کی روش هم از قفس پرید؟

سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران در پایان  و  درباره مربیگری تاتنهام و حضور در لیگ برتر انگلیس به رادیو بی‌بی‌سی گفت: قطعا از این موضوع خوشحالم.

روزشمار جدایی كارلوس كی‌روش از فوتبال ایران درست مانند روزشمار آغاز جام جهانی برزیل به كار افتاده است. تنها چند روز پس از بازی ایران و كره‌جنوبی و صعود تیم ملی به جام جهانی بود كه هواداران سینه‌چاك كارلوس كی‌روش از لزوم حفظ مرد پرتغالی می‌گفتند اما در فضای جو زده‌ی آن روزها این توصیه نه به گوش سران فدراسیون فوتبال رسید و نه برای منتقدان سرسخت كی‌روش خریدار داشت. با این حال با نزدیك شدن به زمان آغاز جام جهانی بیستم دیگر به غیر از آن جوزده‌های روزهای صعود، مربیان منطقی فوتبال ایران هم حرف از حفظ كی‌روش می‌زنند و می‌گویند ماندن كی‌روش از نان شب هم برای فوتبال ایران واجب‌تر است.

ساز جدایی كی كوك شد؟

كی‌روش خوب می‌داند كه در روزهای منتهی به جام جهانی نباید هیچ چیز دیگر به غیر از موفقیت تیم ملی ایران فكر و ذهنش را مشغول كند. این كار نه تنها ضریب موفقیت تیم ملی ایران را بالاتر می‌برد بلكه می‌تواند آخر كار كارنامه‌ی موفقی را برای او دست و پا كند تا مرد پرتغالی تابستان آینده با قراردادی خوب و سنگین تیم جدیدش را انتخاب كند.

البته حرف و حدیث‌ها برای جدایی كی‌روش از وقتی آغاز شد كه علی كفاشیان رییس فدراسیون فوتبال در گفت‌وگویی كه با یكی از خبرگزاری‌ها داشت از پیشنهاد فدراسیون به كی‌روش برای تمدید قرارداد خبر داد اما كی‌روش در حاشیه‌ی نشست خبری اخیر خود گفت كه فدراسیون پیشنهادی به او برای تمدید قرارداد نداده است. البته واكنش كفاشیان به این پاسخ كی‌روش این بود كه "من شفاهی پیشنهاد قرارداد به كی‌روش داده‌ام." پس از این بگومگوی رسانه‌ای بود كه كی‌روش به اروپا رفت و در گفت‌وگویی مفصل با رادیو بی بی سی از پیشنهاد تاتنهام استقبال كرد. او در پاسخ به این سوال كه اگر با پیشنهاد تاتنهام روبه‌رو شوی به آنجا می‌روی گفت كه "قطعا".

ساز جدایی چطور كوك شد؟

فروردین 93 كه بیاید، عمر حضور كی‌روش در فوتبال ایران سه سال می‌شود؛ مدتی كه سرمربی پرتغالی مجبور بود برای موفقیت خودش و تیم ملی به جنگ با همه برود. او از یك طرف منتقدان سرسختی چون پرویز مظلومی و منصور پورحیدری داشت كه به كوچكترین تصمیماتش واكنش نشان می‌دادند و از یك طرف دیگر مجبور بود با تصمیمات ناگهانی فدراسیون فوتبال كنار بیاید. به هر حال با هر سختی و تلاشی كه بود كی‌روش توانست فوتبال ایران را از "جهنم انتخابی جام جهانی" به "بهشت جام‌جهانی" برساند اما اگر او فكر می‌كرد با این جهش دست و بالش برای تصمیات مدنظرش بازتر می‌شود سخت در اشتباه بود.

كی‌روش بعد از صعود ایران به جام جهانی به خبرنگارانی كه به همراه تیم ملی در كره حضور داشتند گفت كه "اگر بخواهید برای تفریح به برزیل بروید من ترجیح می‌دهم در تابستان آینده جای دیگری را به جای برزیل برای تفریح انتخاب كنم." این صحبت كی‌روش كه به نوعی اولتیماتوم مرد پرتغالی به شمار می‌رفت چندان جدی گرفته نشد اما با توجه به شرایطی كه اكنون فوتبال ایران دارد بعید است كه برزیل تابستان 93 جایی به غیر از تفرجگاه برای تیم ملی تبدیل شود.

مشكل كی‌روش در ایران

بعد از سه سال حضور در ایران دیگر می‌توان مشكلاتی كه سر راه این مربی نامدار وجود دارد را فهرست كرد. از بی‌برنامگی همیشگی فوتبال ایران بگیرید تا مشكلات مدیریتی در سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال، همه و همه سختی‌های غیرقابل برنامه‌ریزی شده‌ای را پیش پای كی‌روش و تیم ملی گذاشته و شاید همین مشكلات دلیل اصلی جدایی كی‌روش از تیم ملی بعد از پایان جام جهانی باشد.

كی‌روش مدتهاست یك درخواست از فوتبال ایران مطرح كرده اما هنوز نتوانسته به جوابی برسد. او دو راه آماده‌سازی را پیش‌پای فوتبال ایران گذاشته و حق انتخاب را به عهده تصمیم‌گیران ورزش گذاشته اما هنوز نتوانسته به جوابی برسد. كی‌روش گفته هم می‌تواند تیم ملی را از بیست فروردین در دست بگیرد و با كاری "ویژه" تیم ملی را آماده جام جهانی كند كه این آماده‌سازی مستلزم در اختیار داشتن همه‌ی بازیكنان باشگاه‌های داخلی است و هم اینكه می‌تواند آماده‌سازی معمولی را برای تیم ملی برنامه‌ریزی كند و از اواسط اردیبهشت و بعد از پایان بازی‌های نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا تیم را در اختیار بگیرد اما شانس موفقیت ایران در این آماده‌سازی كمتر خواهد بود. با این حال او به جای اینكه به جوابی برسد مجبور است این روزها مدام جواب همتایان باشگاهی‌اش را بدهد؛ كسانی كه برخی از آنها با وجود حضورشان در تیم ملی در سال‌های گذشته نتوانسته‌اند هیچ وقت گلی به سر فوتبال ایران بزنند اما نمی‌توانند كی‌روش چشم آبی را هم تحمل كنند.

فاتح حسینی

بخش ورزشی تبیان