پرویز کریمی:شباهتم به «هیگوئیتا» اتفاقی است

آغاز گفت‌وگو با معرفی میهمان هفته شروع شد: «پرویز کریمی هستم. فامیلی‌ام هیچ پسوند و پیشوندی ندارد و همه مرا به اسم پرویز صدا می‌زنند. متولد شهرستان «رودان» استان هرمزگان هستم. محله ما در «رودان» معروف است و همه این محله را به نام «معض‌آباد» می‌شناسند.»

پرویز در مورد شهرستان «رودان» گفت: «رودان» شهر کوچکی است که در یکصدکیلومتری بندرعباس واقع شده است. مردم «رودان» برخلاف سایر شهرهای استان هرمزگان کشاورز هستند. شغل بیشتر مردم استان ما ماهیگیری است و یا به نوعی کارشان به دریا و اطرافش مربوط می‌شود اما همشهری‌های من از دیرباز کشاورز بوده‌اند و نحوه زندگی‌شان متفاوت بوده است.  رطوبت شهر «رودان» از سایر شهرهای استان هرمزگان کمتر است و مردمش قبل از انقلاب اسلامی سالها برای استقلال خود با حاکمان وقت مبارزه کرده‌اند. «رودان» در سالهای پیش از انقلاب اسلامی ایران در تملک عده‌ای پولدار بود که به شکلی به حاکمیت وقت نزدیک بودند. خوشبختانه همشهری‌هایم با مبارزه موفق شدند زمین‌های شهر را از مالکان غیرواقعی خود خریداری کنند و «رودان» به مردمش برسد. این اتفاق سبب شده تا مردم «رودان» نسبت به زادگاهشان تعصب خاصی پیدا کنند «رودان» برایم خیلی مهم است  و تعصب خاصی نسبت به شهرم دارم.

کریمی ادامه داد: پدرم یکی از کسانی بود که در راه بازپس‌گیری زمین‌های شهرم خیلی تلاش کرد و در آن سالها با خیلی‌ها درگیر شد.

او متولد 1365/1/1 است: «خیلی‌ها از من می‌پرسند چطور شده تاریخ تولدم این قدر رند است. من در جواب آنها می‌گویم که همه چیز اتفاقی بوده است.»

خانواده‌اش دور از ورزش نبوده‌اند: «برادر کوچکم فوتبالیست است و به طور کلی در خانواده‌ای دوران کودکی و نوجوانی‌ام را سپری کردم که به ورزش اهمیت می‌دادند. پدرم فرهنگی است و ادبیات بومی‌مان را می‌شناسند. پدرم معلم است اما مرثیه‌سرایی هم می‌کند. مریثه‌سرایی در فرهنگ شهر «رودان» کار آسانی نیست زیرا کسی که این وظیفه را برعهده می‌گیرد باید هنگام خواندن اشعار دقت کند و واژه‌ای را غلط به زبان نیاورد. مرثیه‌سرایی در فرهنگ بومی ما با سایر قومیت‌ها متفاوت است.»

او ادامه داد: پدرم معلم بازنشسته است و مادرم خانه‌دار می‌باشد. دو برادر هم دارم که یکی از آنها فوتبال بازی می‌کند.

در حال حاضر پرویز دانشجوی رشته تربیت بدنی است: «فوتبال سبب شده تا کمتربر سر کلاس‌ها حاضر شوم اما اولویت اصلی من در زندگی تحصیل است و هر طور شده خودم را بر سرکلاس‌ها و امتحانات می‌رسانم. به هر روی تمایل دارم در آینده رشته تربیت بدنی را در مقاطع بالاتر ادامه دهم.»

در خصوص این که چرا مجرد باقی مانده می‌گوید: «فکر کنم تاکنون قسمت نشده است ضمنا ازدواج بدون زمینه ایجاد نمی‌شود. وقتی شرایط‌اش جور گردد آن‌وقت همه کارها روی غلتک می‌افتد.»

فوتبال را از دوران کودکی در شهرش آغاز کرد: «هفت یا هشت سال داشتم که هر روز بر سر تمرین تیم «پرنگ» رودان حاضر می‌شدم.خیلی بچه بودم و کمتر بازی می‌کردم. بیشتر کنار تیم بودم. تیم «پرنگ» زیر نظر آقای صامتی اداره می‌شد وکلی خاطره از این تیم دارم.»

