تبیان، دستیار زندگی
گاهی برای رسیدن به خدا آنقدر مسیر را سخت می‌پنداریم که این راه سخت، باعث منصرف شدن از ادامه مسیر می‌شود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خدا نزدیکتر از آنست که فکر می کنیم!‌!

بندگی


پروردگار بخشنده و مهربان بسیار به ما نزدیك است، ولى ما از اودور هستیم. نباید او را در بیابانها، قلل كوهها یا در فراز آسمان جستجوكنیم، او هر جایى كه انسان باشد حاضر است، او قائم، قیّوم و حىّ‏است، مى‏شنود و مى‏بیند.

در قرآرن هم آمده:

«قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِی مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى»(سوره طه، آیه 46) ‏؛ "گفت: نترسید من با شما هستم مى‏شنوم و مى‏بینیم."

در واقع ما هستیم كه از او دور افتاده‏ایم، خداوند مى‏فرماید:

«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ‏فَلْیَسْتَجِیبُوا لِیْ وَلْیُۆْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ(سوره بقره، آیه 186 ).

"و چون بندگان من از دورى و نزدیكى من از تو مى‏پرسند بدانند كه‏من به نها نزدیك خواهم بود هركه مرا خواند دعاى او را اجابت كنم‏پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من بگروند باشد تا به سعادت راه‏یابند."

یعنى بخاطر حجابهایى كه بین خود و خدا ایجاد كرده‏ایم، از او دور افتاده‏ایم. آفتاب هر روز بر پهنه شرق و غرب مى‏تابد، و لكن درِ اتاق‏اگر بسته باشد و اگر پرده‏اى بر روزنه‏هاى موجود در دیوار آویخته شده‏باشد نفوذ نور را غیر ممكن و افراد داخل اتاق را از نور محروم‏مى‏سازد. همینگونه است رابطه ما با خداوند متعالى، ما هستیم كه از او دور افتاده‏ایم زیرا پوشیده از حجابهاى دنیوى هستیم. دنیا بزرگترین‏پرده و حجاب بین انسان و پروردگارش مى‏باشد، همانگونه كه پیامبراكرم‏صلى الله علیه وآله مى‏فرمایند: "محبّت دنیا رأس هر خطائى است.(بحارالانوار، ج‏51، ص‏285. )"

بدتر و زشت‏تر از آن خودخواهى انسان است، كه فرد خود را در آن‏حبس كرده است و تا وقتى كه از این زندان رهایى نیابد به حقیقت‏نمى‏رسد.

سفارشات بزرگان دینی ما، من جمله حضرت امام خمینی (ره) و حضرت یت الله بهجت (ره) و دیگران مده که، وقتی به نزد ن‌ها می‌رفتند و برای قرب الی الله راهی می‌خواستند و سفارشی خاص، می‌فرمودند: انجام واجبات و ترک محرمات. شاید کسانی که به خدمت این بزرگان می‌رسند، منتظر درخواستِ سفارشی سخت و نادر باشند اما توصیه و سفارش این بزرگان که سرچشمه‌ی این سفارش همان سخنان اهل بیت عصمت طهارت است، انجام واجبات و ترک محرمات هست.

و به همین خاطر است كه در دعاى ابوحمزه ثمالى مى‏خوانیم:

"بدان كه تو براى امیدواران موضع اجابت هستى، و براى غم‏داران‏در كمینگاه یارى رساندن هستى... و همانا رونده بسوى تو به تونزدیك است، و تو از خلق خود پنهان نیستى مگر اینكه اعمالشان‏حجابى براى نها باشد..."

گاهی برای رسیدن به خدا آن قدر مسیر را سخت می‌پنداریم که این راه سخت، باعث منصرف شدن از ادامه مسیر می‌شود.

در صورتی که:

اولاً: فطرت و ذات انسان میل به صعود و برتری دارد.

حضرت امیر علیه السلام در بیانی می‌فرمایند: «اِنَّهُ لَیْسَ لِاَنْفُسِکُمْ ثَمَنٌ اِلّا الْجَنَّه فَلَا تَبِیعُوهَا اِلَّا بِهَا»[1]

(بدرستی که برای جان‌های شما بهایی غیر از بهشت وجود ندارد، پس خود را به کمتر از آن نفروشید)

ثانیا: اسلام راه رسیدن به قله‌ی سعود را سخت نکرده.

انسان با انجام واجبات و ترک محرمات  می‌تواند خویشتن را از نفس خویش برهاند و به هدف واقعی برسد.

در سفارشات بزرگان دینی ما، من جمله حضرت امام خمینی (ره) و حضرت آیت الله بهجت (ره) و دیگران آمده که، وقتی به نزد آن‌ها می‌رفتند و برای قرب الی الله راهی می‌خواستند و سفارشی خاص، می‌فرمودند: انجام واجبات و ترک محرمات. شاید کسانی که به خدمت این بزرگان می‌رسند، منتظر درخواستِ سفارشی سخت و نادر باشند اما توصیه و سفارش این بزرگان که سرچشمه‌ی این سفارش همان سخنان اهل بیت عصمت طهارت است، انجام واجبات و ترک محرمات هست.

از طرفی هم انسان می‌‌تواند با انجام مستحبات به مقامهای برسد که بالاترین رتبه و ارزش را دارند اما ملاک و معیار اصلی همان، انجام واجبات و ترک محرمات است.

                                                                                                                                   فرآوری: محمدی

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


منابع :

سایت رهروان ولایت

کتاب ملاقات با محبوب ، آیت الله مدرسی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.