آیا روحانی هم خط قرمز دارد؟!

یکی از حاشیه های دولتمردان و شخصیت ها همیشه بحث دو شغله بودن آنها است. مسئولی که وظایف سنگینی بر دوش دارد اما همزمان بار گران مسئولیت های دیگر را  نیز بردوش می کشد. .دوشغله بودن اصطلاحی است چه بسا در حال حاضر معنی چند شغله بودن را نمایندگی می کند.

از حواشی دولت های گذشته همواره چند شغله بودن برخی از اعضای آنان بوده است، به ویژه دولت دهم جایگاه خاصی دراینباره داشت تا جایی است که به غلامحسین الهام ابوالمشاغل نام نهادند.

الهام پس از ورود به دولت در دولت نهم  همزمان با بودن در شورای نگهبان یک به یک گوی سمت ها را در دولت ربود. او علاوه بر استاد دانشگاه تهران و عضو هیئت علمی بودن، " سخنگوی دولت " ، وزیر دادگستری" و " رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز "  و.... محسوب می شد. الهام با تصویب شدن طرح ممنوعیت عضویت اعضای شورای نگهبان در چند شغل در سال 87 از دولت رفت اما باز در اواخر دولت دهم بار دیگر به پاستور برگشت و باز دو شغله شد، هم سخنگو و هم معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی رئیس جمهور.

مشایی ابوالمشاغلی دیگر

اسفندیار رحیم مشایی کسی که احمدی نژاد درباره او گفت" مشایی یعنی احمدی نژاد و احمدی نژاد یعنی مشایی". وی از زمان شهرداری همراه احمدی نژاد بود اما در سال های بعد به ویژه در دولت دهم به 18 سمت رسید. برخی از این سمتها عبارتند از: رئیس دبیرخانه ی جنبش عدم تعهد، رئیس دفتر رئیس‌جمهور ، دبیر کمیسیون فرهنگی دولت ،ریاست گروه مشاوران جوان ریاست جمهوری ، رئیس کارگروه زیارت و فرهنگ رضوی، جانشین رئیس‌جمهور در شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور .

در کنار این دو فرد افراد دیگری هم در دولت قبلی عنوان دوشغله را یدک می کشیدند اما با همه انتقاد ها و نقدها این رویه در دولت محمود احمدی نژاد تغییری نکرد.

دولت یازدهم هم ابوالمشاغل دار می شود

دولت یازدهم  در میان حدود 600 تغییری که در طول این دو ماه در بدنه اش داشته و رکوردی ویژه را به نام خود ثبت کرده است، نتوانسته از این پیچ اداری در دولت های مختلف عبور کند. دولت یازدهم که از جمله شعارهایی که همواره دنبال کرده است شایسته سالاری بوده، هنوز نتوانسته است کلید این قفل را باز کند.

نهاوندیان اولین دو شغله دولت بود وی همزمان با ریاست بر اتاق بازرگانی به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور برگزیده شد.

اما در قدم دیگر نوبخت فردی بود که زودتر از دیگران به پای ابوالمشاغل دولت احمدی نژاد رسید او رکورد سه شغل را در دولت زد. او ابتدا به عنوان معاون برنامه ریزی و نظارت راهبری رئیس جمهور منصوب شد. در ادامه حکم سرپرستی «معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی رئیس جمهور را عهده دار شد و چندی بعد هم سخنگوی دولت شد با این حال وی با تحویل دادن پست معاونت توسعه و منابع انسانی رئیس جمهور از رکود دار بودن کوتاه آمد.

سید رضا اکرمی هم که رئیس شورای فرهنگی دولت بود از طرف رحمانی فضلی به عنوان مشاور عالی وزیر در امور روحانیت و رئیس شورای فرهنگی وزارت کشور انتخاب شد تا  او هم دو شغله شود.

اما ترکان جدی تر از سایر دولتی ها در این عرصه وارد شد او در مدت تنها دو ماه توانست چندین مسئولیت را به عهده گیرد.  این باعث شد تا رسانه ها بار دیگر صحبت از دو شغله بودن در دولت را پیش کشند و یادی از خط قرمزهای احمدی نژاد کنند.

ترکان در ابتدا حکم مشاور ویژه رئیس جمهور و رئیس دبیرخانه شورای هماهنگی مناطق آزاد و مناطق ویژه اقتصادی گرفت اما بعد سرپرستی " معاونت بین الملل " ، " شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور " ، دبیرخانه جنبش عدم تعهد " ، و " سازمان فضایی " از حکم هایی بود که به نام ترکان نوشته شد. البته وی چندی بعد با منحل شدن معاونت بین الملل و دبیرخانه جنبش عدم تعهد و واگذاری آن به وزارت امور خارجه دو سمت خود را تحویل داد. البته ترکان گفته بود که تنها ماموریت بررسی ساختاری و شیوه ادامه فعالیت آنها را بر عهده دارد. از افراد دیگر دو شغله اسماعیل سماوی خواهر زاده روحانی می باشد او همزمان "سرپرستی گروه مشاورین جوان " ، مشاور رئیس دفتر رئیس جمهور "  و رئیس مرکز ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری را بر عهده گرفت.

این روند در شروع علامت خوبی برای دولت تدبیر و امید نخواهد بود هر چند به گفته ترکان این مشاغل مسئولیتی گذرا باشد اما تنها در 60 روز این سیر تغییرات و دو شغله ها با توجه به شعار های دولت یازدهم چون اعتدال و شایسته سالاری می تواند به اعتبار دولت در دراز مدت خدشه وارد کند. دولت روحانی که توانست شعار فراجناحی بودن را با قرائت خاص خود موفق تر از دولت های گذشته عملی کند، حیف است که از این مسیر منحرف شود و امید به وجود آمده را در انزوا قرار دهد. با گذشت  چندین روز از نقد رسانه ها اما هنوز تغییری در روند موجود به وجود نیامده است . امید است دولت در این زمینه تدبیری کند تا ثابت کند که افرادی که با بلیط نتوانسته اند در اتوبوس خدمت دولت سوار شوند برای  آنها جایی خواهد بود و این قفل با کلید دولت برای همیشه باز خواهد شد تا الگویی باشد برای همه دولت های دیگر تا بساط دوشغله بودن ها برچیده شود  و افرادی چندشغله نمانند و  برخی دیگر با تخصص بدون هیچ شغلی. به نظر می رسد خط قرمز های حسن روحانی نه اطرافیان بلکه قانون می باشد و ایشان همانطور که خود گفته یک حقوقدان است و یقینا وضیعت دو شغله های دولتی هم دلایلی دارد که جز این انتظاری از ایشان نمی رود.