آرتروز ستون مهره‌ها
اسپوندیلوز (Spondylosis) از آسیب‌های غیر التهابی در ستون مهره‌های بدن است. اسپوندیلوز عبارت است از ساییدگی و فرسایش مفاصل ستون مهره‌ها.
با افزایش سن به مرور، میزان آب و محتوای پروتئینی غضروف های بدن کاهش می یابد. این تغییرات موجب ضعیف تر شدن و شکنندگی بیشتر مفاصل و سطوح غضروفی آنها خواهد شد.
این تغییرات که اغلب با افزایش سن پدید می آیند، در اصطلاح علمی دژنراسیون نامیده می شوند.
همان طور که می دانید قسمت قابل توجه و مهمی از مهره های ستون فقرات و مفاصل بین مهره ای، از غضروف درست شده است و به همین دلیل با گذشت زمان در معرض تغییرات دژنراتیو (تغییر محتوای آب و پروتئین و تغییر حالت طبیعی) می باشند.
این تغییرات همان حالتی است که به اسم آرتروز نامیده می شود. دژنراسیون دیسک بین مهره ای را در اصطلاح علمی اسپوندیلوز می نامند.
اسپوندیلوز یا ساییدگی ستون فقرات یا ستون مهره ها بسیار شایع می باشد.
در این بیماری، هم دیسک ها و هم سطوح مفصلی دچار ساییدگی می شوند. بعضی از مواد دیسک و غضروف یا سطح مفصلی در این ساییدگی از بین می رود.
استخوان ها در کناره دیسک ها و سطوح مفصلی متورم شده و جلوی حرکت آسان آنها را می گیرند و ایجاد محدودیت حرکتی می کنند. بنابراین ستون فقرات سفت می شود.
در حالت پیشرفته بیماری به دلیل فشار بر ریشه اعصاب، درد و گزگز و بی حسی اندام‌ها رخ می‌دهد.
هنگامی که فاصله بین دو مهره ی کنار هم تنگ شود، فشار بر ریشه عصب می‌تواند موجب آسیب ریشه شود.
علائم حسی و حرکتی آسیب ریشه مانند درد و ضعف عضلانی بسته به محل عصب‌دهی دارد.
درگیری دیسک های گردن باعث درد گردن خواهند شد.
در اسپوندیلوز گردن، به دلیل فشار مستقیم به کانال نخاعی ما ممکن است ضعف عمومی، عدم تعادل، اختلال در کنترل اسفنکترهای روده و مثانه و کاهش جریان خون اندام ها را داشته باشیم.
تخریب دیسک های ناحیه پشت با دردهای جدار قفسه سینه و درگیری دیسک های کمری باعث کمر دردهای آزاردهنده خواهند شد.
کمر انسان متحمل وزن بدن به علاوه آن چیزهایی که بلند می کنیم می باشد و دائما در حالت خم شدن یا چرخیدن قرار می گیرد.
به همین دلیل، تغییرات ساییدگی ستون فقرات بیشتر در ناحیه مهره های کمری دیده میشود که به آن اصطلاحا اسپوندیلوز کمری گفته می شود.
اسپوندیلوز کمری بیشتر در مهره های پایینی کمر، بخصوص در بین مهره های چهارم و پنجم کمر و بین مهره پنجم و قسمت اول استخوان خاجی رخ می دهد و منجر به بروز دردهای سیاتیکی می گردد.
این حالات در همه گروه های سنی می توانند دیده شوند، اما در سالمندان شایع ترند.
وقتی دیسک بین مهره ای دچار این تغییرات شد، قابلیت بیشتری برای فتق و بیرون زدگی پیدا می کند.
فتق بیشتر دیسک و بیرون زدگی قابل توجه تر آن می تواند علائم و مشکلات پیچیده تری را ایجاد کرده و حتی با دردهای انتشاری به دست یا پاها (دردهای سیاتیکی) و یا علائم حسی - حرکتی مثل ضعف در قدرت عضلانی و گاه بی اختیاری دفع ادرار و مدفوع و نیز ناتوانی در راه رفتن و لنگیدن پاها تظاهر کند.
با این حال این حالت زیاد هم ناراحت کننده نمی باشد، واقعیت این است که بروز این تغییرات ساییدگی در افراد، لزوما باعث بروز پشت درد یا کمر درد نمی شود.
بسیاری از افرادی که دارای تغییرات شدید ساییدگی در مهره ها و ستون فقرات خود هستند، هیچ گونه مشکلی از نظر درد پشت یا کمردرد ندارند، در حالی که افرادی هم وجود دارند که تغییرات اندکی داشته ولی دارای دردهای شدیدی هستند.
رادیوگرافی، ام آر آی و سی تی اسکن می توانند اسپوندیلوز مهره ای را به صورت کاهش فاصله بین مهره های مجاور و در موارد پیشرفته به شکل تغییر شکل مهره های درگیر نشان دهند.
مراحل زودرس و اولیه این تغییرات در ام آر آی به شکل تیره رنگ شدن دیسک مبتلا در مقایسه با دیسک های سالم دیده می شوند.
فرآوری: نیره ولدخانی
بخش سلامت تبیان
منابع:
سایت دکتر ظهرابی
ویکی‌پدیا
تکناز
مطالب مرتبط:
تخریب دیسک مهره‌های ستون فقرات
