نمایشگاه جنگل در زیرزمین دستان
چهارمین نمایشگاه جنگل با عنوان stady که توسط محمدرضا شاهرخی نژاد و رامتین زاد آثار این مجموعه از هنرمندان نسل های مختلف گردآوری شده اند در گالری زیرزمین دستان افتتاح شد و در این نمایشگاه آثار متعددی همچون طرح های اولیه محسن وزیری مقدم برای ساخت مجسمه های تعاملی و یک نمونه از مجسمه های تعاملی او به همراه یکم فیلم کوتاه درباره آثار او در معرض دید علاقمندان قرار گرفت.
محسن وزیری مقدم طراحیهای این مجسمهها را در دهه 40 انجام داده بود و تاکنون فرصت و فراغتی برای ساخت این مجسمهها فراهم نشده است. جالب اینجاست که او یکی از این طراحیها را به مردم ایران تقدیم کرده است و آن را بر گوشه این طراحی ثبت کرده است.
همچنین در این نمایشگاه 5 طراحی و کولاژ داوود شهیدی که بر روی برگههای تقویم خلق شدهاند به نمایش گذاشته شده است.
نریمان فرخی نیز در این نمایشگاه مجموعه 10 نقاشیهای کوچک خود را که با تکنیک میکس مدیا مداد رنگی، ماژیک و گواش به نمایش گذاشت.
رامتین زاد هم یک طراحی کوچک با عنوان مار و پله را به نمایش گذاشت به همراه یک مجسمه حاضر و آماده که بر روی آن تغییر و تحولات بوجود آورده بود و آن را رنگ زده بود.
پیمان هوشمندزاده هم مجموعه 25 فرم عکس کوچک 4در 6 را در یک قاب قرار داده بود و به نمایش گذاشت بود تعدادی از عکس های این مجموعه به نظر می رسد که از نخستین ایده پردازی های هوشمند زاده از مجموعه کمربندهای او است.
از کاوه گلستان نیز دو عکس رئالیست جادویی به نمایش گذاشته بود. دو عکسی که به نوعی بازتاب جنگ بر زندگی مردم را نشان می دهد یکی از این عکس ها خواب یک کودک را نشان می داد که در آن شاهد حمله مجموعه ای بمب کوچک هستیم که به سمت دختربچه نشانه رفته است.
سروش میلانیزاده هم مجموعه ای از تلاش هایش را برای خلق مجموعه عکس های چیدمانی رنسانس بیرون از قاب اتفاق می افتد را به نمایش گذاشته بود.
همچنین در این نمایشگاه یک طراحی از بهمن محصص که به بهرام دبیری تقدیم شده بود به نمایش گذاشته شده بود و در کنار یک طراحی از بهرام دبیری.
از دیگر آثاری که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شد؛ جعبه ای از مجموعه اسباب بازی های مرتضی زاهدی بود. گویی این هنرمند برای خلق مجسمه ها و یا تصویر سازی هایش گوشه چشمی به این اسباب بازی ها دارد.
وزیری مقدم که یکی از نخستین مجسمهسازان ایرانی است درباره موج جدیدی از گرایش مجسمهسازان ایرانی برای ساخت مجسمههای تعاملی گفت: من بیش از 40 سال پیش به ساخت چنین مجسمههای روی آوردم، اما با گذشت بیش از 4 دهه میبینم که برخی از مجسمهسازان ایرانی به ساخت چنین مجسمههای روی آوردهاند. روی آوردن به ساخت چنین آثار حجمی اتفاق خوبی است، اما امیدوارم مجسمهسازان ایرانی به تکرار نیفتند و ایدههای مجسمهسازان پیشین را بازتولید نکنند.
همچنین در این نمایشگاه دو طراحی از محمدرضا شاهرخینژاد بر روی شیشه به نمایش گذاشته شد.
به گفته محمدرضا شاهرخی نژاد؛ این نمایشگاه استیتمنت ندارد و نمایشگاهگردانها برای این نمایشگاه اثری را سفارش ندادهاند، بلکه اثرها را از میان آثار هنرمندان گردآوری کردهاند.
