موزه‌های سیار‌ زیر‌زمین

تحول در سیستم حمل و نقل جهانی طی سال های گذشته تا آنجا پیش رفته که برخی از وسایل حمل و نقل خود تبدیل به بهانه ای برای سفر شده اند. انواع کشتی های تفریحی، هواپیماهای لوکس و کاروان های مدرن همگی از جذابیت های اصلی سفر محسوب می شود.

قطارهای زیرزمینی هم از مهم ترین وسایل ترابری شهری محسوب می شود که نقش موثری در کم کردن ترافیک شهرهای بزرگ دارد. گرچه متروها معمولا از وسایل نقلیه اصلی مورد استفاده گردشگران نیست ، اما برخی از ایستگاه های مترو با آنچنان خلاقیت و هنری ساخته شده که توانسته است در فهرست جاذبه های گردشگری شهری قرار گیرد. در این شماره نگاهی داریم به زیباترین ایستگاه های مترو که در جهان شناخته شده است.

ایستگاه موزه هنر و صنایع دستی ـ پاریس، فرانسه

این ایستگاه دقیقا زیر موزه هنر و صنایع دستی پاریس ساخته شده است. ایستگاه موزه هنر و صنایع دستی نیز خود شبیه به یک جاذبه گردشگری است. طراحی این ایستگاه به شکل یک زیردریایی است. دیوارهای مسی و دریچه های گرد و پنجره مانند کاملا فضای یک زیردریایی را به بیننده منتقل می کند.

ایستگاه موزه هنر محل تقاطع دو خط از خطوط مترو پاریس است که سال 1994 (1373) به شکل امروزی بازسازی شد. طراح اصلی فرانسوا سویتن که خود خالق کتاب های کمیک است، سعی کرده فضای داخلی ایستگاه را به افتخار ژول ورن متناسب با کتاب 20 هزار فرسنگ زیر دریا طراحی کند. بازدیدکنندگان از موزه هنر و صنایع دستی، ایستگاه متروی آن را همانند بخشی از موزه در نظر گرفته و به تماشای آن می روند.

ایستگاه کومسمولسکایا ـ مسکو، روسیه

شلوغ ترین ایستگاه مترو در شهر مسکو روسیه، ایستگاه کومسمولسکایا است که به جرات می توان لقب شیک ترین ایستگاه مترو در جهان را بر آن گذاشت. این ایستگاه که براساس معماری استالینیستی و بر پایه تم های دوره باروک ساخته شده است، دارای ستون هایی از سنگ مرمر، نقاشی های ظریف و هنرمندانه و لوستری عظیم الجثه است که هر مسافری را به توقف و تماشا وامی دارد.

ایستگاه کومسمولسکایا در خط کولستاوایا قرار گرفته است. این خط به سبب مسیری دایره وار تمام 9 خط متروی مسکو را قطع می کند و به همین دلیل به خط محبوب گردشگران شناخته می شود. این ایستگاه سال 1951 (1330) توسط معماران شوسییف و کورین ساخته شده است. موضوع طراحی داخلی و نقاشی ها مبارزات روسیه در برابر اشغالگران و پیروزی در جنگ بزرگ میهنی است. تصاویری از سلاح های مورد استفاده در دوره های مختلف را می توان در بالای ستون ها به شکل نقش برجسته و معرق مشاهده کرد.

ایستگاه دانشگاه شیلی ـ سانتیاگو، شیلی

ایستگاه دانشگاه شیلی بیشتر شبیه به یک موزه هنری یا کلیسایی صدساله است تا یک ایستگاه مترو. این ایستگاه که در خط یک متروی شهر سانتیاگو قرار گرفته است، به داشتن نقاشی های عظیم دیواری شناخته می شود. با حضور در ایستگاه دانشگاه شیلی هر مسافر تازه واردی برای لحظاتی فراموش می کند که به قصد جابه جایی وارد مترو شده است و در شکوه و عظمت نقاشی های موجود در این ایستگاه که روایتگر تاریخ کشور شیلی هستند، زمان را به فراموشی می سپارد.

