حکم گناهان قبل از تکلیف

سۆال 1: تكلیف شرعی برای پسران و دختران از چه سنّی واجب می شود؟ آیا ممكن است كه آنها قبل از رسیدن به سنّ معیّنی بالغ شوند؟

جواب: دختر بعد از تمام شدن نُه سال قمری و پسر بعد از تمام شدن پانزده سال قمری بالغ می شوند ولی چنان چه پسران قبل از رسیدن به پانزده سال محتلم شوند یا موی زبر در محلّ مخصوص پیدا كنند مكلّف هستند (ر.ك استفتائات امام (ره), ج 1, ص 126)

سۆال 2: آیا كودكان كر و لال كه از قدرت شنوایی و گویایی محرومند و با توجه به اینكه در حال یادگیری هستند, نماز بر آنها واجب است؟

جواب: اگر بالغ هستند, نماز بر آنها واجب است و كیفیت آن در رساله ذكر شده است. (ر.ك استفتائات امام (ره), ج 1, ص 127)

سۆال 3: آیا نماز بر كودكان عقب مانده ذهنی كه فقط قادر به تربیت پذیری هستند, واجب است؟

جواب: اگر عاقل نباشند, تكلیف ندارند. (ر.ك استفتائات امام (ره), ج 1, ص 128)

سۆال 4: مرد جوانی هستم كه از سنّ 17 سالگی شروع به خواندن نماز و گرفتن روزه كرده ام و به درستی نمی دانم كه از چه موقع بالغ شده ام, بفرمایید فعلاً قضای چند سال نماز و چند ماه روزه بر گردنم هست؟ آیا كفاره نیز بر من واجب است؟

جواب: حدّ بلوغ شرعی برای پسر تمام شدن پانزده سال قمری است و اگر قبلاً منی از او خارج شده یا موی زبر و خشن بر محلّ مخصوص او بیرون آمده بالغ شده است و مدّتی را كه یقین دارید در زمان بلوغ, نماز و روزه از شما فوت شده باید قضا كنید و اگر در افطار روزه تعمّدی نداشته اید یا از روی جهل بدون تقصیر در یاد گرفتن مسأله, روزه نگرفته اید كفاره ندارد. (ر.ك استفتائات امام (ره), ج 1, ص 128)

سۆال 5: گناهانی كه بچه ها ندانسته قبل از رسیدن به سنّ تكلیف مرتكب می شوند چه حكمی دارد آیا بخشیده می شود؟

جواب: اعمالی كه فرد قبل از رسیدن به سنّ تكلیف انجام می دهد گناه محسوب نمی شود ولی از هر گناهی توبه كنید ان شاء الله پذیرفته می گردد. بلی اگر مال كسی را تلف كرده اید باید جبران نمایید.

سۆال 6: آیا نُه سالگی برای مكلّف شدن دختران كم نیست؟ در كلاس دانش آموزان سوّم ابتدایی در حالت روزه خیلی بی حال هستند و با توجه به اینكه این سن, سنّ رشد دختران است و ممكن است در رشد دختران تأثیر منفی داشته باشد لطفاً راهنمایی فرمایید؟

جواب: از پایان 9 سالگی قمری دختر بالغ می شود و باید به تكالیف خود از قبیل نماز و روزه و حجاب و ... عمل نماید. بلی چنانچه قادر به گرفتن روزه نباشد می تواند افطار كند و پس از ماه رمضان تدریجاً قضای آن را بگیرد و اگر تا رمضان آینده قادر به گرفتن روزه نشود برای هر روز پرداخت كفاره (یك مد طعام) لازم است و ضعف معمولی و بی حالی مجوز افطار نیست. و به نظر برخی از مراجع هر وقت توانست قضای روزه ها را بگیرد. (ر.ك جامع المسائل آیة الله فاضل لنکرانی ره, ج 1, ص 153, س 568).

بخش احکام اسلامی تبیان

منبع: سایت اندیشه قم