شهید یاسینی فرمانده ای محبوب
روز مقرر فرا میرسد، هواپیمای حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، در ساعت 42/20 شب، به قصد تهران به پرواز درمی آید. هرچند دقایقی از پرواز نگذشته بود اما خلبان با برج مراقبت فرودگاه اصفهان تماس میگیرد و اعلام میکند پنجره کابین باز شده است و باید فرود اضطراری کند، اما در 64 کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان با زمین برخورد میکند و شهید یاسینی به آرزوی دیرینه خود میرسد و به دوستان شهیدش میپیوندد.
شهید یاسینی 15 فروردین سال 1330 در آبادان به دنیا آمد. در سال 1348 وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوران مقدماتی پرواز با هواپیماهای تی 33، به منظور گذراندن دوره تکمیلی خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته شکاری، به آمریکا اعزام شد. در مدت حضور در آمریکا دورههای آموزش پیشرفته خلبانی را ابتدا با پرواز با هواپیمای تی 37 و سپس با پرواز با هواپیمای پیشرفته اف 4 با موفقیت کامل به پایان رسانید و موفق به اخذ کارنامه خلبانی با هواپیمای فانتوم گردید و پس از بازگشت به ایران در پایگاه ششم نیروی هوایی در بوشهر مشغول به خدمت شد.
به همین مناسبت گفتگویی را با امیر محمود ضرابی یکی از همرزمان شهید سرلشکر یاسینی انجام دادهایم که تقدیم حضور میشود.
امیر ضرابی در رابطه با نحوه آشنایی خود با این شهید بزرگوار گفت: بهمن ماه سال 1346 من وارد دانشکده افسری شدم، و شهید یاسینی در سال 1348 وارد دانشکده افسری شد که از همان جا آشنایی ما رقم خورد. بعد از گذراندن سالهای پرواز، شهید یاسینی از بدو ورود که از آمریکا فارغالتحصیل شد و به ایران بازگشت با هواپیمای فانتوم آموزش را شروع کرد، سپس طبق قوانین موجود باید ساعتهایی در کابین عقب پرواز میکردیم و بعد به آموزش کابین جلو ارتقا مییافتیم و بعد درجه بندیها شروع میشود و از نان لیدر و لیدر درجه 4 بعد 3 بعد 2 و بعد ا و در نهایت هم فرمانده خلبان میشدیم که شهید یاسینی با طی کردن تمامی این دورهها با نمرات بسیار بالا و ارزشمندی به درجه فرمانده خلبانی رسیدند.
وی در توصیف شخصیت شهید یاسینی افزود: شهید یاسینی فردی متواضع، کم حرف و بسیار پر کار و دور از حاشیه بودند، که هرگز اهل خودنمایی و تظاهر نبود، شخصیتی خاص و محبوب داشت.
وقتی شهید یاسینی افسر وابسته نظامی در پاکستان شد، پس از طی کردن مدارج ترقی در پرواز با شروع جنگ به جنگ وارد شد و بنده افتخار همرزمی با این شهید نصیبم شد تا از درسهای آموزندهاش عبرت بگیرم.
امیر ضرابی گفت: به شهید یاسینی گفتم با اینکه حدود 4 سال بیشتر نیست که در شرایط بد و آب هوایی خدمت میکنم اما خیلی سخت است، شما چطور 12 سال در بوشهر تحمل کردید. گفتند من یک سرباز هستم هر جا بگویند کار کن، کار میکنم، این قدر ایشان درگیر خدمت و آموزش دادن به خلبانان بودند که هرگز به فکر خودش و استراحت نبود و این نشئت گرفته از مسئولیت پذیری این شهید بزرگوار بود.
