تبیان، دستیار زندگی
پرتره جدیدی از «لئوناردو داوینچی» در گاوصندوق بانکی در سوییس پیدا شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کشف شاهکار داوینچی در بانک


پرتره جدیدی از «لئوناردو داوینچی» در گاوصندوق بانکی در سوییس پیدا شد.

کشف شاهکار داوینچی در گاوصندوق بانک

نقاشی یک زن دوره‌ رنسانس که اخیرا در گاوصندوق یک بانک سوییسی پیدا شد، به «لئوناردو داوینچی» استاد نقاشی ایتالیا و خالق «لبخند ژکوند» نسبت داده شده است.

تحقیقات در این مورد آغاز شده و هنوز به طور قطعی نمی‌توان ادعا کرد که داوینچی این پرتره را کشیده است.

این در حالی است که بسیاری از کارشناسان هنری معتقدند این نقاشی نسخه تکمیل‌ شده طرحی از داوینچی است که در موزه «لوور» پاریس نگهداری می‌شود.

این اثر که زنی نجیب‌زاده به نام «ایزابل دسته» را نشان می‌دهد، در مجموعه‌ای متعلق به یک خانواده ایتالیایی کشف شده است.

تحقیقات کربنی نشان می‌دهد طراحی داوینچی بین‌ سال‌های 1460 تا 1650 کشیده شده است.

«لئوناردو داوینچی» در 15 آوریل سال 1452، در یک روستای توسکانی زاده شد. او را به كارگاهی در فلورانس فرستادند تا نزد «آندرئا دل وروکیو» (1435-1488) که نقاش و پیکرتراش بود، آموزش ببیند.

«وروکیو» از شهرت بسیاری برخوردار بود؛ به گونه ای که ساخت بنای یادبود «بارتولومئو کولئونی»، سردار نظامی شهر ونیز را به او سپردند.

داوینچی از دانشمندان و هنرمندان ایتالیایی دروه رنسانس است که در رشته‌های ریاضی، معماری، موسیقی، کالبدشناسی، مهندسی، تندیسگری، نقاشی و هندسه مهارت فراوانی داشته است.

داوینچی را کهن ‌الگوی «فرد رنسانسی» دانسته‌اند. بیشتر شهرت او به دلیل نگارگری نقاشی‌های «شام آخر» و «مونالیزا» است.

داوینچی را کهن ‌الگوی «فرد رنسانسی» دانسته‌اند. بیشتر شهرت او به دلیل نگارگری نقاشی‌های «شام آخر» و «مونالیزا» است.

لئوناردو جوان در كارگاهی که قابلیت ساخت چنین شاهکارهایی را داشت، می‌توانست چیزهای زیادی بیاموزد. وی در آنجا با رموز فنی ریخته گری و کارهای فلزی آشنا شد و آموخت كه چگونه با مطالعه و مشاهده دقیق مدلهای برهنه و پوشیده، تابلوها و تندیس‌هایی را پدید آورد.

او همچنین به پژوهش درباره گیاهان و جانوران مختلف پرداخت تا بتواند از آنها در تابلوهایش استفاده کند؛ علاوه بر آن، دانش گسترده‌ای درباره نورشناسی، ژرفانمایی و استفاده از رنگها کسب کرد. شمار زیادی از نقاشان و پیکرتراشان خوب، از هنر آموزان كارگاه موفق «وروکیو» بودند، ولی «لئوناردو» بسیار بهتر از یک نوجوان با استعداد بود؛ نابغه‌ای که ذهن توانایش در هر زمان، آدمیان فانی را به شگفتی و ستایش وا خواهد داشت.

داوینچی برای مدتی مهندس نظامی بود و با نقاش معروف دیگر آن زمان، «میكل آنژ»، بر سر تزیین قصر «پالازووكچیو» به رقابت پرداخت.

وی در سال 1506م، نقاش «لویی دوازدهم» پادشاه فرانسه و در 1516 م، نقاش دربار «فرانسیس اول» شد. كانال «مارتزانا»، ساختمانهای نظامی و كلیسای جامع «میلان» از جمله كارهای هنری این استاد چیره است. از میان نقاشیهای مشهور او می توان به «قدیس ژروم»، «شام آخر»، «آن مقدس»، و پرده معروف «مونالیزا» مشهور به لبخند ژوكوند - كه شهرتی جهانی دارد - اشاره كرد.

لئوناردو داوینچی در دوم مه سال 1519م. درگذشت.

فراوری: سمیه رمضان ماهی

بخش هنری تبیان


منابع:

ایسنا

سایت ره پو، برگرفته از : ظریفیان صنعتكار، بهنام، دنیای مشاهیر، تهران : انتشارات فارابی، 1383، ص60.