تبیان، دستیار زندگی
رضا وطنخواه مربی اسبق تیم ملی فوتبال در خصوص قرعه کشی جام جهانی و شرایط تیم ملی ایران در این مسابقات به خبرنگار تبیان گفت: این روزها و پس از قرعه کشی جام جهانی ما شاهد انواع و اقسام اظهار نظرها در این خصوص هستیم. ما از دو منظر باید ماجرا را نگاه کنیم.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

واقعیت های جام جهانی را باور کنیم


رضا وطنخواه مربی اسبق تیم ملی فوتبال در خصوص قرعه کشی جام جهانی و شرایط تیم ملی ایران در این مسابقات به خبرنگار تبیان گفت: این روزها و پس از قرعه کشی جام جهانی ما شاهد انواع و اقسام اظهار نظرها در این خصوص هستیم.


ما از دو منظر باید ماجرا را نگاه کنیم. از نگاه عادی من هم مثل همه دوست دارم تا تیم ملی ایران حتی به فینال جام جهانی صعود کند. اما از زاویه دیگر به دلیل سابقه گمان می کنم که از امثال من این توقع وجود دارد تا به این ماجرا نگاه کارشناسی هم داشته باشم. از این رو من باید واقعیت ها را فارغ از احساسات بیان کنم.

رضا وطنخواه

روند موجود و حاکم بر فوتبال به من می گوید که ما شانس زیادی برای صعود نداریم و حداکثر باید چشم انتظار باشیم تا با یک امتیاز از سه بازی دست خالی برنگردیم. مشکل بزرگ تیم ملی قبل از قرار گرفتن در این گروه ترتیب مسابقات ماست. ما در بازی اول با تیم فیزیکی نیجریه بازی خواهیم کرد. تیمی که قطعا فشار زیادی به تیم ما خواهد آورد. جدای از آن ما در این بازی با خطر مصدومیت بازیکنان مواجه خواهیم بود. به نظرم اگر با بوسنی بازی می کردیم خیلی بهتر بود. اگرچه بازیکنان خوبی در این تیم وجود دارد اما از لحاظ فیزیکی می توانستیم خود را برای بازی مقابل آرژانتین حفظ کنیم. از این رو ما کار سختی داریم و من امیدی برای صعود متصور نیستم.

به این ترتیب ما باید به فکر باشیم تا برای آینده برنامه ریزی کنیم. البته جام جهانی جای تجربه اندوزی نیست. ما باید با بهره بردن از مربیان کارشناس و برنامه ریزی مدون آینده خوب را رقم بزنیم. ما می توانیم با حمایت از مربیان کاربلد و ورود باشگاه ها به بخش کشف و پرورش استعدادها کاری کنیم که توان فنی فوتبالمان بالابرود. ما می توانیم به مربیان دوره دیده 40 تا 50 بازیکن بدهیم و با حمایت باشگاه ها کار پرورش بازیکنان نخبه شکل درستی به خود بگیرد.

ما می توانیم به مربیان دوره دیده 40 تا 50 بازیکن بدهیم و با حمایت باشگاه ها کار پرورش بازیکنان نخبه شکل درستی به خود بگیرد.

کاری که 6 تا 8 سال بعد جواب می دهد. البته با امکانات امروز گمان می کنم این کار هم شدنی نباشد. وقتی باشگاه ها برای تیم های اصلی خود زمین ندارند چگونه به تیم های پایه خود برسند؟ آیا می توان با توپ های کار کرده بزرگسالان، در رده جوانان و نوجوانان بازیکن سازی کرد؟ من بیشتر آنچه ایده آل های خودم بود گفتم و امیدوارم روزی این اتفاق در فوتبال ما رخ دهد. با همه این ها باز هم تکرار می کنم آرزوی موفقیت تیم ملی در جام جهانی را دارم.

بهمن اسدی

بخش ورزشی تبیان