موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

بدون شک خداوند رزق و روزی را بین انسانها تقسیم کرده است؛ چه سپاسگزار باشند چه ناسپاس. و این لطف عام خداوند است که شامل همگان- اعم از مسلمان و کافر- شده است. اما چرا خداوند این روزی را یکسان تقسیم نکرده است؟ آیا این عمل با عدالت خداوند تناقض ندارد؟

«از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل شده است: سوگند به کسی که جانم به دست او است، خداوند نسبت به بنده‌‏اش از مادر مهربان نسبت به فرزندش مهربان‌تر است»،

در مسئله تأثیر اعمال خدای تعالی به روش عقلا عمل می كند كه پاداش و كیفر هر عملی را جداگانه می دهد مگر در بعضی موارد كه رابطه مولویت و عبودیت كاملا قطع شود مثل ارتداد و شرك كه در صورت عدم توبه موجب نابودی اعمال می شود.

خداوند علیم و قدیر ، كارهای نیك را جدا محاسبه می‏كند و پاداش می‏دهد و كارهای بد را نیز جداگانه كیفر می‏دهد ؛ مگر بعضی از گناهان كه باعث قطع كامل بنده از بندگی می‏شود كه قرآن و روایات این اعمال را : كفر، شرك ، قتل انبیا و اولیا ، بی‏حرمتی و انكار آیات انبی

من كه نماز مى‏خونم، مشكلاتم بیشتره و برعكس، كسانى كه خیلى چیزها را رعایت نمى‏كنند، خوش‏ترند و وضع‏شان بهتره!