او درباره قیمتگذاری آثار این نمایشگاه گفت: برای آثار این نمایشگاه قیمتی نگذاشتهایم و اگر کسی دلش خواست تکهای از آثار هنری را که تکرارپذیر نیستند به خانه ببرد، با هنرمند آن اثر وارد تعامل میشویم و اثر را قیمتگذاری میکنیم.
محسن وزیری مقدم درباره نمایشگاه "جنگل" که با موضوع (stady) برگزار شد گفت: ایده برگزاری این نمایشگاه بسیار خوب بود؛ من در ابتدا رغبتی به شرکت در این نمایشگاه نداشتم، اما توسط یکی از دوستان جوانم مجاب شدم که در این نمایشگاه شرکت کنم. برگزاری نمایشگاههایی از دست فرصت بسیار مغتنمی است که هنرمندان گوشهای از برخی تلاشهایی که پیش از خلق یک اثر انجام میدهند را که هیچ وقت با مخاطبانشان در میان نمیگذارند را به نمایش بگذارند.
او درباره آثاری که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته است گفت: من در این نمایشگاه 3 طراحی و یک مجسمه به همراه یک فیلم کوتاه را به نمایش گذاشتم، طراحیهایی که در این نمایشگاه به نمایش گذاشتم مربوط به 40 سال پیش است و چون شرایط ساخت این مجسمهها را نداشتم، تصمیم گرفتم که به این شکل ایدههایم را به ثبت برسانم تا اگر فرصتی فراهم شد آنها را بسازم.
وزیریمقدم درباره تعداد طرح پیش تولید مجسمهای که تاکنون شرایط ساخته آنها فراهم نشده گفت: تاکنون بیش از 30 طرح مجسمه اجرا نشده دارم که تنها ایده آنها را بر روی کاغذ ثبت کردهام.
این هنرمند پیشکسوت درباره شیوه منحصر به فرد تلاشی که برای خلق اثری میکند گفت: من همواره از صبح که بیدار میشوم تا زمانی که بخواهم به خواب بروم موسیقی گوش میدهم و این روند هم هنگام خلق اثر هنری ادامه خواهد داشت. اما برای من خلق مجسمه یا نقاشی کردن مثل شعر گفتن میماند و من هیچ تلاشی پیش از خلق اثرم انجام نمیدهم. وقتی که متریال را جلوی دستم میگذارم بداهه شروع به خلق اثر هنری میکنم و تاکنون همچون بسیاری از هنرمندان پیش از خلق اثر هنریام، تلاش خاصی همچون طراحی یا نوشتن انجام نمیدهم. من وقتی دست به کار میشوم در لحظه ایدهام را اجرا میکنم.
وزیری مقدم که یکی از نخستین مجسمهسازان ایرانی است درباره موج جدیدی از گرایش مجسمهسازان ایرانی برای ساخت مجسمههای تعاملی گفت: من بیش از 40 سال پیش به ساخت چنین مجسمههای روی آوردم، اما با گذشت بیش از 4 دهه میبینم که برخی از مجسمهسازان ایرانی به ساخت چنین مجسمههای روی آوردهاند. روی آوردن به ساخت چنین آثار حجمی اتفاق خوبی است، اما امیدوارم مجسمهسازان ایرانی به تکرار نیفتند و ایدههای مجسمهسازان پیشین را بازتولید نکنند.
منوچهر معتبر هم درباره نمایشگاه "جنگل" گفت: تلاش برگزارکنندگان این نمایشگاه ستودنی است، برای من دیدن تلاشهای همکارانم برای خلق یک اثر هنری ستودنی است و کمتر پیش میآید که هنرمندان یکدیگر و مخاطبانشان را با ایدههای کال و به انجام نرسانیدهشان سهیم کنند.
او افزود: من از زمانی که طراحی و نقاشی را شروع کردم همواره پیش از خلق یک اثر تلاشهای متعددی چون طراحی و نوشتن را تجربه میکنم و تا به امروز تمام این تجربههایم را در دفترهای متعددی به ثبت رساندهایم که در حال حاضر تعداد این دفترها به 30 مجلد رسیده است و اتفاقا این دفترهای من برای مخاطبان آثارم بسیار شناخته شده است.