پرویز اضافه کرد: «کمی بزرگتر شدم به تیم شاهین رودان پیوستم. آقای محمد کریمی مربی شاهین خیلی برایم زحمت کشید. می‌توانم بگویم او بود که مرا درون دروازه قرار داد. واقعیت این است که به گلری علاقه نداشتم. دوست داشتم مثل تمام بچه‌ها در خط حمله بازی کنم و برای تیمم گل بزنم ولی آقای کریمی به استعدادم در دروازه پی برده بود و مرا به زور درون دروازه تیمش قرار داد و از همان‌جا بود که من دروازه‌بان شدم. شروع کارم از آن‌جا شکل گرفت، سپس با بازی در تیم‌های منتخب فرصت همراهی تیم شهید قندی یزد را پیدا کردم. پنج سال در تیم شهید قندی بود. سقوط شهید قندی به دسته پایین تر باعث شد تا به بندرعباس برگردم و به عضویت تیم شهرداری بندرعباس درآیم. امسال هم با پیشنهاد استقلال صنعتی خوزستان تصمیم گرفتم به اهواز بروم و به این تیم ملحق شوم.»

کریمی به درخواست عبدالله ویسی به تیم استقلال صنعتی خوزستان پیوست: «آقای عبدالله ویسی مرا دیده بود و با من صحبت کرد. او مرا از نظر فنی تأیید کرده بود. همین طور آقای روشنایی سرپرست باشگاه استقلال صنعتی با من تماس گرفت و خبر از پیشنهاد باشگاهش داد. پیشنهاد استقلال صنعتی خوزستان فرصت خوبی بود تا شانس حضور در لیگ برتر را پیدا کنم.»

اولین بازی پرویز کریمی در لیگ برتر برابر تیم فولاد خوزستان بود: «اولین حضورم در لیگ مصادف با برگزاری دربی خوزستان شد. این بازی پر سر و صدا تماشاگران زیادی داشت. البته تیم ما این بازی را با نتیجه سه بر دو باخت اما این دیدار برایم تجربه خوبی بود.»

او می‌گوید: «من در دو بازی برابر تیم‌های استقلال و پرسپولیس هیچ گلی نخوردم. این دو بازی از تلویزیون پخش شد و همه تصور می‌کنند که پرویز کریمی در این دو بازی عملکرد خوبی داشته است در حالی که من در چهار بازی نیم فصل عملکرد بهتری داشتم. فکر کنم پخش زنده بازی تیم‌های پرسپولیس و استقلال باعث می‌شود تا مردم صحنه‌های بازی‌های این دو تیم را در ذهن شان ثبت کنند و بازیهای دیگر به درستی دیده نشود.»

دروازه‌بان هرمزگانی استقلال صنعتی خوزستان خاطرنشان کرد: «بیشتر از آن‌که به «کلین شیت» فکر کنم بیشتر به دنبال پیروزی تیمم و اجرای دستورات کادر فنی در زمین هستم.»

گلر تیم استقلال صنعتی خوزستان از دو مربی سابق خود یاد می‌کند: «ابتدا لازم است از زحمات تمام مربیان خود در سالهای گذشته قدردانی کنم. دو مربی در زندگی ورزشی‌ام تأثیرگذار بوده‌اند. «محسن آقازاده» که چند سال پیش به رحمت خدا رفت یکی از مربیان خوبم در تیم شهید قندی یزد بود. من از مرحوم آقازاده حرف شنوی داشتم. او یک دوست خوب و یک معلم بود. لازم است بگویم که من مدیون مرحوم آقازاده هستم. همین‌طور آقای احمد خوشحال در تیم شهید قندی یزد مربی‌ام بود و خیلی برایم زحمت کشید. تلاش‌های این دو نفر را هیچ‌گاه فراموش نخواهم کرد.»

حذف تیم استقلال صنعتی خوزستان در دومین جام معتبر کشور بحث بعدی‌مان بود: «باشگاه استقلال صنعتی خوزستان از همان ابتدا به دلیل نزدیک بودن زمان بازیها قصد نداشت در جام حذفی شرکت کند. به هرحال باتوجه به وضعیت فوتبال کشور در جام حذفی حاضر شدیم و در اولین بازی شکست خوردیم و از جام حذفی کنار رفتیم. باشگاه استقلال صنعتی از همان ابتدا روی جام حذفی تمرکز نکرده بود و هدف دیگری در فصل جاری داشت.»

