زالودرمانی برای فشار خون بالا
تحقیقات دانشمندان ثابت کرده است که بزاق زالو دارای ماده ضدانعقاد خون مفیدی برای درمان فشار خون بالا می باشد، طوری که می تواند فشار وارده بر دیواره رگ های خونی را کاهش دهد.
درمان پر فشاری خون توسط زالو، دانشمندان را به ادامه تحقیقات خود برای دستیابی به راه های درمانی برای سایر بیماری های قلبی و عروقی و بیماری های خونی امیدوار کرده است.
افراد مبتلا به پرفشاری خون برای زالودرمانی باید نکات زیر را مد نظر داشته باشند:
- افرادی که از بیماری فشار خون بالا رنج می برند، برای استفاده از زالودرمانی باید این نکته را مد نظر داشته باشند که با صلاح دید پزشک معالج خود، اقدام به زالو درمانی کنند و هرگز خودسرانه دست به این کار نزنند.
- هرگز مصرف داروهای فشار خون خود را قطع نکنند و به زالو درمانی تنها به عنوان یک راه کمکی برای درمان نگاه کنند.
- به فردی که دارای تخصص و تبحر کافی در زالو درمانی است، مراجعه کنید. علاوه بر اطمینان از تخصص او در زالو درمانی، باید از بهداشت زالوها و وسایل استفاده شده در این شیوه نیز اطمینان کامل داشت.
- با متخصص زالودرمان وقت ملاقاتی را ترتیب دهید. فرد متخصص با بررسی سوابق پر فشاری خون و میزان شدت و وخامت شرایط بیمار، باید زمانی را در حدود 2 تا 4 ساعت برای کار درمانی بیمار اختصاص دهد.
- فرد متخصص باید نقاط خاصی از بدن را که در ارتباط با پرفشاری خون تاثیر بیشتری دارند، مانند قفسه سینه ، گردن و ناحیه بالایی کمر انتخاب کند و کار درمانی با زالو را از این نقاط آغاز کند.
- لازم به ذکر است که کار با یک جلسه تمام نمی شود و پروسه درمانی باید در مدت چند جلسه انجام گیرد. جلسه درمانی چند مرتبه در هفته و حدودا 10 تا 12 جلسه نیاز به تکرار دارد تا تاثیر خود را بر پرفشاری خون بیمار بگذارد.
- متخصص زالو درمانی قبل از شروع کار با زالو، تمام قسمت هایی که باید مورد هدف زالو قرار بگیرند را شناسایی و سپس ضدعفونی و تمیز کند، زیرا زالوها ترجیح می دهند تا مکیدن را از مناطق تمیز انجام دهند.
- متخصص مربوطه، حدود چهار زالو را به زیر سینه سمت راست فرد هدایت می کند تا بر روی یک خط مورب شروع به مکیدن خون کنند.
- در طی جلسات بعدی، میزان زالو ها بیشتر می شود و نواحی پشت گردن و امتداد شانه نیز مورد هدف زالو ها قرار می گیرند.
- به فرد بیمار توصیه می شود تا هنگامی که زالوها مشغول مکیدن خون هستند کاملا آرام و بدون حرکت باشد. پس از مکیدن خون توسط زالوها، زالوها بزرگ می شوند و به چند برابر سایز قبلی خود می رسند. سپس پوست بیمار را رها می کنند و از روی بدن فرد سقوط می کنند.
- پس از رها شدن زالو، محلی که زالو آن را مکیده، شروع به خون ریزی می کند و باید محل را با پارچه ای نرم و تمیز و بهداشتی پانسمان کرد. تا مدتی خون ریزی در آن محل ادامه دارد، زیرا بزاق زالو که در زیر پوست تزریق شده است، حاوی مواد ضد انعقاد است.
- شست و شوی مناطق مکیده شده باید حدود سه روز بعد از آن انجام شود و رعایت اصول بهداشتی در هنگام شستشو باید مد نظر قرار بگیرد تا زخم عفونت نکند. در صورتی که زخم عفونت کرد، باید تحت مراقبت پزشک قرار بگیرد تا یک دوره آنتی بیوتیک برای درمان آن تجویز شود.
- معمولا افرادی که تحت زالو درمانی قرار می گیرند، پس از آن احساس خوشایندی را تجربه می کنند. این احساس خوشایند به علت گردش خون بهتر در آن مناطق می باشد.
هشدارها
- استفاده مجدد از زالوهای استفاده شده کاملا غیر بهداشتی است و تنها در مراکز غیر بهداشتی و توسط فرد غیر متخصص این کار انجام می گیرد، زیرا زالو بعد از یک بار استفاده باید دور انداخته شود.
- متخصصان زالو درمان، از زالوهای مخصوص و بهداشتی استفاده می کنند و استفاده از هر نوع زالویی توصیه نمی شود. تنها 15 گونه از 600 گونه زالو مورد استفاده علم پزشکی قرار می گیرد و استفاده از زالو های دریاچه ها و رودخانه ها اصلا توصیه نمی شود، زیرا آنها حاوی میکروب می باشند و می توانند انتقال دهنده انواع عفونت ها (حتی عفونت های مقاوم به درمان های آنتی بیوتیکی) باشند.
- بیماران هموفیلی و ایدزی هرگز نباید تحت درمان با زالو قرار بگیرند.
سایر استفاده های علم پزشکی از زالو
زالو برای درمان بیماری های مختلفی از جمله کاهش درد زانو ناشی از آرتروز و ضایعات پوستی از قبیل جوش و آبسه مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین پزشکان در پی کشف راه های جدید برای استفاده از زالو در درمان بیماری های گوش و حلق و بینی از قبیل عفونت گوش، سینوزیت و ورم لوزه ها هستند.
زالو درمانی می تواند مانع از احتقان وریدی در بیماران پس از عمل جراحی پستان شود.
از زالو درمانی می توان در ترمیم و به هم وصل کردن رگ های کوچک در مناطقی از بدن مانند بینی و یا گوش در طی جراحی ترمیمی استفاده کرد.
از زالو برای درمان ایسکمی عروق کرونر قلب نیز استفاده شود. این بیماری ناشی از کمبود جریان خون به قلب می باشد. در این روش ماده ضد انعقادی که در بزاق زالو وجود دارد، استفاده می شود.
طبق تحقیقات مختلف مشخص شده است که حدود 14 ماده ضد انعقادی مختلف در بزاق زالو وجود دارد.
زهره لطیفی
بخش سلامت تبیان
مطالب مرتبط:
