از همان لحظه شروع شد روزگار اندوه و رنج تو؛ از همان لحظه که کودکی‌‏ات را با هفتاد و دو پروانه‌ی سرخ، بدرقه‌کردی؛ و رنج ‏هایت همیشگی شد تا راوی دردهای بهترین بندگان‌خدا باشی، تا قصه عشق، فراموش نشود...