کوکوی بی عاطفه!

در اصل کوکوهای معمولی علاقه ای به نگهداری از جوجه های خود ندارند و این وظیفه خطیر را براحتی بر دوش سایرین می اندازند. کوکوی ماده هر سال حدود 12 تخم را در 12 لانه جداگانه می گذارد.

شباهت رنگ و الگوی تخم های کوکو با سایر تخم های میزبان در موفقیت این طرح بسیار مهم است. از این رو، هر کوکوی ماده تخم هایی با یک نوع ویژگی خاص می گذارد.

دقیقا مشخص نیست کوکوی ماده چگونه لانه میزبان های خود را پیدا می کند، اما بی تردید نقش زیستگاه و حس بازگشت به محل تولد در این میان بی تاثیر نیست.

پس از آن که در یک پروسه زمانبر کوکوها لانه های موردنظر را پیدا کردند، منتظر خروج میزبان می شوند.

کوکوی نر در این اثنا خود را به یک بلندی می رساند تا محیط را زیرنظر بگیرد و کوکوی ماده هم به سرعت وارد لانه می شود و یکی از تخم های میزبان را به بیرون پرت کرده و به جای آن تخم خود را می گذارد.

کار همیشه هم به این آسانی ها نیست و درگیری بین کوکوهای ماده برای تصاحب یک لانه امری عادی است.

اگر یک کوکوی ماده وارد لانه ای شود که پیش از وی تخم یک کوکو در آن گذاشته شده، آن تخم را سریعا بیرون می اندازد.

به همین دلیل کوکوهای ماده به همراه جفت هایشان از محدوده های تخمگذاری به دقت محافظت می کنند.

جوجه کوکو در 12 روز و معمولا زودتر از سایر خواهر و برادران رضاعی اش متولد می شود. جوجه تازه متولد شده سریعا تخم ها و جوجه های دیگر را از لانه به بیرون پرت کرده و به این شکل تمام غذا را صرفا به خود اختصاص می دهد.

جوجه ها که به مدت 20 تا 23 روز تغذیه می شوند، معمولا از والدین خود بزرگ تر هستند. از این رو، دیدن سسک مادری که حتی از سر فرزندخوانده خود کوچک تر است، چندان عجیب نیست و این هم بخشی از عجایب بی پایان حیات وحش است.

بخش دانش و زندگی تبیان

منبع: جام جم