دیشب با خدا حرف زدم؛ میدونی بهم چی گفت؟!
ای مۆمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن. خدا نسبت به مۆمنین مهربونه
وقتی قلب‌هایمان کوچک‌تر از غصه‌هایمان می شود
وقتی نمی توانیم اشک‌هایمان را پشت پلک‌هایمان مخفی کنیم
و بغض‌هایمان پشت سر هم می شکند
وقتی احساس می کنیم بدبختی ها بیشتر از سهممان است و رنج‌ها بیشتر از صبرمان؛
وقتی امیدها ته می کشد و انتظارها به سر نمی رسد
وقتی طاقتمان تمام می شود و تحملمان هیچ …
آن وقت است که مطمئنیم به تو احتیاج داریم
و مطمئنیم که تو ، فقط تویی که کمکمان می کنی …
آن وقت است که تو را صدا می کنیم و تو را می خوانیم.
وقتی تو جواب می دهی، دانه‌دانه اشک‌هایمان را پاک می کنی و یکی یکی غصه‌ها را از دلمان برمی داری.
گره تک‌تک بغض‌هایمان را باز می کنی و دل شکسته‌مان را بند میزنی
سنگینی ها را برمیداری و جایش سبکی می گذاری و راحتی؛ و بیشتر از تلاشمان خوشبختی می دهی.
ای کاش عظمت تو را فراموش نکنیم.
گفتم: خسته‌ام
گفتی: لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ
از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53)
گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره
گفتی: إنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ
خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24)
گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم
گفتی: وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ
ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/16)
گفتم: ولی انگار اصلاً منو فراموش کردی!
گفتی: فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/152)
گفتم: تا کی باید صبر کرد؟
گفتی: وَمَا یُدْرِیكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِیبًا
تو چه میدونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63)
گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟
گفتی: وَاتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىَ یَحْكُمَ اللّهُ وَهُوَ خَیْرُ الْحَاكِمِینَ
کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109)
گفتم: برای خواسته هایم و حاجاتم تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچیک... یه اشاره کنی تمومه!
گفتی: وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ
شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216)
گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل... اصلا چطور دلت میاد؟
گفتی: إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَۆُوفٌ رَّحِیمٌ
خدا نسبت به همه‌ی مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143)
گفتم: دلم گرفته
گفتی: قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْیَفْرَحُواْ (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد باشن (یونس/58)
گفتم: اصلا بی‌خیال! توکلت علی الله
گفتی: إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِینَ
خدا اونایی رو که توکل می‌کنن دوست داره (آل عمران/159)
گفتم: خیلی چاکریم!
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةَ
بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت می‌کنن. اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا می‌کنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، رو گردون میشن. خودشون تو دنیا و آخرت ضرر می‌کنن (حج/11)گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم
گفتی: فَإِنِّی قَرِیبٌ
من که نزدیکم (بقره/186)
گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم
گفتی: وَاذْكُر رَّبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالآصَالِ وَلاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِینَ
هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/205)
گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!
گفتی: أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ
دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/22)
گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی
گفتی: وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ
پس از خدا بخواید ببخشدتون و بعد توبه کنید (هود/90)
گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار می‌تونم بکنم؟
گفتی: أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ
مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/104)
گفتم: دیگه روی توبه ندارم!
گفتی: .. اللَّهِ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ * غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ
(ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/2-3)
گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟
گفتی: إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/53)
گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟
گفتی: وَمَن یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ
به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/135)
گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌کنه؛ عاشق می‌شم! ... توبه می‌کنم
گفتی: إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ
خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/222)
ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک
گفتی: أَلَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ
خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/36)
گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟
گفتی:
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا
وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِیلًا
هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِیُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُۆْمِنِینَ رَحِیمًا
ای مۆمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن. خدا نسبت به مۆمنین مهربونه (احزاب/41-43)بخش قرآن تبیان
منبع:
وبلاگ تنهایی
وبلاگ حرفم را می شنوی؟