او اضافه کرد: استقلال صنعتی خوزستان روی لیگ برتر تمرکز کرده است. تیم ما در دو بازی برابر سرخابی‌ها چهار امتیاز کسب کرد. ما سه امتیاز از همنام تهرانی‌مان در اهواز گرفتیم و پرسپولیس را در ورزشگاه آزادی متوقف کردیم.  تیم ما در بازی مهم خود در نیم فصل چهار امتیاز گرفت و عملکرد ما در این دو دیدار نشانگر تمرکز ما در لیگ برتر است.

کریمی درباره حضورش در دو دیدار برابر سرخابی‌ها در لیگ برتر خاطرنشان کرد: هر کسی بگوید که مقابل این دو تیم استرس ندارد کمی اغراق کرده است. حقیقتاً در بازی برابر تیم استقلال تهران در اهواز کمی استرس داشتم. به نظر من دو نوع استرس هنگام بازیهای مهم وجود دارد. یکی خیلی مثبت است و دومی تخریب‌کننده می‌باشد. استرسی که مثبت باشد تمرکز و کارایی بازیکن را دو چندان می‌کند و بازیکن را در فضای مسابقه قرار می‌دهد و مثل یک تلنگر می‌ماند اما استرس دیگری هم داریم که کارایی بازیکن را می‌کاهد و او را از فضای مسابقه خارج می‌کند. تاکنون دچار استرس تخریبی نشده‌ام. استرسی که به من در طول دو بازی برابر سرخابی‌ها دست داد مثبت بود.

وی می‌گوید: از دوران کودکی تمایل داشتم در خط حمله تیم خود بازی کنم و یکی از گلزنان تیمم باشم. درحال حاضر گاهگداری به بازی در خط حمله علاقه‌مند می‌شوم و دروازه را در بازی تمرینی رها می‌کنم و جلو می‌روم.

گاهی هم حرص می‌خورم که چرا بازیکنان در خط حمله گل نمی‌زنند و توپ را مقابل دروازه حریف به بیرون می‌رانند. حقیقتاً درون دروازه خیلی حرص می‌خورم و دوست دارم در خط حمله بازی کنم.

پرویز یک اتومبیل «پرشیا» ی مشکی رنگ دارد: «ماشین بازی بلد نیستم البته هر فردی از سوار شدن اتومبیل‌‌های گران قیمت استقبال می‌کند و بنده منکر این واقعیت نمی‌شوم.»

سبزی پلو با ماهی غذای مورد علاقه پرویز است: «این غذا را خیلی دوست دارم البته «میگو پلو» بندری‌ها نیز خیلی خوشمزه است و طرفداران زیادی دارد.»

مطالعه کتاب‌های تاریخی یکی از سرگرمی‌های کریمی است: «خواندن رویدادهای تاریخی برایم مهم است و تمایل دارم هراز گاهی کتاب‌های تاریخی را مطالعه کنم.»

گلر تیم استقلال صنعتی اضافه کرد: اوقات فراغتم در بازیهای ورزشی خلاصه می‌شود. وقتی تمرینات تعطیل است به همراه دوستان والیبال، گل کوچک بازی می‌کنم. گاهی هم به استخر می‌روم و با رفقا شنا می‌کنیم. من حامی تفریحات ورزشی هستم.

سفر به غرب کشور یکی از آرزوهایش است: «شرایط شغلی ما ایجاب می‌کند که کمتر به سفرهای شخصی برویم. به هرحال فوتبال حرفه‌ای یکسری محدودیت دارد. من همیشه تمایل داشته‌ام که به غرب کشور سفر کنم و طبیعت بکر غرب ایران را از نزدیک ببینم. امیدوارم به این آرزویم برسم.»

درحال حاضر پرویز کریمی به همراه رامتین سیمان‌نژاد و شاهرخ شمس در محله گلستان اهواز هم‌خونه است: «باشگاه یک خانه برایمان در یکی از محلات اهواز مهیا کرده و ما در این خانه زندگی می‌کنیم.»

او می‌گوید: دوستان زیادی در فوتبال دارم که بی‌انصافی است نام همگی را بازگو نکنم. برخی دوستان فوتبالی به من کمک کردند و با راهنمایی‌هایشان مسیر صحیح را به من نشان دادند.

پرویز یک مشاور داشت که چندی پیش به رحمت خدا رفت: «همانطور که گفتم از مرحوم آقازاده حرف شنوی داشتم و با او مشورت می‌کردم. متاسفانه عمر آقامحسن به دنیا نبود و خیلی زود از میان ما رفت. من به تمامی مربیان قبلی خود ارادت دارم و هر از گاهی با آنها درباره مسائل فنی صحبت می‌کنم.»