عهد با امام؛ عهد با خدا
امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در آیه (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف سوء.) مضطر، وجود مقدّس امام زمان است. وقت گذاشتن برای امام زمان مستحب نیست بلکه اوجب واجبات است. هیچ یک از مشغله های ما برای عدم توجه به امام زمان پذیرفته نیست، چرا که خداوند بر این عهد الهی بسیار تأکید نموده است. اگر کسی در قیامت بتواند از گذر وفاداری به این عهد، جان سالم به در برد، احتمال نجاتش بسیار است.
معصوم، تجلی تمام نمای خداوند در زمین است و پذیرش ولایت معصومی که از جانب خداوند به مقام امامت رسیده است، در حقیقت میثاق با خدا و عهدی الهی است.
در روایات بسیار آمده که اگر کسی امام زمانش را نشناسد و از دنیا برود، در حالت کفر مرده است.
همه ما نسبت به پدر و مادر، اطرافیان و هموطنانمان قیودی داریم که خود را ملزم به رعایت آنها میدانیم. اما آیا حتی برای یکبار امام زمانمان را جزء قیودی که خدا از ما اخذ کرده به شمار آورده ایم؟ آیا رعایت حق ولایتش برای لحظه ای از ذهنمان گذشته است؟
حالا این سۆال را از خودمان میپرسیم که از این پس چقدر حاضریم برای امام زمانمان وقت گذاشته و او را یاری کنیم؟ یا برای وفاداری به چنین عهدی چقدر تلاش خواهیم کرد؟
(ان العهد کان عنه مسئولاـ از عهد الهی سوال می کنند) در قرآن و روایات، امامت عهدی الهی شمرده شده است، و انسانها نمی توانند از آن بی توجه عبور کنند. بی اعتنایی به تنهایی، آوارگی و غربت امام زمان یقینا ما را در پیشگاه خدا مسئول و مورد بازخواست و در نهایت به عذاب اخروی دچار خواهد نمود.
امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در آیه (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف سوء) مضطر، وجود مقدّس امام زمان است. وقت گذاشتن برای امام زمان مستحب نیست بلکه اوجب واجبات است.هیچ یک از مشغله های ما برای عدم توجه به امام زمان پذیرفته نیست، چرا که خداوند بر این عهد الهی بسیار تأکید نموده است. اگر کسی در قیامت بتواند از گذر وفاداری به این عهد، جان سالم به در برد، احتمال نجاتش بسیار است.
یادمان باشد که مرگ در چند قدمی ماست و مهدی فاطمه تنهاتر و غریبتر از همیشه در انتظار یاری ما. دست کدام یک از ما محکمتر و استوارتر، دستان پسر فاطمه را خواهد فشرد؟ این تمام سعادت دنیا و ابدیت ماست اگر نفسهای مهدی در رگ زندگی ما به جریان افتاده و روحی آسمانی در کالبد تاریک خانه هایمان دمیده شود.
انواع دعا در ظهور
اول: به دعای معصومین ـ علیهم السلام ـ كه برای تعجیل فرج نمودهاند، آمین بگوید. در حدیث است كه: آمین گوینده با دعا كننده شریك است. (مستدرك الوسائل، ج 5، ص 240)
واضح است كه چنین شركتی اگر برای كسی میسر شود و توفیقش را پیدا نماید، مشمول «ذلِكَ فَضْلُ اَلله یُۆْتیِهِ مَنْ یَشَاء.» این فضل خداست كه بر هركس بخواهد عطا میكند. (سوره مائده، آیه 54) خواهد بود.
دوم: از مۆمنین خواهش كند كه دعا كنند، و به هر شكلی كه بتواند آنها را تشویق و ترغیب نماید، و هر كس به واسطه تشویق او دعا كند، مثل آن است كه خود او دعا كرده است، چون در بعضی از اخبار است كه:
«هر كس سنتی و عمل خیری را پایه گذارد به طوریكه در میان مردم رواج پیدا كند. تا هنگامی كه این سنت و عمل خیرباقی است، هركس به آن عمل نماید، مانند ثواب عمل كننده برای آن شخص نوشته میشود، خواه زنده باشد یا مرده، بدون آن كه از ثواب آن عمل كننده چیزی كم شود.» (بحارالانوار، ج 7، ص 94)
و واضح است كه این دعا از بهترین اقسام صدقات جاریه است.
علاوه بر آن، بعد از آن كه ثابت شد كه دعا برای فرج و ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ نصرت و یاری آن حضرت میباشد، پس كمك كردن وسعی و تلاش در وقوع آن هم، نصرت و یاری خواهدبود.
