ورزش از نگاه دو دنبال چیست؟
برنامه ورزش از نگاه دو، برنامهای که هدفش را عبور از "خطوط قرمز" عنوان کرده چهار هفتهای است که از شبکه دو سیما روی آنتن میرود و در همین مدت انتقادهای زیادی را برانگیخته است.
این برنامه که متشکل از تعدادی روزنامه نگار ورزشی است، با وارد کردن ادبیاتی خاص به برنامههای تلویزیونی این نگرانی را ایجاد کرده که نکند ادبیاتی وارد تلویزیون شود که همیشه در روزنامههای ورزشی رواج دارد، آن هم کمتر از یک سال پس از انتقاد مقام معظم رهبری به فرهنگی که در برنامههای ورزشی باب شده. با این حال با برنامهای که این روزها از شبکه دو روی آنتن میرود باید نگران روزهای پر برخوردی در ورزش بود؛ روزهایی که رسانه به جای برداشتن بار از روی دوش ورزش، بار جدیدی را هم به روی دوش ورزش اضافه میکند.
ورزش از نگاه دو از کجا آمده؟
برنامه ورزش از نگاه دو به قول اهالی رسانه، یک برنامهی شکست خورده است؛ برنامهای که هیچ وقت نتوانسته در طول عمر دراز مدتش تاثیری در ورزش ایران داشته باشد و در همهی این سالها در رقابت با دیگر برنامههای ورزشی چیزی برای گفتن نداشته است. همیشه اجراهای این برنامه هم توسط مجریان مختلفش محور انتقاد بوده و از جهانگیر کوثری تا یوسف نژاد و این اواخر پیمان یوسفی با اجراهای ضعیفشان یکی از نقاط ضعف این برنامه بودهاند، آن هم در شرایطی که رقیب اصلی تمام برنامههای ورزشی تلویزیون با اجرای عادل فردوسیپور یک برنامه پویا و زنده بوده که توانسته با تمامی انتقادهایی که به آن وارد است، به خوبی با مخاطبانش ارتباط مستقیم برقرار کند.
پشت سر این برنامه چه کسانی هستند؟
گردانندگان اصلی این برنامه ورزشی کسانی هستند که سالها سابقه تجربه کار در مطبوعات کشور را دارند و در همه این سالها با تشکیل تیمی رسانهای در روزنامههای مختلف مشغول به کار بودهاند. تهیه کنندهی این برنامه هم ابوالفضل اکبری است که سابقه کار در تلویزیون و تهیه کنندگی چند برنامه ورزشی را بر عهده داشته. نکتهی مشترک در کارنامه کسانی که پشت این برنامه تلویزیونی هستند، فعالیت در روزنامه سابق پاس جوان و خبرگزاری ایپنا از مجموعههای سابق نیروی انتظامی است و همین مساله باعث گرد هم آمدن دوباره این مجموعه شده است.
از این برنامه بود که شیوهی دمدهی میزگردهای 5 نفری دوباره بابش در برنامههای ورزشی گشوده شد و یزدانی خرم هم مجبور بود با 23 سال سابقه مدیریت در ورزش پاسخ خبرنگاری را بدهد که با پا گذاشتن روی معیارهای تلویزیونی سعی داشت با ادبیاتی خاص یکی از مدیران با سابقه ورزش را به چالش بکشاند
در ادامه گزارش، تبیان تلاش دارد چهار پروندهای که از سوی این برنامه مطرح شده و انتقادهای زیادی را هم برانگیخته مورد بررسی قرار دهد:
پرونده نخست:
در جلسه اول برنامه ورزش از نگاه دو، گردانندگان این برنامه تلاش داشتند به بهانه پیروزی یک بر صفر ایران برابر تایلند وضعیت تیم ملی را مورد بررسی قرار دهند. میهمان ویژه این برنامه فیروز کریمی بود؛ کسی که به واسطهی ناکامیهایش در 5 سال اخیر فوتبال ایران، این روزها بیکار است و هیچ تیم لیگ برتری به او اعتماد نکرده سکان هدایتش را به دستان او بسپارد. کریمی در این برنامه با همان ادبیات منحصر به فردش به شکلی عجیب کیروش را مورد انتقاد قرار داد و در اظهارنظری جالب مدعی شد که اگر رضا عنایتی هم به جای رضا قوچان نژاد بود میتوانست با گلش تیم ملی را به جام جهانی برساند. البته کریمی نگفت که اگر واقعا عنایتی جای قوچان نژاد بود، اصلا می توانست در کورس با مدافع کرهای خود را در موقعیت تک به تک قرار دهد یا خیر. او همچنین ادعا کرد که تیم ملی در زمان قلعهنویی و دایی خیلی بهتر از تیمی بود که کیروش به جام جهانی رساند!پرونده دوم: مهمان ویژه برنامه دوم ورزش از نگاه محمدرضا یزدانی خرم بود، کسی که پایهگذار اصلی موفقیتهای امروز والیبال ایران است اما بهانه حضورش در تلویزیون مدیریتهای اخیر در فدراسیون کشتی بود. از این برنامه بود که شیوهی دمدهی میزگردهای 5 نفری دوباره بابش در برنامههای ورزشی گشوده شد و یزدانی خرم هم مجبور بود با 23 سال سابقه مدیریت در ورزش پاسخ خبرنگاری را بدهد که با پا گذاشتن روی معیارهای تلویزیونی سعی داشت با ادبیاتی خاص یکی از مدیران با سابقه ورزش را به چالش بکشاند. بعد از این برنامه بود که شایعه شد هنگام پخش این آیتم، بعضی از مدیران سیما هم به نوع ادبیات این خبرنگار جوان انتقاد وارد کردند.