این نقاش درباره سرانجام این تلاشها که در دفترهایش به ثبت میرساند گفت: برخی از طراحیها و ایدههایی که در دفترهایم به ثبت رساندهام را تاکنون در برخی از آثارم به صورت کامل اجرا کردهام؛ اما هنوز طرحهای بیشماری دارم که همچنان در حد یک ایده ناتمام ماندهاند و امیدوارم روزی بتوانم حداقل بخشی از این طرحها را به صورت کامل به اجرا برسانم.
معتبر که در نمایشگاه "جنگل" سه دفتر از طراحیهایش را به نمایش گذاشت درباره اهمیت این کار گفت: در واقع با به نمایش گذاشتن بخش کوچکی از تلاشهایی که برای خلق یک اثر میکنم عملا این موضوع را به اثبات میرسانم که تولید هنری یک کار است و برای این که یک کار را درست انجام بدهیم، باید پیش از آن تجربههای متعددی را پشت سر گذاشت و این نشان میدهد که هنرمندان یک شبه ره صد ساله را نرفتهاند.
او درباره این که اگر علاقمندانی قصد دارد، یکی از دفترهای او را همچون یک اثر هنری خریداری کند گفت: نه چنین امکانی وجود ندارد و من تنها این دفترها را برای نمایش به نمایشگاه "جنگل" آوردهام و نه امروز و بلکه هیچ وقت دیگر قصد فروش این دفاتر را ندارم.
معتبر که در نمایشگاه "جنگل" سه دفتر از طراحیهایش را به نمایش گذاشت درباره اهمیت این کار گفت: در واقع با به نمایش گذاشتن بخش کوچکی از تلاشهایی که برای خلق یک اثر میکنم عملا این موضوع را به اثبات میرسانم که تولید هنری یک کار است و برای این که یک کار را درست انجام بدهیم، باید پیش از آن تجربههای متعددی را پشت سر گذاشت و این نشان میدهد که هنرمندان یک شبه ره صد ساله را نرفتهاند.
داوود شهیدی هم درباره نمایشگاه "جنگل" گفت: این نمایشگاه را من خیلی دوست دارم و برگزاری چنین نمایشگاه در بازار مکارهای که برای هنرهای تجسمی در برخی گالریها راه انداختهاند اتفاق بسیار خوش آیندی است.
او افزود: هنری که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است بسیار خالص و ناب است و به نمایش گذاشتن این طراحیها و ایدههایی که هنوز به صورت کامل به مرحله اجرا نرسیدهاند، نشان میدهد که خلق یک اثر هنری یک کار است و باید آن را جدی گرفت و نباید از جنبه تفنن به آن نگاه کرد. متاسفانه همواره از سوی گالریها چنین تلاشهای هنرمندانه و خلاقانهای نادیده گرفته میشوند و هرگز فرصت و امکان نمایش این آثار فراهم نمیشود.
این کاریکاتوریست درباره طراحیهایی که در این نمایشگاه در معرض دید عموم گذاشت گفت: این طراحیها را که بر روی ورقهای تقویم انجام دادم همه اسم ندارند و اسم آنها داود 46 است که طراحیهای 16 سالگی من را تداعی میکند.
شهیدی درباره تلاشهایی که پیش از خلق یک اثر هنری میکند گفت: تلاشهای من پیش از خلق اثر هنری به دو قسمت تقسیم میشود بخشی از این تلاشها معطوف به طراحیهای مدرن و معطوف به فرم میشود و بخش دیگر تلاشهای طراحیهای از شخصیتهای کارتونی و عناصر طبیعی است که الزاما این طراحیها موجز و مختصر نیستند.
در این نمایشگاه آثاری از محسن وزیری مقدم، علی زنجانی، اشکان عبدلی، نریمان فرخی، بهمن محصص، بهرام دبیری، داوود شهیدی، حسین ماهر، شاهین اسفندیاری، کاوه گلستان، منوچهرمعتبر، سروش میلانینژاد، مرتضی زاهدی، چوب تراش، پیمان هوشمندزاده، محمدرضا شاهرخی نژاد و رامتین زاد به نمایش در آمده است.
این نمایشگاه تا 24 آذرماه ادامه خواهد داشت. گالری زیر زمین دستان در خیابان فرشته، خیابان بیدار، نبش گرد غربی، شماره 9 واقع شده است.
بخش هنری تبیان
منبع: هنر آنلاین