آثار و برکات وجود مقدس امام در عصر غیبت

دوازدهمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشریف) در نیمه شعبان سال 255 هجری, روز جمعه به هنگام طلوع فجر  متولد شد, و جهان را با نور خود روشن نمود و بارقه امید در دل مستضعفان جهان و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) درخشید.

از آنجا که حکومتهای خودکامه آن زمان, تولد اورا برخلاف مصالح خود تشخیص داده بودند؛ با مراقبت های کامل مواظب بودند که این فرزند دیده به جهان نگشاید و اگر هم دیده به جهان گشود, او را نابود سازند. از این جهت ایشان, پس از شهادت پدر ارجمندش امام حسن عسگری (علیه السلام), به امر خدا غیبت انتخاب کرد و جز نائبان خاص خود با کسی تماس نمی گرفت، مگر در موارد استثنایی.

این غیبت تا سال 329 هجری, یعنی شصت و نه سال ادامه داشت و از آن سال «غیبت کبری» آغاز شد, و تا وقتی که خداوند بخواهد, از پس پرده غیبت بیرون خواند آمد و حکومت جهانی را تحقق خواهد بخشید و به آرمان های تمام پیامبران تجسم خواهد داد. در خصوص غیبت امام عصر در روایات آمده است:

*اعمش از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که ایشان فرمودند: «زمین از حجت خدا تا زمانی که آدم بر روی زمین وجود دارد, و تا زمان برپایی قیامت, خواه ظاهر خواه غائب, خالی نمی ماند. از امام سوال شد: که مردم چگونه از حجت غائبِ ناپیدا بهره مند خواهند شد؟ امام (علیه السلام) فرمودند: «همانگونه که مردم از خورشید پشت ابر بهره مند می شوند از حجت غائب نیز متنعم و بهره مند خواهند شد».

در روایتی دیگر آمده است:

*احمد بن اسحاق نقل می کند که به خدمت امام حسن عسگری رفتم و می خواستم از آن حضرت سئوال کنم که امام بعد از او که خواهد بود؟ حضرت پیش از آنکه من سئوال کنم فرمود: ای احمد خدای عز و جل از روزی که آدم را خلق کرده است زمین را از حجت خالی نگذاشته و تا روز قیامت نیز از کسی که حجت خدا بر خلق باشد, و به برکت او بلاها را از اهل زمین دفع کند, و به سبب او باران از آسمان بفرستد و برکتهای زمین را برویاند, خالی نخواهد گذاشت».

خواجه نصیرالدین طوسی نیز در خصوص غیبت حضرت ولی عصر (عجل الله فرجه الشریف), فرموده است: « وجود آن حضرت لطفی است از جانب خدا و تصرف او در عالم لطف دیگر است و پنهانی او از عدم لیاقت ماست». اما با تمام این اوصاف بهره مندی مردم از حضرت حجت (عجل الله فرجه الشریف) در دوران غیبت, امری است که همگان بدان اذعان دارند؛ چنانچه در این باره نوشته اند: « از فوائد وجود مبارک ایشان آن است که خدای عالم به برکت آن وجود مقدس به بندگان خود ترحم میکند و گنه کاران را مهلت می دهد و عذاب برایشان نازل نمی کند, چنانچه در قران مجید در سوره مبارکه انفال درباره پیغمبر اکرم (صلّى اللَّه علیه و آله) می فرماید: «و [لى‏] تا تو در میان آنان هستى، خدا بر آن نیست كه ایشان را عذاب كند,... ». پس همانطور که به حکم این ایه مبارکه, خدای عالم گناه کاران را مادامی که رسول خدا میان آنان باشد, عذاب نمی کند, امام زمان هم مایه امن و امان برای اهل زمین است, و از آنجایی که امام در جمیع حالات و صفات و فوائد وجودیه قائم مقام رسول خدا و نایب او می باشد, لذا تا امام زمان در بین اهل زمین است, خدای عالم, عذاب آسمانی را بر گنه کاران نازل نمی کند و شاهد این مطلب فرمایش خود آن حضرت است که در جواب سوال اسحاق بن یعقوب, مبنی بر فایده وجود آن حضرت در زمان غیبت, فرمودند: «اما وجه منفعت بردن مردمان از من که امام هستم در دوره غیبت و پنهانی من, همان راه منفعت بردن از خورشید است هنگامی که پس ابر باشد. و آگاه باش که وجود من مایه امنیت و امان برای اهل زمین است».

از جمله فوائد دیگری که برای وجود مقدس ایشان برشمرده اند, عبارتند از:

1. ایشان ولی و بنده خاص و مقرب دربار حق و خزانه دار الهی است, لذا واسطه تفضلات خداوند به تمامی موجودات است.

2. دعا کردن و طلب آمرزش از خدای متعال برای گنه کاران از دوستان و شیعیان.

3. عرض اعمال بر آن حضرت در روزهای دوشنبه و پنج شنبه.

4.  دادرسی و دستگیری افتادگان شیعیان بطور پنهان و رفع مشکلات و قضاء حاجات آنان.

و .....

پی نوشت:

1)      ر.ک: سبحانی, جعفر, اصول عقاید اسلامی و نگاهی به زندگانی پیشوایان معصوم(ع), قم, انتشارات بنیاد فرهنگی امام مهدی(ع), چاپ دوم, 1376ش, ص206پ

2)      مجلسى، محمد باقر, بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت, مۆسسة الوفاء، 1404ه, ج52, ص91, ح6

3)      همان, ج52, صص 23 و 24, ح16

4)      سرابی خراسانی, سید مصطفی, هفتاد گفتار در توحید و نبوت و امامت, بی جا, شرکت سهامی طبع کتاب, چاپ دوم, 1348ش, ص452

5)      انفال/33: « وَ ما كانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ، وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ»‏

6)      مجلسى، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، پیشین, ج52, ص92, ح7

7)      ر.ک: سرابی خراسانی, هفتاد گفتار در توحید و نبوت و امامت, صص454- 452

بخش مهدویت تبیان      

مطالب مرتبط:

آثار وجودی حضرت مهدى در زمان غیبت

ما غایبیم یا امام زمان؟!!

محبوب‌ترین عبادت در نزد خداوند