سوم: از خداوند درخواست كند كه به همه توفیق این دعا و این توبه را عنایت فرماید، كه از دعا برای آن حضرت غفلت ننمایند، و این هم به چند جهت نصرت و یاری آن حضرت است.
1. روایت شده كه:
«هركس در حق غیر دعا و طلب خیر نماید چندین برابر، از فیض آن خیر، به آن دعاكننده عطا میشود.» (كافی، ج 2، ص 507 و 508)
2. در بعضی از اخبار وارد شده كه: «از جمله دعاهای مستجاب، دعای مۆمن در حق برادران ایمانی است كه در غیاب آنها صورت گیرد» این دعا در حق آنها حتماً مستجاب است گرچه در دعا كننده، موانع اجابت دعا وجود داشته باشد، زیرا فرمودهاند: «با زبانی كه با آن گناه نكردهاید خدا را بخوانید» و آن شخص با زبان این دعا كننده گناه نكرده است.
بنابراین هر مۆمنی كه به جهت دعای او، موفق به دعا برای فرج شود، چنان است كه خود او دعا كرده باشد، چنانچه در عنوان تشویق و ترغیب بیان كردیم.
چهارم: دعا كند كه خداوند آنهایی را كه در دعا كردن برای آن حضرت كوشش میكنند یاری كند تا به آن موفق شوند. و بیان خواهدشد كه هر نوع اعانت و یاری كه به اهل صلاح واقع شود، پس آن اعانت ویاری به آن حضرت خواهد بود.
پنجم: دعا كند كه خداوندجمیع گناهانی كه سبب تأخیر فرج شده است بیامرزد، و بیان آن در عنوان یازدهم خواهد آمد.
ششم: دعا كند كه خداوند شر همه اشرار و منافقین كه باعث تأخیر فرج شدهاند یا میشوند را بر طرف نماید.
هفتم: دعا كند كه خداوند اسباب فرج را با عافیت میسر نماید.
هشتم: دعا كند كه خداوند متعال موانع فرج را با عافیت بر طرف نماید.
نهم: دعا كند كه خداوند تمام انصار و یاوران آن حضرت را یاری نماید.
دهم: دعا كند بر وجه كلی كه خداوند در فرج آل محمد ـ علیهم السلام ـ تعجیل نماید، خصوصاً با ضمیمه كردن صلوات، و بگوید: «الَلَّهم صلِّ علی محمَّد وَ آل محمَّد و عجِّل فََرَجهُم»
یازدهم: بر دشمنان آن حضرت لعنت كند و شكست و سركوبی و خواری و ذلت و مقهور شدن آنها را از خداوند متعال بخواهد، چنانچه در تفسیر امام حسن ـ علیه السلام ـ روایت فرموده از حضرت رسول ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ به این مضمون كه:
«هركس از یاری ما اهلبیت ـ علیهم السلام ـ ناتوان باشد، پس در خلوتهای خود دشمنان ما را لعنت كند، خداوند صدای او را به همة فرشتگان از روی زمین تا عرش برین برساند، پس هرگاه این شخص دشمنان ما را لعنت كرد او را یاری كنند، و كسی كه او را لعنت نمیكند، لعنت كنند، سپس ثناكنند و عرض كنند خداوندا! بر این بندهات كه به اندازة توانائیاش در راه تو بخشش كرد درود فرست، و اگر بیش از این برایش مقدور بود انجام میداد.
در این هنگام ندائی از طرف پروردگار برخیزد كه: دعای شمار را مستجاب گرداندم و آواز شما را شنیدم، و به روح او دربین ارواح درود فرستادم و او را از برگزیدگان قرار دادم.» (بحارالانوار، ج 27، ص 222، حدیث 11)
دوازدهم: از برای وجود اقدس و اشرف آن حضرت دعا كند، و از خداوند متعال سلامتی و عافیت حضرتش را از جمیع آفات، غصهها و ناراحتیها، درخواست نماید.
و این قسم دعا؛ نصرت و یاری آن حضرت در جهات دنیوی ایشان است.
و مضمون همه این عناوینی كه ذكر كردیم، در ضمن دعاهائی كه در مورد آن حضرت وارد شده مذكور است، علاوه بر آن كه گفتیم با این عناوین نصرت و یاری به وجود مبارك آن حضرت نیز حاصل میشود.
بارالها دستان بی رمق و آلوده ما را به دستان عرشی آخرین باقیمانده ات در زمین برسان و ما را آماده یاری او و وفادار به عهدمان بگردان.
فرآوری: آمنه اسفندیاری
بخش مهدویت تبیان
منابع:
شیوه های یاری امام زمان علیه السلام ـ میرزا محمد تقی فقیه ایمانی
سایت منتظر
بحارالانوار، ج 27
كافی، ج 2
مستدرك الوسائل، ج 5