این همرزم شهید خاطر نشان کرد: معمولاً در عملیات بیش از 4 فروند هواپیما به پرواز در نمیآید، در یکی از مأموریتهای برون مرزی من و شهید یاسینی با 8 فروند هواپیما به پرواز درآمدیم که باید از بوشهر در ارتفاع پایین به لب مرز میرسیدیم و دو هدف مختلف را انتخاب میکردیم میزدیم و برمی گشتیم که ایشان این مأموریت را به خوبی انجام داد و برگشت و بدون هیچ خستگی بعد از برگشت به ادامه کار در مرکز پرداخت.
من یک خلبان هستم سالها از بیتالمال برایم هزینه کردهاند تا به اینجا رسیدهام. حال وظیفه دارم که دینم را ادا کنم. مگر نه اینکه همواره آرزو کردهایم کهای کاش در واقعه عاشورا میبودیم و فرزند زهرا (س) را یاری میکردیم؟ اکنون زمان آن فرا رسیده و همگان مکلفیم که برای لحظهای روح خدا را تنها نگذاریم
وی همچنین بیان داشت: سالهای زیادی در بوشهر خدمت کردند و در همان پایگاه به عنوان فرمانده منصوب شد که آن پایگاه به نام این شهید بزرگوار نامگذاری شد.
امیر ضرابی خاطر نشان کرد: از این شهید بزرگوار یادگاران بسیار ارزشمندی چون فرزندان و همسر محترمشان باقی مانده که هرگز من جایی نشنیدم این عزیزان خواستهای داشته باشند و همیشه مورد لطف فرماندهان قرار دارند.
وی در مورد فعالیت شهید یاسینی در عملیاتها اضافه کرد: در اکثر عملیاتها این شهید عزیز شرکت داشتند و هرگز از جنگیدن خسته نشدند تا جایی که در تمامی صحنهها حضور داشتند. در طول دوران جنگ نسبت به تعداد خلبانها و مأموریتهای انجام شده بیشترین شهدا را داریم که بالغ بر 280 خلبان شهید شدند حدود 142 نفر هنوز جاویدالاثر هستند و بالغ بر 50 نفر جانباز که همه در حفظ وطن کوشیدند.
همرزم شهید یاسینی همچنین افزود: شهید یاسینی یک فرماندهای بود که با از خودگذشتگیهایش پای نظام ایستاد و ماندگار شد و این آرامش امروز نتیجه خونهای افرادی چون شهید یاسینی است که امیدوارم ادامه دهندگان خوبی برای حفظ ارزشهایشان باشیم.
امیر ضرابی در توصیف شهید یاسینی گفت: شهید یاسینی بسیار مسئولیت پذیر و متعهد نسبت به کارشان بودند تا حدی که از ناحیه کمر و دست مجروح و جانباز 55 درصد بودند، ولی هیچگاه درد کمر و مسئولیتهای فراوانی که داشت مانع از پروازهای جنگی او نمیشد. شهید یاسینی با انواع مختلف هواپیما از جمله اف 4، اف 5، میگ 29، سوخو 24 و پی اف 3 پرواز کرد که از این حیث، از خود یک رکورد بجای گذاشت ولی هواپیمای محبوب شهید یاسینی، اف 4 (فانتوم) بود.
بخشی از وصیت نامه شهید یاسینی:
«من یک خلبان هستم سالها از بیتالمال برایم هزینه کردهاند تا به اینجا رسیدهام. حال وظیفه دارم که دینم را ادا کنم. مگر نه اینکه همواره آرزو کردهایم کهای کاش در واقعه عاشورا میبودیم و فرزند زهرا (س) را یاری میکردیم؟ اکنون زمان آن فرا رسیده و همگان مکلفیم که برای لحظهای روح خدا را تنها نگذاریم. بنابراین از من انتظار نداشته باشید که بیش از این در کنارتان باشم به یقین اجر شما نیز که به تربیت فرزندان و امور خانه همت میگمارید و زمینه را برای حضور بیشتر ما در صحنه فراهم میکنید نزد خدا محفوظ خواهد بود.»
بخش فرهنگ پایداری تبیان
منبع: خبرگزاری دفاع مقدس