راهکار دیدار پیامبر(ص) قبل از مرگ

یکی از عوامل مهم موفقیت انسان که می تواند برای دیگران الگو و راهنما قرار گیرد، تقید ایشان به اعمال عبادی و تعبد ایشان است.

در روایاتی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمده است:

رسولُ اللَّهِ صلى الله علیه وآله : أفضَلُ النّاسِ مَن عَشِقَ العِبادَةَ فَعانَقَها ، وأحَبَّها بقَلبِهِ ، وباشَرَها بِجَسَدِهِ ، وتَفرَّغَ لَها ، فَهُو لا یُبالی عَلى‏ ما أصبَحَ مِنَ الدُّنیا : عَلى‏ عُسرٍ أم عَلى‏ یُسرٍ .

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : برترین مردم كسى است كه عاشق عبادت شود ؛ پس ، دست در گردن آن آویزد و از صمیم دل دوستش بدارد و با پیكر خود به آن مبادرت ورزد و خویشتن را وقف آن گرداند ؛ و او را باكى نباشد كه دنیایش به سختى گذرد یا به آسانى . و در این روایت شریف حضرت برترین مردم را عاشق ترین آنها به عبادت دانسته است و در روایتی حضرت رسول می فرمایند:

• عنه صلى الله علیه وآله : كَفى‏ بِالعِبادَةِ شُغلاً .

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : براى مشغولیت (انسان) عبادت كافى است . در ادامه به روایت دیگری اشاره می نماییم.

• عنه صلى الله علیه وآله : یَقولُ رَبُّكُم: یَابنَ‏آدَمَ،تَفَرَّغْ لِعِبادَتی أملَأْ قَلبَكَ غِنىً وأملَأْ یَدَیكَ رِزقاً . یَابنَ آدمَ ، لا تَباعَدْ مِنّی فأملَأَ قَلبَكَ فَقراً وأملَأَ یَدَیكَ شُغلاً .

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله : پروردگارتان مى‏فرماید : اى فرزند آدم ! خود را براى عبادت من فارغ گردان تا دلت را پر از بى‏نیازى كنم و دستانت را آكنده از روزى سازم . اى فرزند آدم ! از من دورى مكن ، كه دلت را از فقر انباشته مى‏كنم و دستانت را از گرفتارى آكنده مى‏سازم .

و لذا باید توجه نمود که امروز بیش از هر روز، تأثیر گذاری روحانی، به زهد و پارسایی او وابسته است. جامعه، به روحانی یی که تعلق به مظاهر دنیا، در زندگی و عمل او جلوه گری می کند، دل نمی بندد و دریچه ی روح و جان خود را به سوی او باز نمی کند ممکن است سر به تعظیم خم کند و به ظاهر، ادب و حرمت نگه دارد؛ اما در دل، واژه ای به تکریم و تجلیل او نمی سراید و هیچ علقه ای به او احساس نمی کند.

از این رو، روحانی باید بین «تنعم و رفاه» و «عمل به تکلیف تبلیغی» ، یکی را برگزیند . او نمی تواند با یک دست، هر دو را بردارد و بریک قامت هر دو لباس را بپوشاند:

برادران عزیز! از خودمان باید شروع کنیم. مردم به عمل ما نگاه می کنند. روحانی، آن وقتی سخن نافذ خواهد داشت که عملا نشان بدهد که به زخارف دنیا بی اعتناست و آن حرصی که بر دلهای دنیا داران و دنیا مداران حاکم است، بر او حاکم نیست.[1]  

و سیره علما بر این بوده است که به نوافل و قرائت قرآن توجه ویژه ای داشته اند در ادامه به برخی از سیره علما در توجه به عبادت اشاراتی خواهیم نمود.

نوافل، شب زنده داریهای کم نظیر آیت الله بهجت بسیار عبرت انگیز است

ارتباط استوار آیه الله العظمی بهجت با خداوند متعال، ذکرهای پی در پی، به جای آوردن نوافل، شب زنده داریهای کم نظیر ایشان بسیار عبرت انگیز است.

سالهای سال نماز جماعت ایشان از شورانگیزترین، با صفا ترین و روح نوازترین نمازهای جماعت ایران اسلامی بوده و هست. در این نماز عالمان وارسته و خداجوی، بسیاری از طلاب تقوا پیشه، بسیجیان رزمجو و دلداده خدا، و دیگر قشرهای مردم شرکت می کردند. این نماز چنان پر معنویت است که گاه به ویژه در شبهای جمعه صدای گریه آیت الله بهجت با نوحه و ناله غم انگیز نمازگزاران همراه می شود، و روحها به پرواز در می آید و چشمها به اشک می نشیند، و فضای دلها نورانی می گردد. چنین فضای معنوی و روح نوازی در این زمان در هیچ نماز جماعتی وجود ندارد. بی جهت نیست که بسیاری از اوقات در مسجدی که ایشان نماز جماعت اقامه می کنند جا برای نماز گزاران تنگ می گردد و عده کثیری حتی آنان که مشتاقانه و به امید کسب فیض از این نماز پر معنویت، از راه های دور آمده اند مجبور به ترک مسجد می شوند.

در ادامه به سفارشاتی در باب ذکر و اهمیت داده به قرآئت برخی از سور از آیت الله کشمیری اشاره می شود.

راهکار دیدار پیامبر(ص) قبل از مرگ

آیت الله کشمیری (ره) فرمود: آقای قاضی (ره) سجده های طولانی داشت و معمولا قبل از خواب، مسبّحات را تلاوت می فرمود و برای روشنایی قلب، هفتاد مرتبه استغفار بعد از نماز ظهر و عصر را تجویز می کرد.

علامه طباطبایی می گفتند: در روایت است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله مسبّحات که شامل سور حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن است را قبل از خواب می خواندند.

وقتی از سبب قرائت این سوره ها از آن حضرت سوال کردند؛ حضرت در جواب فرمودند: در هر یک از این سوره ها آیه ای است که به منزله هزار آیه از قرآن است. و در روایت دیگری وارد شده است که هر کس مسبحات را شب قبل از خواب بخواند؛ نمی میرد مگر آن که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را قبل از مردن می بیند، و آن حضرت محل و مقام وی را در بهشت به او نشان می دهند.

در نتیجه باید توجه نمود که روحانی، به اخلاص و مراقبت بر نیت، نیاز جدی دارد باروری تلاشها و زحمتها و مشقتها به انگیزه ی عمل او وابسته می نماید.

خلوص نیت او، می تواند بذر پاک تلاش او را بارور کند و چونان شجره ی طیبه ی الهی، باروبر دهد و در هر زمان و هر منطقه مبارک و نافع باشد و خلق کثیری را از خود متنفع سازد «تۆتی اکلها کل حین» .

پی نوشت:

[1]سخنرانی مقام معظم رهبری در دیدار با روحانیون و وعاظ در آستانه ی ماه مبارک رمضان 23/12/ 1369

منبع:

ماهنامه قرآنی نسیم وحی

پایگاه راسخون

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

کتاب منتخب میزان الحکمه

تهیه و فرآوری: جواددلاوری، گروه حوزه علمیه تبیان