بیشتر نقاشی های دیواری ایستگاه دانشگاه شیلی توسط هنرمند معروف ماریو تورال در اندازه هایی بزرگ کشیده شده است . گفتنی است نقاشی هایی از هرنان میراندا نیز در این ایستگاه دیده می شود.

ایستگاه تولدو ـ ناپل، ایتالیا

شهر ناپل دارای خطوط متروی پرجاذبه است. 13 ایستگاه از ایستگاه های این شهر به ایستگاه های هنری معروف هستند. در هریک از این ایستگاه ها نمونه هایی از هنر معاصر این کشور به نمایش درآمده است تا هر مسافری را طی مسافرت درونشهری خود سرگرم کند. زیباترین این ایستگاه ها در شهر ناپل ایستگاه تولدو است.

ورودی این ایستگاه بسیار زیبا و هنرمندانه توسط اسکار توسکوئتس بلانکا تزئین شده است و نظر هر مسافری را در بدو ورود به خود جلب می کند. این ایستگاه در خط یک متروی ناپل قرار گرفته و سال 2012 (1391) بازگشایی شده است. موضوع اصلی طراحی داخلی ایستگاه تولدو، آب و روشنایی است. گردشگران می توانند با شرکت در تور هنر مترو از این ایستگاه و سایر ایستگاه های هنری شهر ناپل دیدن کنند.

ایستگاه رادهوست ـ استکهلم، سوئد

شهر استکهلم دارای 90 ایستگاه متروی تزئین شده و با معماری داخلی بی نظیر است که هریک دارای زیبایی های بصری با هویت هنری ویژه هستند. استکهلم از این نظر با شهرهایی چون مسکو و پاریس رقابت می کند. ایستگاه رادهوست هم یکی از زیباترین این ایستگاه هاست. این ایستگاه که سال 1975 (1354) ساخته شده است، شبیه یک غار بزرگ قرمزرنگ است.

رادهوست در زبان سوئدی به معنای خانه عدالت است و علت این نامگذاری نیز قرار گرفتن این ایستگاه در پایین دادگاه استکلهم است. همچون سایر ایستگاه های شهر استکهلم، رادهوست نیز از معماری ارگانیک برخوردار است. تمام طراحی های داخلی و تزئینات این ایستگاه روی سنگ بستر اصلی صورت گرفته است. این معماری هوشمندانه سبب شده مسافران با حضور در رادهوست احساس کنند در یک غار هستند.

ایستگاه کوییرین ـ پلاتز مونیخ، آلمان

ایستگاه های مترو به سبب موقعیت زیرزمینی شان، معمولا تاریک و دلگیر هستند و انرژی زیادی صرف روشنایی آنها می شود. ایستگاه کوییرین ـ پلاتز در خط یک متروی مونیخ قرار دارد و توسط معماران هرمان و اوتل طراحی شده است. این ایستگاه با داشتن گنبدی شیشه ای که به شکل پوسته طراحی شده، توانسته نور خورشید را در تمام قسمت های خود داشته باشد.

بر این اساس در طول روز هیچ انرژی صرف روشن کردن این ایستگاه نمی شود. براساس پژوهش های علمی، تابیدن نور خورشید در ایستگاه های مترو می تواند بر تعداد افرادی که از مترو استفاده می کنند، بیفزاید. نور روز همچنین دارای انرژی مثبت بوده و از اضطراب و فشارهای ناشی از محیط های بسته و زیرزمینی می کاهد.

ایستگاه بلوار فورموسا ـ کائوسیونگ، تایوان

شهر کائوسیونگ دارای سیستم متروی تندرو گسترده ای است که روزانه حدود 120 هزار مسافر را جابه جا می کند. ایستگاه بلوار فورموسا در منطقه سین سینگ قرار دارد و دو خط قرمز و نارنجی را پوشش می دهد. این ایستگاه یکی از زیباترین جاذبه های زیرزمینی است. بزرگ ترین گنبد شیشه ای رنگ آمیزی شده جهان در فضای زیرزمینی، متعلق به ایستگاه بلوار فورموسا است.

