فلج بدن بعد از آسیب نخاع
معمولا وارد آمدن یک ضربه ناگهانی و شدید به ستون فقرات، باعث آسیب نخاع می شود. اغلب اوقات، تصادفات رانندگی، افتادن از یک بلندی، تیراندازی و حوادث ورزشی باعث آسیب نخاع می شوند.
طناب نخاعی شامل یک دسته از اعصاب است که از پایین مغز شروع می شود و تا پایین کمر ادامه دارد.
طناب نخاعی در داخل کانال نخاعی قرار دارد. کانال نخاعی توسط سوراخ هایی در استخوان های ستون فقرات تشکیل می شود.
ستون فقرات استخوانی از طناب نخاعی محافظت می کند.
نخاع، پیام های عصبی را بین مغز و سایر قسمت های بدن منتقل می کند. این پیام ها باعث می شوند شما حرکت کنید و اجسام را حس کنید (حس لامسه).
آسیب نخاع باعث توقف انتقال این پیام ها از پایین قسمتی که آسیب دیده، می شود. هر چقدر آسیب به مغز نزدیک تر باشد، قسمت بیشتری از بدن را تحت تأثیر قرار می دهد.
- آسیب نخاع از قسمت وسط پشت، معمولا پاها را فلج می کند.
- آسیب نخاع از ناحیه گردن، روی دست ها، قفسه سینه و پاها موثر است و آن ها را فلج می کند (فلج چهار دست و پا).
آسیب نخاع می تواند کامل و یا ناقص باشد. در آسیب کامل نخاع، فرد هیچ حس و یا حرکتی در پایین سطح آسیب دیده نخواهد داشت (فلج دست و پاها و تنه)، ولی در آسیب ناقص نخاع، فرد هنوز کمی حس و یا حرکت در ناحیه آسیب دیده خواهد داشت.
علل آسیب نخاع
معمولا وارد آمدن یک ضربه ناگهانی و شدید به ستون فقرات، باعث آسیب نخاع می شود. اغلب اوقات، تصادفات رانندگی، افتادن از یک بلندی، تیراندازی و حوادث ورزشی باعث آسیب نخاع می شوند.
گاهی اوقات یک عفونت (بیماری عفونی) و یا تنگی کانال نخاع و یا یک نقص مادرزادی مثل بیماری اسپینابیفیدا باعث آسیب نخاع می شوند.
بعد از آسیب نخاع چه اتفاقی می افتد؟
بعد از آسیب نخاع و رساندن فرد به بیمارستان، درمان برای جلوگیری از آسیب بیشتر نخاع و ستون فقرات فورا شروع می شود.
پزشک سعی می کند فشار خون فرد را ثابت نگه دارد و سعی می کند تا به خوبی نفس بکشد.
ممکن است داروی کورتونی به فرد داده شود تا ورم نخاع را کم کند.
چندین آزمایش انجام می گیرد که شامل عکسبرداری از ستون فقرات با اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام‌آرآی و سونوگرافی از کلیه هاست.
برای بررسی وضعیت فرد، این آزمایشات هر چند مدت یک بار تکرار می شوند.
چند روز بعد از آسیب نخاع، پزشک واکنش فرد را نسبت به زدن سوزن، نور و لمس بدن بررسی می کند.
پزشک از فرد می خواهد قسمت های مختلفی از بدنش را حرکت دهد و میزان قدرت عضلات او را بررسی می کند.
این آزمایشات به پزشک کمک می کند تا شدت آسیب فرد را بفهمد و بداند که تا چه اندازه حس و حرکت او بر می گردد.
بیشتر بهبودی و ترمیم آسیب نخاع در طی شش ماه اول رخ می دهد.
بعد از اینکه فرد آسیب دیده وضعیت ثابتی پیدا کرد، کارهای توانبخشی شروع می شود.
هدف از توانبخشی، آماده سازی فرد برای زندگی و حفظ استقلال او در انجام کارهاست، یعنی برای انجام کارها به دیگران وابسته نباشد.
میزان موفقیت در توانبخشی بستگی به میزان آسیب وارده دارد.
گروه توانبخشی به شما کمک می کنند تا یاد بگیرید چگونه:
- از بروز مشکلاتی مثل زخم بستر جلوگیری کنید و بدانید چه موقع باید نزد پزشک بروید.
- ورزش کنید تا عضلات خود را قوی و قابل انعطاف نگه دارید.
- یک برنامه غذایی متعادل داشته باشید تا سالم بمانید و وزنتان را کنترل کنید.
- کارهایی را انجام دهید که بیشتر افراد بدون فکر کردن آن را انجام می دهند، مثل کنترل دفع ادرار و مدفوع.
- از ویلچر و سایر وسایل کمکی استفاده کنید تا بتوانید کارهایی مورد علاقه خود را انجام دهید.
- چیزهای زیادی را باید یاد بگیرید که در ابتدا سخت و طاقت فرسا به نظر می آیند. اما با تمرین و پشتیبانی دیگران، آسان می شوند.
زندگی با آسیب نخاع چگونه است؟
1- آسیب نخاع، برخی چیزها را برای همیشه تغییر می دهد، اما هنوز می توانید یک زندگی کامل داشته باشید.
2- زندگی کردن با آسیب نخاع سخت است. ممکن است بعضی وقت ها عصبانی و یا غمگین شوید و به خاطر کارهایی که دیگر نمی توانید انجام دهید، غصه بخورید.
بایستی این احساسات خود را ابراز کنید تا مانع حرکت شما به سمت جلو نشوند. با افراد خانواده و دوستان خود صحبت کنید، یک گروه پشتیبان پیدا کنید و... . صحبت کردن با کسانی که دچار آسیب نخاع هستند، کمک بزرگی به شما می کند.
3- بعد از مدتی، بیشتر بیماران نخاعی می توانند کار کنند، رانندگی کنند، ورزش کنند، روابط اجتماعی و خانواده داشته باشند. گروه توانبخشی می تواند این زمینه را فراهم کند.
4- اگر درد مداوم و یا افسردگی داشته باشید، لذت بردن از زندگی سخت است، اگر این گونه است، با پزشک خود صحبت کنید. دارو و سایر روش های درمانی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند.
5- مراقبت از یک بیماری نخاعی هم سخت است و هم ثواب دارد. اگر از یک بیمار نخاعی مراقبت می کنید، یادتان باشد که مراقب سلامتی خودتان نیز باشید. زمانی را هم به خودتان اختصاص دهید و کارهای مورد علاقه خود را انجام دهید.
آیلار آرزوگران
بخش سلامت تبیان
مطالب مرتبط:
