رفتار مورچه ها در برابر شیرین کننده های طبیعی و مصنوعی - جلسه اول
طبقه بندی: زیست شناسی
هدف پروژه: اگر یک موجود زنده به یک خوراکی غیر مغذی علاقه کند و به جای خوردن غذا هایی که بدنش نیاز دارد، از این خوراکی که ارزش تغذیه ای ندارد به صورت مداوم استفاده نماید، سلامتی اش به خطر خواهد افتاد، برای مثال برخی افراد تکه های نان خود را (نان سفید) برای پرندگان نگه داشته و در حیاط می پاشند ولی نان سفید مواد غذایی مورد نیاز پرندگان را به آن ها نمی رساند و لذا پرندگان با خوردن این نان خرده ها، شکم خود را با یک غذای غیر مفید پر خواهند نمود.
مرور کلی:
تقریباً همه مردم از خوردن غذا ها و خوراکی های شیرین مزه لذت می برند. با وجود اینکه رایج ترین ماده شیرین کننده مواد غذایی شکر می باشد، ولی ضرر هایی نیز به سلامتی انسان می رساند مانند خراب کردن دندان ها، چاقی و... لذا افرادی که به دلایلی از جمله دیابت، چاقی و... نمی توانند شکر مصرف کنند، به یک جایگزین برای شیرین کردن غذا های خود نیاز دارند.
امروزه دو شیرین کننده مصنوعی برای این افراد تولید می شود. این شیرین کننده ها به وفور در فروشگاه ها یافت می شوند. نام این شیرین کننده ها ساخارین و آسپارتام می باشد. هیچ کدام از این شیرین کننده ها بر خلاف شکر که یک کربوهیدرات است و منبع انرژی برای بدن می باشد، ارزش غذایی ندارند. شیرین کننده های مصنوعی بوسیله بدن جذب نمی شوند و بدون تغییر از بدن دفع می گردند.
فرمول شیمیایی شکر c12h12o11 می باشد و از چغندر قند یا نی شکر بدست می آید. شیرینی آسپارتام 200 برابر و شیرینی ساخارین 500 برابر شکر طبیعی می باشد.
به نظر شما آیا امکان دارد مورچه ها بدون توجه به مغذی نبودن این شیرین کننده ها و به خاطر شیرین بودن آن ها، جذب آنها شوند؟ یا غریزه آن ها به آن ها کمک خواهد نمود تا شکر تقلبی را تشخیص دهند و شکر طبیعی را انتخاب نمایند؟
فرضیه:
فرض کنید غریزه مورچه ها آن قدر قوی است که به آن ها کمک می کند وقتی شکر طبیعی و شیرین کننده مصنوعی در مقابل آن ها باشد، آن ها به دلیل اینکه شکر ارزش غذایی خوبی دارد آن را انتخاب کنند و شیرینی زیاد این شیرین کننده ها نتواند آن ها را گول بزند.
بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان
تنظیم: اعظم اژدری
مطالب مرتبط:
رفتار مورچه ها در برابر شیرین کننده های طبیعی و مصنوعی - جلسه اول
رفتار مورچه ها در برابر شیرین کننده های طبیعی و مصنوعی - جلسه دوم
