تبیان، دستیار زندگی
حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام می‌فرمایند: منظور از لباس تقوا: عفاف است؛ زیرا عورت شخص عفیف و نجیب ظاهر نمی‌شود، ولو اینكه از لباس عریان باشد (یعنى ولو اینكه لباس هم نداشته باشد باز هم می‌كوشد تا عورت خود را مستور نماید) و عورت شخص فاجر هویدا مى‏‌باشد،
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کدام لباس اندازه‌ی من است؟


حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام می‌فرمایند: منظور از لباس تقوا عفاف است؛ زیرا عورت شخص عفیف و نجیب ظاهر نمی‌شود، ولو اینكه از لباس عریان باشد (یعنى ولو اینكه لباس هم نداشته باشد باز هم می‌كوشد تا عورت خود را مستور نماید) و عورت شخص فاجر هویدا مى‏‌باشد، ولو اینكه به وسیله لباس مستور باشد.


تقوا

چه لباسی رو باید بپوشم که مناسب و اندازه‌ی من باشد؟

برای پیدا کردن جواب این سوال باید به کتاب قانونمان مراجعه کرده و از آن جواب گرفت، خداوند متعال در آیه‌ی (26) سوره‌ی اعراف این چنین بیان می‌فرماید:

«یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْكُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِكُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِكَ خَیْرٌ ذَلِكَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّكَّرُونَ»

از ابتدای خلقت انسانها در هر دوره به گونه‌ای لباس می‌پوشیدند تا اندام خود را از دید دیگران نهان کنند، زیرا برهنه بودن از هر نظر قبیح و نامطلوب است و خداوند متعال هم پوشیده بودن انسان را نوعی موهبت و نعمت می‌داند و می‌فرماید : ما برای شما لباسی فرو فرستادیم. «تفسیر آسان، ج‏5، ص: 180»

همچنین در ادامه می‌فرماید : لباس تقوی برای شما بهتر است. حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام می‌فرمایند: منظور از لباس تقوا ، عفاف است؛ زیرا عورت شخص عفیف و نجیب ظاهر نمی‌شود، ولو اینكه از لباس عریان باشد (یعنى ولو اینكه لباس هم نداشته باشد باز هم می‌كوشد تا عورت خود را مستور نماید) و عورت شخص فاجر هویدا مى‏‌باشد، ولو اینكه به وسیله لباس مستور باشد. «همان، ص: 181»

حال چرا تشبیه کرده لباس تقوا را به لباس دنیوی؟

تشبیه تقوى و پرهیزكارى به لباس یک نوع تشبیه بسیار رسا و گویائى است ؛ زیرا همانطور كه لباس هم بدن انسان را از سرما و گرما حفظ می‌كند، و هم سپرى است در برابر بسیارى از خطرها، و هم عیوب جسمانى را مى‏‌پوشاند، و هم زینتى است براى انسان.

روح تقوى و پرهیزكارى نیز، علاوه بر پوشانیدن بشر از زشتى گناهان و حفظ بسیارى از خطرات فردى و اجتماعى، زینت بسیار بزرگى براى او محسوب می‌شود، زینتى است چشمگیر كه بر شخصیت او می‌افزاید. «همان، ص: 182»

این لباسی که اعتبار انسان به آن است امروزه دستخوش بیگانگان و غرب شده، که حتی اعتبار انسانیت انسان را در این دنیا زیر سوال برده تا چه رسد که مقدمه‌ای شود برای لباس تقوا

نقشی که لباس دارد:

اولاً: جنبه‌ی حفظ و نگهداری دارد، از بسیاری از خطرات و آسیب ها (گرما، سرما و ...) جلوگیری می‌کند.

ثانیاً: عیب ها رو می‌پوشاند، و از ظاهر شدن هر آنچه عیب در انسان است جلوگیری می‌کند.

ثالثاً: به انسان اعتبار و زینت می‌دهد، چون انسان برهنه شبیه به حیوانات است و اگر بخواهد برهنه باشد ، در این صفت با حیوانی که برهنه است تفاوتی ندارد و با همین لباس است که می‌شود شخصیت هر انسان را شناخت.

لباس تقوا هم همین نشانه‌ها را در انسان به نمایش می‌گذارد:

اولا: تقوا از روح انسان که ارزشی والا دارد محافظت کرده و مانع خطا و لغزش آن می‌شود.

ثانیاً: عیب‌های اخلاقی هر انسان را می‌پوشاند و مانع از نمایان شدن آنها می‌شود.

ثالثاً: تقوی، عزت و احترامی به انسان می‌دهد، که حتی در نزد بی‌تقوایان هم اعتبار دارد.

نتیجه:

این لباسی که اعتبار انسان به آن است امروزه دستخوش بیگانگان و غرب شده، که حتی اعتبار انسانیت انسان را در این دنیا زیر سوال برده تا چه رسد که مقدمه‌ای شود برای لباس تقوا.

بخش قرآن تبیان


منبع: سایت ایده ها