در ساخت این گنبد از 4500 قطعه شیشه ای استفاده شده که قطری 100 فوتی دارند. ورودی ایستگاه بلوار فورموسا توسط هنرمند ژاپنی شین تاکاماتسو با پوشش های شیشه ای به شکل پوسته طراحی شده است که نمادی از دست های انسان هنگام نماز است . طراحی داخلی و گنبد نورانی ایستگاه بلوار فورموسا نیز توسط هنرمند ایتالیایی نارسیسوس کواگلیاتا طراحی شده است.

ایستگاه الایاس ـ لیسبون، پرتغال

یکی از زیباترین ایستگاه های مترو در جهان، ایستگاه الایاس است که در محدوده خط قرمز خطوط متروی شهر لیسبون قرار دارد. ایستگاه الایاس که برای نمایشگاه بین المللی لیسبون در سال 1998 (1377) ساخته شد، توسط توماس تاویرا و تیمی از هنرمندان پرتغالی طراحی شده است. این ایستگاه نیز همچون سایر ایستگاه های مترو در پرتغال براساس تم های هنر معاصر طراحی شده است.

در فضای داخلی ایستگاه الایاس از کاشی های رنگی با چیدمانی دراماتیک استفاده شده است. شیشه های رنگی به کار رفته در سقف این ایستگاه براساس ترتیب رنگین کمانی است که سبب بارش نورهایی درخشان و زیبا بر زمین الایاس می شود. ایستگاه الایاس علاوه بر کاربرد ترابری، به عنوان یک اثر هنری در جهان شناخته می شود.

ایستگاه دراسانز ـ بارسلونا، اسپانیا

ایستگاه دراسانز یکی از قدیمی ترین ایستگاه های مترو در شهر بارسلوناست که سال 1968 میلادی (1347 خورشیدی) ساخته شده است. این ایستگاه که در منطقه پالما ولا قرار دارد، خط سبز متروی بارسلونا را پوشش می دهد. ایستگاه دراسانز سال 2009 م (1388خ) توسط دو معمار معروف ادواردو گوییترز و جوردی فرناندز بازسازی شد.

از آنجا که ایستگاه قدیمی بسیار کوچک بود، معماران سعی کردند معماری داخلی را به گونه ای طراحی کنند که فضا بزرگ تر و دلگشاتر دیده شود. ایستگاه بازسازی شده چهره ای کاملا متفاوت از گذشته دارد. بیشتر بخش های ایستگاه با صفحات صمغی سیاه، سفید و قرمز و دیوارها با شیشه های سبک وزن سفیدرنگ پوشانده شده است. در بازسازی ایستگاه دراسانز از بهترین مواد استفاده شده است که تا سال های متمادی نیاز به بازسازی دوباره نباشد.

کییفسکایا ـ مسکو، روسیه

یکی دیگر از ایستگاه های زیبا در شهر مسکو ایستگاه کییفسکایاست که سال 1953 (1332) ساخته شده است. در ساخت این ایستگاه یک تیم هفت نفره متشکل از معماران هنری، معماران ایستگاه و مهندسان سخت افزار شرکت داشته اند. ستون های ایستگاه کییفسکایا به شیوه ای هنرمندانه با استفاده از سنگ مرمر، کاشی و سرامیک و براساس الگوهای اکراینی ساخته شده اند.

سراسر سقف ایستگاه گچبری شده و به وسیله نقاشی های دیواری از هنرمند اکراینی جی.اپریشکو تزئین شده است. دیواره های مسیر ایستگاه نیز با سنگ های مرمر سفید و خاکستری تزئین شده اند و کفپوش زمین نیز از سنگ گرانیت خاکستری انتخاب شده است. یکی از ویژگی های ایستگاه کییفسکایا، نقاشی های دیواری موجود در انتهای سالن مرکزی است که با موضوع اتحاد و صلح بین اکراین و روسیه کشیده شده اند و نظر هر مسافری را به خود جذب می کنند.

بخش گردشگری تبیان

برگرفته از جام جم