علی کفاشیان پس از پشت سر گذاشتن دو روز پر فشار به خاطر حضور سپ بلاتر در ایران به این برنامه دعوت شد تا درباره سفر رییس فدراسیون بینالمللی فوتبال با مردم صحبت کند اما به جای پرداختن به این موضوع، گردانندگان این برنامه ورزشی با تشکیل میزگردی که البته بیشتر شبیه محکمه بود بحثهای تکراری نظیر چگونگی ورود کفاشیان به فوتبال را مطرح کردند
پرونده سوم: برنامه سوم ورزش از نگاه دو اختصاص داشت به وزنهبرداری؛ رشتهای که در یک دهه اخیر پرمدالترین ورزش ایران بوده اما به خاطر اختلافهایی که از یک سال گذشته در وزنهبرداری به وجود آمده بود المپیکیها قید حضور در اردوی تیم ملی را زدند. همین موضوع و همچنین سومی تیم ایران در مسابقات جهانی لهستان بهانهای شد تا برنامه ورزش از نگاه دو به وضعیت وزنهبرداری بپردازد اما نوع پرداخت این موضوع در برنامه ورزش از نگاه دو طوری بود که دوباره شیوه جدید صداوسیما در برنامههای ورزشی را با تردیدهایی مواجه میکرد. صرف پرداختن به نکات منفی و بیان اتهاماتی به افراد آن هم در غیابشان این سوال جدی را مطرح کرد که آیا اساسا صداوسیما نظارتی بر برنامههای ورزشی خود دارد یا خیر.
پرونده چهارم:
علی کفاشیان پس از پشت سر گذاشتن دو روز پر فشار به خاطر حضور سپ بلاتر در ایران به این برنامه دعوت شد تا درباره سفر رییس فدراسیون بینالمللی فوتبال با مردم صحبت کند اما به جای پرداختن به این موضوع، گردانندگان این برنامه ورزشی با تشکیل میزگردی که البته بیشتر شبیه محکمه بود بحثهای تکراری نظیر چگونگی ورود کفاشیان به فوتبال را مطرح کردند. در کنار این موضوع، نوع نگاه سوژه پردازان و در واقع اتاق فکر این برنامه به همایش علم و فوتبال هم در نوع خود عجیب بود. دوربین این برنامه که از ابتدای شروع همایش حضور نداشت بدون توجه به اینکه چهرههای سرشناسی چون کیروش، میلوتونوویچ و پروفسور داسیلوا(مربی سابق رئال مادرید، منچستر یونایتد و تیم ملی پرتغال) در این همایش سخنرانی کردهاند و دانششان را به مربیان جوان دادهاند به دنبال سوژههای پیشپاافتادهای همچون اجازه پیدا نکردن چند دانشجوی دکتری برای حضور در سخنرانی بلاتر بودند تا این گونه نگاه خود را به موضوعات ورزشی به مخاطبان تلویزیونی القا کنند. در کنار اینها صحبتهای صادق درودگر هم که از حضور آنچه "کوتولههای ورزشی" در فدراسیون فوتبال انتقاد میکرد هم در نوع خود جالب بود که کفاشیان در واکنش به این حرف گفت که "ساختار صداوسیما و این برنامه تلویزیونی غلط است" و بعد از این حرف به بهانه سفر مهمان خارجیاش برنامه را ترک کرد. جالب اینکه بعد از این بخش، مصطفی آجرلویی به عنوان میهمان ویژه به برنامه آمد که پدر معنوی گردانندگان ورزش از نگاه دو است؛ کسی که در زمان حضور تهیه کنندگان این برنامه در خبرگزاری وابسته به نیروی انتظامی، مدیریت باشگاه پاس را بر عهده داشت!فاتح حسینی
بخش ورزشی تبیان