تبیان، دستیار زندگی
باهاوس بهترین مدرسه شناخته شده در هنر ، طراحی و معماری در قرن بیستم است . در این نوشتار به دستاوردهای باهاوس در زمینه های هنری مدرن خواهیم پرداخت.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مدرسه باهاوس و شروع نوگرایی


باهاوس بهترین مدرسه شناخته شده در هنر ، طراحی و معماری در قرن بیستم است . در این نوشتار به دستاوردهای باهاوس در زمینه های هنری مدرن خواهیم پرداخت.

مدرسه باهاوس و شروع نوگرایی

در میان استادان و دانش آموزان آن ، پیشگامان نوگرایی مدرنیسم اولیه، در همه زمینه های هنری و کارهای دستی به چشم می خورند و تاثیر کارها و ایده های آنها در اورپا و ایالات متحده تا سالیان زیادی محسوس بود.

پس از جنگ جهانی اول، با قصد آغازی نوین، در سال 1919م. باهاوس با سرپرستی معماری به نام "والتر گرپیوس" در ساختمان آکادمی هنر ویلمار گشایش یافت.

در سال 1925م. این مدرسه به " دِسائو" که شهری با ارتباطات صنعتی قوی تری بود، و به ساختمان جدیدی طراحی شده به دست "گرپیوس" منتقل شد.

پس از آنکه یک بار فعالیت این مدرسه به دستور دولت متوقف شد، از نو با سرپرستی "لودویش میس فان در روئه" در سال 1932-3م. راه اندازی شد تا این که یک بار دیگر از سوی نازی ها تعطیل شد.

گسترش اندیشه های پیشگام جنبش های هنر و کارهای دستی مانند ایده های "ویلیام موریس" سی.ار .اَشبی" و " دبلیو. آر. لِتابی" در بریتانیا ، "گرپیوس" را امیدوار کرد که بتواند زمینه های زیبایی شناسانه و کاربردی هنر را یکپارچه سازد.

او گروه شگفت انگیزی از استادان هنر را برای تشکیل نخستین گروه آموزشی به مدرسه دعوت کرد که "واسیلی کاندینسکی" ، " لیونل فینینگر"  و "پل کلی" از آن جمله بودند.

هدف مدرسه ، پرورش فارغ التحصیلان معماری بود، اما در میان این معملمان،  معمار وجود نداشت. زیرا معتقد بودند که روش آنها ، همه زمینه های هنر و طراحی را در بر می گیرد.

گسترش اندیشه های پیشگام جنبش های هنر و کارهای دستی مانند ایده های "ویلیام موریس" سی.ار .اَشبی" و " دبلیو. آر. لِتابی" در بریتانیا ، "گرپیوس" را امیدوار کرد که بتواند زمینه های زیبایی شناسانه و کاربردی هنر را یکپارچه سازد.

دانش آموزان در سال اول پس از آن که در کارگاه ، ویژگی دستمایه های مورد استفاده مانند چوب، فلزف منسوجات ، سفالگری و چاپ را می آموختند و مسیر بنیادین آموزش را پی می گرفتند، بیشتر به عنوان طراح فارغ التحصیل می شدند تا معمار.

این مسیر بنیادین که در آغاز به دست "یوهانس ایتن" و سپس "لازلو موهولی ناگی" از سال 1923م آموزش داده شد، برای ایجاد روشی مشترک در میان دانش آموزان ، بسیار ارزشمند بود.

این روش ، بر آزمایش ویژگی های ظاهری و عملی دستمایه ها برای پیدا کردن اساس طراحی با اندیشه ای اصولی تاکید داشت.

مدرسه باهاوس و شروع نوگرایی

به این ترتیب ، ایده های انتزاعی بافت، حجم، شکل، فضا، رنگ و شفافیت که بخشی از زبان بصری در گستره تنوع مواد بودند، به شناخت نگرش باهاوس کمک نمودند.

بعد از سال 1923م. این مدرسه در پی یافتن راهی برای هماهنگ ساختن صنعت و طراحی از تاکیدهای نخستین بر کارهای دستی تغییر جهت داد.

در این هنگام سعی شد صنعتی خودانگیخته ایجاد شود و به همین منظور آنها شروع به بیرون بردن کار از کارگاه به عنوان پیش نمونه های کارخانه های صنعتی کردند. برخی از کارگاه ها در مقایسه با دیگران بهتر نتیجه می گرفتند.

از میان موارد موفق می توان به تولید لامپ، صنعت شیشه، منسوجات بافتنی، کاغذ دیواری ، اسباب خانه و طراحی های گرافیکی اشاره کرد.

با توجه به اهمیت هنر گرافیک در عصر حاضر، تحولات ایجاد شده در زمینه گرافیک توسط مدرسه باهاوس را در مقاله ای جداگانه بررسی خواهیم کرد.

سمیه رمضان ماهی

بخش هنری تبیان


منابع:

یک قرن طراحی گرافیک/ رمی آینسلی

تاریخ طراحی گرافیک/ بی .مگز

سی قرن طراحی گرافیک/ جیمز کرایگ

مطالب مرتبط:

باهاوس و حروفنگاری جدید

مدرسه باهاوس، مرکز طراحی نوین