دایی و مایلی کهن، داستان هزار و یک شب

داستان علی دایی و محمد مایلی کهن، داستان هزار و یک شب است. انگار قرار نیست هیچ یک از رویاروییهای این شاگرد و استاد هیچ وقت ختم به خیر شود.

از روزی که مایلی کهن هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت و دایی نامدار را روی نیمکت نشاند بیش از 15 سال می گذرد اما سایه رابطه بد این دو به قدری سنگین است که هر وقت زمان رویارویی این شاگرد و استاد قدیم و این دو مربی امروز فرا می رسد، می شود پیش بینی کرد که غائله ای هم به وجود می آید. اگر رویاروییهای نامحترمانه این دو را بشود شمارش کرد، شاید این مقابله ها از نظر تعداد در فوتبال پرحاشیه ایران یک رکورد باشد، جایی که کار این دعواهای فوتبالی و غیر فوتبالی به دفتر دادگاه و قضا هم کشید و یک حّکّم بین آنها قضاوت کرد.

با این حال رودرویی جدید این دو یک فرق اساسی با جدالهای کلامی گذشته دارد. اگر تا پیش از بازی پنج شنبه گذشته پرسپولیس و صبا، بگومگوهای زشت دایی و مایلی کهن تنها معطوف به بیرون زمین بود، این بار دعوای این دو به کنار زمین مقدس ورزش هم کشید و این دو ابایی نداشتند که در کنار زمین و در جایی که چندین دوربین تلویزیونی رفتار و سکناتشان را زیر نظر می گرفتند و میلیونها نفر آنها را تماشا می کردند به جان هم بیفتند. دلیل این دعوای زنده تلویزیونی هم بر سر داوری بود. در این دعوا یکی(دایی) در نقش منتقد داوری بود و دیگری (مایلی کهن) مدافع و حامی داور، به همین خاطر وکیل مدافع داوران در این جنجال، تلاش کرد که به منتقد سرسخت این روزهای داوری بفهماند که رفتارها و سروصدایش کنار زمین بر کار داوران تاثیر می گذارد و شاید همین جنجالها کفه داوری را به سود تیم دایی سنگین تر کند اما دایی هم به طور اساسی دست روی چیزی گذاشت که در سالهای گذشته به یک نقطه ضعف بزرگ برای مایلی کهن تبدیل شده.

بعد بازی دایی به طور تلویحی به خبرنگاران گفت که مایلی کهن درباره مسائلی اظهارنظر می کند که اساسا ارتباطی با او ندارد و همین با پاسخهای تند مایلی کهن همراه شد. این بگو مگو با گذشت 48 ساعت از پایان آن بازی همچنان سوژه اصلی رسانه های ورزشی است و بسیاری از کارشناسان رفتار این دو مربی را تقبیح کرده اند. در این میان برخی از کارشناسان از جمله دکتر بیژن ذوالفقارنسب هم تلاش کردند به آسیب شناسی این رفتار و ادبیات بپردازند. ذوالفقارنسب این نوع رفتار و ادبیات را حاصل شیوع فلسفه نتیجه گرایی در فوتبال خوانده است.

با این حال هر چند در فضای ناعادلانه رسانه ای فضایی به مایلی کهن داده نشد تا در مقابل حرفهای دایی اظهار نظر کند اما سرمربی قرمزهای پایتخت به دلیل اشتیاق بیشتر خبرنگاران برای مخابره حرفهای پرطرفدارترین تیم تهرانی باز هم حرفهایی را علیه مایلی کهن مطرح کرد و در اظهارنظری جنجالی گفت که ادعاهای سرمربی صبا را پیگیری می کند و این بار بر خلاف دادگاههای پیشین تا انتهای قضیه پیش خواهد رفت و حتی اگر نیاز بود برای دادرسی نزد رییس قوه قضاییه خواهد رفت. با این حال شاید مهمترین بخشهای صحبتهای تازه علی دایی جایی باشد که او به نحوه تیم گرفتن مایلی کهن در زمان دولت محمود احمدی نژاد کنایه زده و با اشاره به همزمانی حضور مایلی کهن و احمدی نژاد در نمایشگاه مطبوعات سال 86 به بر عهده گرفتن هدایت سایپا پس از آن دیدار نقب زده است.

دایی دیروز عصر به خبرنگاران گفت: من 7 سال در این مملکت نبودم. افتخارم این است که هرچه در آورده‌ام، حداقل نود و پنج درصدش را به کشورم آورده‌ام. ایشان آرزو می‌کردند که در پرسپولیس مربیگری کنند اما مشکلاتشان جای دیگری است. ما به دولتی رای داده‌ایم که همه مردم به توانایی‌هایش ایمان دارند و با انتخاب کابینه‌اش نشان داده که دنبال افراد توانمند، باهوش و کاربلد است. دیگر آن زمان‌ها گذشته که فردی برود در مصلی و مربیگری گدایی کند. با اعتقادی که من به این دولت دارم، هرکسی بخواهد بماند براساس توانمندی‌هایش است. شما به من بگویید این حرف‌ها را برچه اساسی می‌زنید؟

دایی در ادامه به کارنامه مایلی کهن اشاره کرده و گفته: از شما می‌پرسم تا حالا ایشان چند تیم را به لیگ یک فرستاده است؟ لطفا کار خودتان را انجام بدهید نه اینکه خودتان را به مظلومیت بزنید و بگویید 11 هفته است که از روی نیمکت بلند نشده‌ام. اصلا این حرف‌ها چه معنی دارد؟ خبرنگاری از دایی پرسید مایلی کهن گفته شما یک پرسپولیسی اصیل نیستی که دایی در پاسخ گفت: بگذارید بگوید، اصلا مهم نیست. باشد من پرسپولیسی نیستم اما هرجا که کار می‌کنم غیرت و تعصب دارم. و دوست دارم نان حلال سر سفره‌ام ببرم. اصلا نمی‌دانم پنج میلیارد و 100 میلیونی که شما صحبت می‌کنید شما از کجا آورده‌اید. اگر توانستید یک مدرک بیاورید و این موضوع را ثابت کنید، من کل زندگی‌ام را به شما می‌دهم و دیگر در فوتبال نمی‌مانم و اصلا اگر بخواهید از ایران هم می‌روم.

آخر کوته‌فکری تا کجا. زمانی که ایشان سایپا بود، این تیم با بازی آخر توانست در لیگ بماند. فولاد، گهر و پیکان هم همه می‌دانند چه رزومه‌ای داشته است. شما می‌آیی از قهرمانی دفاع می‌کنی، در صورتی که می‌گویی در دو سه سال پیش با او ارتباط داشته‌ای؟ پس اگر سالم بوده‌ای، بحث ارتباط دو، سه سال پیشت با او چه بوده است؟ ما اگر بحثی درباره قهرمانی داشتیم خیلی شفاف گفتیم. همه این اتفاقات راجع به این داور را به فدراسیون گفتیم که قبل از بازی با سپاهان چه پیشنهادهایی به ما شد اما ما جلوی آن ایستادیم.

حالا با این حملات تازه دایی باید منتظر واکنش مایلی کهن بود؛ اتفاقاتی که تنها یک نتیجه و یک سوال به همراه دارد. نتیجه اینکه مردم فوتبالزده تر می شوند و سوال اینکه در سال جام جهانی، فوتبال جهان به کجا می رود و فوتبال ایران به کجا؟