شعله عشق
اشك ها فصل تماشاست امانم بدهید شوق آئینه به چشم نگرانم بدهید از شما می شنوم عطر گل یاسین را خاك ها رنگ یقینی به گمانم بدهید جامی از اشک فراهم شد اگر ای مردم به تسلای دل همسفرانم بدهید طول یك چله جدایی به خدا یك عمر است گاه خط و خبر از سیر زمانم بدهید گر خبر دار شدید از گل داودی من یك شمیم از نفسش روح و روانم بدهید پاره های دلم افتاده در این دشت، به خاك رخصت گریه به گلگون كفنانم بدهید كاكل آشفته به خون، خفته در این جا سروی باز در سایه اش آرامش جانم بدهید این رباب است كه با لاله رخان می گوید: ذكر لالایی گل را به زبانم بدهید من که از عطر گل فاطمه مدهوش شدم خبر از حال و هوای دگرانم بدهید سجده ها کرده ام از بوسه بر این تربت پاک طاقت از دست شد، آرامه ی جانم بدهید دشت لبریز گلاب است اگر امکان دارد برگی از آن گل صد برگ نشانم بدهید اربعین نیست حدیثی که فراموش شود شعله عشق نه آن است که خاموش شود بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
محمد جواد غفور زاده (شفق)
