خمپاره بندش تکه تکه کرد

در ابتدای این دیدار، رقیه طهماسبی، خواهر شهید منصور طهماسبی به بیان نکاتی چند درباره این شهید پرداخت و گفت: منصور در 22 مرداد سال 1344 به دنیا آمد. وی از همان اوان کودکی به مسائل مذهبی علاقه وافری داشت.

وی ادامه داد: منصور در زمینه قرآن بسیار فعال بود و با تمامی وجود در راستای اعتلای این کتاب الهی قدم برمی‌داشت. به جلسات قرآنی می‌رفت و قرآن را رسا تلاوت می‌کرد. بعد از طی دوره متوسطه، در حوزه علمیه قم پذیرفته شد و توانست در کلاس‌های حجت‌الاسلام مجتهدی حضور یافته و کسب فیض کند.

خواهر شهید طهماسبی با بیان اینکه برادر شهیدش در هیئت‌های مذهبی حضور گسترده داشت، اظهار کرد: منصور جلسات قرآنی را اداره می‌کرد و در کارهای عام‌المنفعه و خیریه نیز حضور داشت و هر کاری از دستش برمی‌آمد برای مردم انجام می‌داد.

وی افزود: تمامی فعالیت‌های شهید طهماسبی در خفا بود و کسی از آنها اطلاع نداشت. ویژگی بارز منصور، اخلاص او در عمل بود و اعتقاد داشت که کارهایی که در راه خدا انجام می‌شود، باید مخفی و خالی از ریا باشد. به طوری که بسیاری از فعالیت‌ها و کارهای خیری او نیز بعد از شهادتش و به وسیله دوستان و همرزمانش معلوم شد.

خواهر شهید طهماسبی در ادامه سخنانش به بیان نحوه شهادت برادرش پرداخت و تصریح کرد: منصور چندین بار در جبهه حضور یافت تا اینکه بر اثر برخورد خمپاره بندش تکه تکه شد. بعد از گذشت شش ماه از شهادتش، در روزنامه اطلاعات فراخوانی مبنی بر شناسایی شهدای عملیات خیبر دیدیم و به کهف‌الشهدای تهران رفتیم. در آنجا نیز تنها تکه‌ای از پیکر مطهر منصور بود که قابل شناسایی نبود.

وی ادامه داد: این‌گونه بود که منصور در خلال عملیات خیبر، در تاریخ 16 اسفندماه سال 64 در جزیره مجنون، شربت شهادت را نوشید و آسمانی شد. بعد از تحویل تکه‌ای از پیکر منصور در کهف‌الشهدا، آن را تشییع کردیم و در قطعه 27 بهشت زهرا (س) به خاک سپردیم.

طهماسبی در پایان سخنان خود با اشاره به وصیت‌نامه بردار شهیدش، تصریح کرد: منصور در وصیت‌نامه خود نیز تأکید کرده بود که در صورتی که بعد از شهادت پیکرش پیدا نشود، به یاد شهدای گمنام بر قبر شهدای گمنام برویم و به روح آنان فاتحه نثار کنیم. منصور به اندازه‌ای شیفته ائمه اطهار (ع) به ویژه امام حسین (ع) بود که نام خود را از منصور به عبدالحسین تغییر داد.