انرژی فیلمهای وودی
گفتوگو با کیت بلنشت به بهانه بازیاش در «یاسمین غمگین»
اما در مورد بلنشت نه تنها این اتفاق نیفتاد که حالا باید بار سنگین داشتن عنوان نامزدی اسکار را نیز بر دوش بکشد و از همین حالا همه جا پیچیده است که او این بار به خاطر بازی در فیلم «یاسمین غمگین»، جدیدترین ساخته وودی آلن کاندیدای دریافت جایزه اسکار خواهد شد. در این فیلم بلنشت نقش یکی از آدمهای طراز اول نیویورک را بازی میکند که پس از اینکه امپراتوری اقتصادی شوهر دغل بازش ویران میشود، مجبور میشود به همراه خواهرش به سان فرانسیسکو برود. کاراکتر بلنشت در این فیلم کاراکتری تراژیک است که چیزی بین کاراکتر بلانش دوبوا در «اتوبوسی به نام هوس» کاراکتری که او سال 2009 در آکادمی موسیقی بروکلین بازی کرد و البته همسر برنی مدوف یک آدم عصبی و روان پریش است که مشابه کاراکترهای فیلمهای وودی آلن است . مصاحبه ای را با کیت بلنشت درباره «یاسمین غمگین» و جایزه اسکار میخوانید:
یاسمین چقدر در بلانش وجود دارد؟مخاطب موقع تماشای فیلم دائم منتظر است کاراکتر بابی کاناوال از دل این فیلم بیرون بزند و قصد انتقام داشته باشد. (کاری که هرگز انجام نداد)
- «اتوبوسی به نام هوس» مربوط به گذشته است و هیچ وقت به وودی هیچ پیشنهادی در خصوص تاثیرپذیری از این فیلم داده نشد. البته موازی کاری هایی بین آنها وجود دارد. یاسمین کاراکتری کامل است که فریب خورده محسوب میشود. علاوه بر این، این واقعیت وجود دارد که او به سختی خود را بین مرز واقعیت و تخیل قرار میدهد . جهان جای هراس آوری است و شرم موقعیت اجتماعی او چیزی است که در کاراکتر او و بلانش مشابه است . اما شیوه داستان سرایی این فیلم خیلی مدرن است . این داستان ریتم و آهنگ فیلمهای وودی آلن را دارد.پس تلاش برای پوشاندن یک کاراکتر با کاراکتر دیگر کاری بیهوده خواهد بود.
یاسمین خیلی ظریف و به لحاظ ذهنی دچار مشکلات است . آیا این کاراکتر را با خودتان به خانه میبردید؟
-زمان فیلمبرداری این فیلم بچه هایم نیز در همان شهر بودند و اصلاً دوست نداشتند سر میزشام با کسی مثل یاسمین بنشینند. در چنین مواردی به عنوان بازیگر مجبور بودید با پرده ای کاراکتر را بپوشانید و سرکار پرده را کنار بزنید. وقتی کاراکتری خیلی خوب ترسیم شده باشد و وجوه شخصیتی او با خود شما متفاوت باشد، راحت تر است که از روی آن بپرید و بگذرید.من خودم سان فرانسیسکو را به عنوان یک شهر دوست دارم اما به لحاظ روانی آماده بودم برای داشتن روزهایی شادتر به نیویورک بروم.
شایعاتی در مورد اسکار برای اجرای شما در «یاسمین غمگین» شنیده میشود. خودتان هیچ حسابی روی آن باز میکنید ؟
-اسکار؟خوب این خیلی خوب است. اما فیلمهای زیادی هستند که هنوز فرصت برای اکران آنها هست.فعلاً تمام تمرکز من روی تولید «خدمتکاران» در استرالیاست.
شما و اندرو آپتون، (کارگردان و نمایشنامه نویس) صاحب سه پسر هستید . آیا سعی میکنید بچه هایتان را از کارتان دور نگه دارید یا آنها را نیز در دنیای خود وارد میکنید؟
-ما هیچ کدام آنها را از کاری که انجام میدهیم در قرنطینه نگه نمی داریم.من و اندرو یک تئاتر شراکتی داریم. آنها کارهای پشت صحنه را انجام میدهند. مکان خوبی پر از نمایش و ماجراجویی است . به این ترتیب آنها کارهای دشواری که در بخش تولید انجام میشود را میبینند با تعهدهای آن آشنا میشوند و میبینند که چه دست اندازهایی در مسیر آن وجود دارد و متوجه سختی هایی که در پشت این نمایشهای عالی و پرزرق و برق وجود دارد، میشوند و فقط آنچه را که تولید شده نمی بینند و متوجه روند کل مسایل هستند . من فکر میکنم این خیلی جالب است و آنها از این روند لذت میبرند.
آیا این در مورد «یاسمین غمگین» هم عملی شد؟
-به فیلمهای وودی نگاه کنید همیشه یک نوع انرژی و کششی بین همه وجود دارد بچه ها هیچ وقت همه چیز را فقط در یک نفر نمی بینند . همه در آنجا دیده میشوند، ولو فیلمبردار و دستیار او. این یک تمرکز همگانی است و همه در مرکز توجه قرار دارند.
هر چند این کار یک کار مشترک است و همه در آن تلاش کرده اند . اما در این فیلم نیز مثل آنی هال نام یک زن در عنوان فیلم آمده است . نام فیلم حول کاراکتر شما و پیچیدگیهای آن میگردد.
-یاسمین مثل خیلی از زنانی که از شکوه و شأن خود دور میافتند، است . خوشبختانه من او را کاملاً برجسته و توی چشم نشان دادم.در پایان با وجود خرد او و چگونگی فریب خوردگی اش، میبینیم که او چگونه خود را در قالب هر انسانی مییابد.بدون هیچ بد خواهی در او. فقط درد فراوان، آسیب و مرهم و خیال دیده میشود.با این حال همه اینها خیلی دشوار نیست.فقط نگاهی به نامهای دو خواهر بیاندازند:زنجبیل و یاسمین خیلی شبیه اسم یک رستوران تایلندی است .
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع : بانیفیلم آنلاین / مهرناز منتظری