تیم ملی و راه جام جهانی
غلامرضا فتح آبادی بازیکن اسبق تیم ملی فوتبال ایران در خصوص وضعیت تیم ملی در جام جهانی به خبرنگار تبیان گفت: تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی چهارمین حضورش را تجربه می کند. در این راه ما در گروهی قرار گرفتیم که نه آن را سخت و نه آسان می دانم.
32 تیم در جام جهانی حضور دارند که برای این حضور فراز و نشیب فراوانی را شاهد بودند. حق این است تا تیم ملی ما شرایط مناسبی برای صعود از مرحله اول داشته باشیم اما واقعیت این است که ما از چنین شرایطی فاصله داریم. اگر این توقع در مردم به وجود آید که تیم ما صعود خواهد کرد ما برای تیم ملی دردسر ساز شده ایم. این کار گول زدن خود است. بدون هیچ برنامه و بازی تدارکاتی انتظار صعود به نظر جای اشکال دارد. بر خلاف ما تیم های شرق آسیا نه تنها در دوره های قبل تدارک مناسبی دیده بودند بلکه این بار نیز چنین برنامه ای دارند. به نظرم اگر ما امیدوار به صعود نباشیم حداقل می توانیم در این دوره نمایش قابل قبول داشته باشیم. در کنار آن می توانیم دورنمایی برای جام جهانی 2018 ترسیم کنیم.
ادعای پیروزی مقابل نیجریه و بوسنی گول زدن خود است هرچند به عنوان یک ایرانی من هم آرزوی این موفقیت ها را دارم. از سوی دیگر ما با این واقعیت روبرو هستیم که معدل سنی تیم ملی ما بالاست. هرچند میدان مهمی چون جام جهانی جای تجربه اندوزی نیست اما می توانیم از این فرصت بهره ببریم تا در جام جهانی بعد در صورت صعود بازیکنانی داشته باشیم که تجربه بازی در این میدان مهم را داشته باشند. کروش تدبیر کارسازی داشته است تا در پی ضعف باشگاه ها در راه معرفی بازیکن کارساز دست نیاز به سوی بازیکنان ایرانی شاغل در خارج دراز کند.
به نظرم این کار باعث صعود ما شد و چه بسا بدون این بازیکنان ما حتی صعود نمی کردیم. 16 باشگاه ما بازیکن ساز نبودند و کروش به عنوان یک مربی حرفه ای را برون رفت از این گره را پیدا کرد. راهی که شنیده ام حتی در رده جوانان مد نظر قرار گرفته است. البته من این را نمی پسندم چون گمان می کنم که ما در رده های پایه استعدادهای زیادی داریم که باید از آنها بهره ببریم. از نفراتی که کروش به تیم ملی دعوت کرده به نظرم فقط بیت آشور نمره قبولی نگرفته و بازیکنانی چون دژاگه ، قوچان نژاد و حتی داوری می توانند به تیم ما کمک کنند. حتی جهانبخش امیدواری هایی به وجود آورده که این را تزریق خون تازه در تیم ملی می دانم.
بهمن اسدی
