اربعین، هنگامه‌ی لبیک به ندای مظلوم
با گذشت ایام و فرا رسیدن اربعین، دوباره شور حسینی همه جا را فرا می گیرد و خون حسینی در رگهای شیعیان دوباره به جوش می آید تا محبت او هیچ گاه در دلهایشان به سردی نگراید و لمعان نور او به افول نگراید و این وعده حق خدا و رسول و جانشین بر حق اوست كه فرمودند
:« یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متم نوره و لو كره الكافرون » (1)
« إن لقتل الحسین حرارة فی قلوب المۆمنین لا تبرد أبدا» (2)
« لیعطفن علینا الدنیا عطف الضروس علی ولدها » (3)
هر آینه دنیا به ما اقبال خواهد نمود مانند اقبال شتر چموش به فرزندش علی رغم سواری ندادن و شیر ندادن به صاحبش !
و اربعین باز بهانه ایست تا به زیارتنامه مأثور آن حضرت در این روز نگاهی دوباره بیافكنیم چرا كه زیارتنامه های مأثور از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام صحیفه های امام شناسی و به نوعی تلقین معارف و حقائق به قلب مرده زائر می باشند تا از رهگذر این كلمات و جملات پی به مرام و راه ایشان ببرند.
یكی از نكاتی كه در این زیارتنامه و در سائر نصوص دینی روی آن تأكید شده است مسأله مظلومیت ابا عبد الله علیه السلام می باشد و می توان به جرأت ادعا نمود كه مقام والای آن حضرت در نزد خداوند متأثر از این مظلومیت و غربت آن حضرت می باشد تا جایی كه در این زیارتنامه باید از باب عرض ادب بیان كنیم:
«السلام علی الحسین المظلوم الشهید»
و همچنین شهادت به مظلومیت ایشان نیز بدهیم:
«أشهد أنك ... مت فقیدا مظلوما شهیدا»
شهادت می دهم كه تو با مظلومیت و شهادت از این دنیا خارج شدی.
« ولعن الله من ظلمك »
و در زیارت وارث:
« ولعن الله أمة ظلمتك »
اساسا در روایات ما وقتی كلمه مظلوم به تنهایی و بدون هیچ قیدی به كار می رود منظور سید الشهدا علیه السلام می باشد كه این مسأله تأثر هر انسانی را بر می انگیزد:
ابا بصیر می گوید شنیدم كه امام صادق علیه السلام می فرمود:
هر كس كه دوست دارد بهشت مسكن و مأوای او باشد، پس زیارت « مظلوم » را رها نكند!
گفتم: « مظلوم » كیست ؟!
فرمود: « حسین بن علی صاحب كربلا »، هر كس كه به سمت او رود از روی شوقی كه به او دارد و محبتی كه به رسول خدا و فاطمه و امیر المۆمنین علیهم السلام دارد، خداوند او را بر سفره های بهشتی كنار آن حضرات می نشاند و به همراه آنان از آن سفره ها تناول می نماید و حال آنكه سائر مردم مشغول حساب پس دادن می باشند (4).
مسأله ظلم در شرایع الهی از اهمیت بالایی برخوردار است به گونه ای كه اگر كسی مورد ظلم واقع شود و خود او اهل ظلم نبوده باشد دعای مستجابی دارد كه رد خور ندارد فلذا از امام حسین علیه السلام نقل شده است كه در وصیتشان به علی بن الحسین علیهما السلام فرموده اند:
« یا بنی إیاك و ظلم من لا یجد علیك ناصرا إلا الله » (5)
ای فرزندم بپرهیز از ظلم نمودن به كسی كه جز خدا یاوری ندارد!
[چرا كه وقتی خدا یاور كسی شد دیگر دعای او مستجاب است و همین امر باعث هلاكت می شود ]
و همچنین:
آنچه مظلوم از دین ظالم می گیرد بسیار بیشتر است از آنچه كه ظالم از مال مظلوم می گیرد (6)
و خداوند نیز در قرآن می فرماید:
« لا یحب الله الجهر بالسوء من القول إلا من ظلم » (7)
خداوند صدا را به بدی بلند كردن دوست نمی دارد، مگر صدای كسی كه مورد ظلم واقع شده است.
شاید به همین دلیل باشد كه تحت قبه آن حضرت دعا مستجاب است چرا كه آن حضرت آن قدر مورد ظلم واقع شد كه نه تنها دعای او بلكه دعای هر كس كه تحت سایه عنایت او نیز قرار بگیرد مستجاب است!
و به خاطر همین مظلومیت بود كه وارد شده است خداوند در عوض قتل و شهادت امام حسین علیه السلام به او چهار چیز را عنایت فرمود:
« جعل الشفاء فی تربته و الإجابة تحت قبته و الأئمة من ذریته و أن لا یعد ایام زائریه من اعمارهم » (8)
خداوند در عوض قتل امام حسین علیه السلام به او چهار چیز عنایت نمود:
شفا از امراض را در تربت او قرار داد و دعا را در تحت گنبد و بارگاه او مستجاب نمود و ائمه را از ذریه او قرار داد و برای زائرانش این گونه رقم زد كه ایام زیارتشان از عمر آنها محسوب نشود!
خوشا به حال آنان كه در این اربعین توفیق زیارت مظلوم را می یابند و یكی از پنج علامت مۆمنین را واجد شده و فرصت دعای مستجاب در بارگاه آن حضرت را غنیمت می شمرند!
« یا لیتنا كنا معهم فأفوز معهم »
پی نوشت ها:
1-سوره صف / 8 .
2- مستدرك الوسائل به نقل از مجموعه شهید ج10 ص318 .
3- شواهد التنزیل ج1ص556 .
4- كامل الزیارات ص 261 .
5- كافی ج2ص331 .
6- همان ص334 .
7- نساء / 148 .
8- عدة الداعی ص48 .
حمید حاج علی
مدّرس حوزه علمیه
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
مطالب مرتبط:
