ را با بخشی از کتاب منتهی الآمال مرحوم شیخ عباس قمی به پایان می بریم.

این محدث بزرگ مفاد روایات مختلفی را که در توصیف آن حضرت وارد شده، گردآورده و در بیان اوصاف ایشان می نویسد:

همانا روایت شده که آن حضرت شبیه ترین مردم است به رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، در خَلق و خُلق، و شمایل او شمایل آن حضرت است. و آن چه جمع شده از روایات در شمایل آن حضرت، آن است که آن جناب ابیض (سفید) است که سرخی به او آمیخته و گندم گون است که عارض شود آن را زردی از بیداری شب و پیشانی نازنینش فراخ و سفید و تابان است و ابروانش به هم پیوسته و بینی مبارکش باریک و دراز که در وسطش فی الجمله انحدابی (برآمدگی) دارد و نیکورو است و نور رخسارش چنان درخشان است که مستولی شده بر سیاهی محاسن شریف و سر مبارکش، گوشت روی نازنینش کم است. بر روی راستش خالی است که پنداری ستاره ای است درخشان، «وَ علی رأسه فرق بین وفرتین کأنّه ألف بین واوین» میان سرش فرقی گشوده شده مانند الفی که میان دو واو نشسته باشد، میان دندان هایش گشاده است. چشمانش سیاه و سرمه گون و در سرش علامتی است، میان دو کتفش عریض است، و در شکم و ساق مانند جدش امیرالمۆمنین (علیه السلام)، است.

حضرت رضا علیه السلام می فرماید: او با دو نشانه شناخته می شود: دانش [بی کران] و استجابت دعا و اینکه او از همه رویدادهایی که واقع می شوند، پیش از وقوعشان خبر می دهد. همه اینها به سبب پیمانی است که از سوی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) با او بسته شده و وی آن را به وسیله پدران خود از آن حضرت به ارث برده است

و وارد شده: «اَلمَهدیّ طاوُوسُ أَهلِ الجَنَّةِ وَجهُهُ کَالقَمَرِ الدُّرّی عَلَیهِ جَلابِیبُ النُّورِ»؛ یعنی حضرت مهدی (علیه السلام)، طاووس اهل بهشت است. چهره اش مانند ماه درخشنده است. بر بدن مبارکش جامه هایی است از نور. «عَلَیهِ جُیوبُ النُّورِ تَتَوَقَّدُ بِشُعاعِ ضِیاءِ القُدسِ»؛ بر آن جناب جامه های قدسیه و خلعت های نورانیة ربانیه است که متلاشی به شعاع انوار فیض و فضل حضرت احدیت است. و در لطافت و رنگ چون گل بابونه و ارغوانی است که شبنم بر آن نشسته و شدت سرخی اش را هوا شکسته و قدش چون شاخه بان درخت بیدمشک یا ساقة ریحان [است]، «لَیسَ بِالطَّویلِ الشّامِخَ وَ لا بِالقَصیرِ اللّازِقِ»؛ نه دراز بی اندازه و نه کوتاه بر زمین چسبیده. «بَل مَربُوعُ القامَةِ مُدوِر الهامَة»؛ قامتش معتدل و سر مبارکش مدور [است]، «عَلی خَدِّهِ الأَیمَنِ خالٌ کأَنَّهُ فَتاةُ مِسکٍ عَلی رَضراضَهِ عَنبَرٍ»؛ بر روی راستش خالی است که پنداری ریزه مشکی است که بر زمین عنبرین ریخته [است]. «لَهُ سِمَتُ مارَأتِ العُیُون أَقصَدَ مِنهُ»؛ هیئت نیک و خوشی دارد که هیچ چشمی هیئتی به آن اعتدال و تناسب ندیده [است ]صلّی اللّه علیه و علی آبائه الطاهرین. (قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج 2، ص 762)

با امید به آن که خداوند متعال از سر لطف و رحمت بی انتهای خود، دیدار شبیه ترین مردم به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را نصیب ما بندگان بی مقدار خویش نیز فرماید و همة ما را از عطر حضور آن یگانه دوران بهره مند سازد.

فرآوری: آمنه اسفندیاری

بخش مهدویت تبیان   


منابع:

مجله موعود  مرداد 1384، شماره 55

سایت حوزه

پایگاه جامع مهدویت

مطالب مرتبط:

شمایل آفتاب

وصف جمال دلربای یار 

اگر او را بشناسی، شهید از دنیا می روی 

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.