درختی که نا امید نشد (2)
وقتی درختان همه خواب بودند، اتفاق جدیدی افتاد. آدمها تصمیم به قطع کردن درختان گرفته بودند و می خواستند در جای آنها ساختمان بسازند. آنها درختان را در حالی که در خواب زمستانی بودند یکی یکی می بریدند. تا اینکه نوبت به جوانترین درخت رسید. مرد اره دار می خواست آن را هم ببرد اما به محض آنکه اره برقی اش را روشن کرد، اره خراب شد.
مرد مدتی را به تعمیر اره پرداخت و آن را درست کرد و با آن درخت دیگری را برید بعد از آن دوباره سراغ درخت جوان آمد اما تا اره را کنار ساقه گذاشت اره دوباره خراب شد. در حالیکه به جز آن درخت جوان، درخت دیگری نمانده بود. مرد خسته شده بود کار را به روز دیگر موکول کرد.
فردای آن روز وقتی می خواست درخت جوان را ببرد دیگران گفتند فعلا این درخت را نبر به کمک آن احتیاج داریم. اکنون از بین شاخه های آن سیمهای برق را عبور می دهیم تا نور کافی داشته باشیم. بعدا آن را خواهیم برید.
به این ترتیب درخت جوان نجات پیدا کرد و بریده نشد. بعد ها که نوبت به بریدن درخت رسید دوباره ماجرای دیگری جان درخت جوان را نجات داد. بین پیمانکاران اختلاف افتاد و کار ساختمان سازی چندین مرتبه به تعویق افتاد تا اینکه بالاخره نقشه ی ساختمان سازی تغییر کرد.
قرار شد همانجا که درخت جوان هست حیاط بشود. دیگر نیازی به قطع درخت نبود. چون طبق این نقشه درخت جوان در بهترین نقطه ی حیاط قرار گرفته بود. با نزدیک شدن فصل بهار درخت جوان شکوفه های زیبایی درآورد و اهالی را بسیار ذوق زده کرد تا جاییکه تصمیم گرفتند خوب از آن نگهداری کنند و دو درخت دیگر شبیه همان در کنارش بکارند.
اکنون همه از اینکه درخت جوان را نبریده بودند خوشحال بودند. بهار از راه رسید و درخت جوان در حالی که لباسی سبز و زیبا از برگها و شکوفه ها برتن کرده بود از خواب بیدار شد و پاداش دعاهایش را به چشم خود دید.
آری خداوند هیچ دعایی را بی جواب باقی نمی گذارد.
انسیه نوش آبادی
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
