آیت الله بهجت: قرآن را حفظ کنیم تا همیشه با ما باشد!
عالمان و بزرگان دینی همواره بر فواید حفظ قرآن تأکید داشتند و آیت الله بهجت در این مورد می گوید: 'قرآن را حفظ کنیم تا همیشه با ما باشد و ما با او باشیم.'
عالمان و بزرگان دینی همواره بر فواید حفظ قرآن تأکید داشتند و آیت الله بهجت در این مورد می گوید: 'قرآن را حفظ کنیم تا همیشه با ما باشد و ما با او باشیم.'
یکی از راهکارهای ایجاد انگیزه و ترغیب افراد به موضوعاتی همچون حفظ و قرائت قرآن، آشنایی با جایگاه انس و الفت با آیات الهی در کلام بزرگان دینی است، ازاین رو به سخنان برخی از آنان و توصیه هایشان اشاره می کنیم:
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم
یکی از وصایای رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم ٰ، به امیرالمومنین،علیه السلام این بود: «درهمه حال و در هرشرایطی، قرآن تلاوت کن.»
آیت الله بهجت
« قرآن را حفظ کنیم تا همیشه با ما باشد و ما با او باشیم، به قرآن تحصن بکنیم و آن را وسیله حفظمان در فتن و شداید دنیا قرار دهیم. »
امام خمینی
«فرزندم، با قرآن، این کتاب بزرگ معرفت ،آشنا شو و با قرائت آن راهی به سوی محبوب باز کن .تصور مکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه ی شیطان است . این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای هرکس و نامه است اگرچه عاشق و محب ،مفاد آن را ندانند»
آیت الله قاضی
«برشما باد به قرائت قرآن کریم در شب، با صدای زیبا و غم انگیز،که آن نوشیدنی و شرای مومنان است .»
ملا حسینقلی همدانی
علامه حلی
«فرزندم، تو راسفارش می کنم به تلاوت قرآن عزیز، تفکر در معانی بلند آن و اطاعت محض از دستوراتش؛ و دوری از آن چه قرآن از آن نهی فرموده است .
علامه محمدتقی مجلسی
«شگفت ازکسانی که قرآن را وا نهادند و تنها به احادیث چنگ زده اند. با اینکه روایات، چونان قرآن محکم ومتشابه دارد[گویا توجه نکردند به فرموده] خدای تعالی که فرمود:کتابی بر تو فرستادیم چرا درآیات تدبر و ژرف‌اندیشی نمی کنند .و آیاتی دیگر در این زمینه. بنابراین بایسته است باحالت تضرع در قرآن، تدبر و ژرف اندیشی کنند ،… تا پروردگار تبارک و تعالی ،حق را برآنان بنمایاند.»
علامه شعرانی
«بر طالب علم واجب است که قرائت قرآن کریم را در طول شبانه روز ترک نگوید و آن قرائت را به اندازه توانایی خویش با تدبر و تأمل در کوچک ترین کاری ها و معانی آیات، همراه سازد و در آیاتی که به اشکال برمی خورد به تفسیر مراجعه کند»
علامه شیخ مجتبی قزوینی
استاد محمدرضا حکیمی درباره عالم ربانی شیخ مجتبی قزوینی می گوید:
«عالم ربانی، حضرت شیخ مجتبی قزوینی خراسانی ازعالمان جامع و بزرگ و کم‌مانند اسلام بود. ایشان با جامعیت ویژه خود در همه علوم اسلامی، توجهی خاص به قرآن کریم داشت. قرآن کریم را سرچشمه همه علوم تحقیقی، معارف روحی، اسرارتربیتی، سر صعود روحانی و بقای جاودانی می دانست. درباره تلاوت قرآن دو دستور بسیارمهم داشت که در این جا بیان و تحریر می شود: یکی تلاوت فجری ودیگری تلاوت عقلی .
درباره تلاوت فجری می فرمود: خواندن قرآن کریم در پایان سحر و به هنگام طلوع فجر، تاثیرخاصی داردکه هرکس برآن مواظبت کند به آثار آن می رسد. دراین باره نظر به آیه: “ان قرآن الفجر کان مشهودا” ؛ براستی که قرائت فجرهنگام ،هماره مشهود بوده است، داشت و می فرمود: اینکه خداوند می فرماید قرآن فجر مشهود و محسوس است و دیده می شود،به درستی برای من روشن نبود و حقیقت آیه، درهاله ای از ابهام قرارداشت .از این رو، بر آن شدم که سحرگاهان قرآن بخوانم وآن را تا طلوع فجر ادامه دهم . بعداز مدتی حقایقی از آیات برمن آشکار شدکه تحمل آن دشوار و خارج از طاقت من بود. دریافتم که معنای آیه این است که تلاوت قرآن کریم، درسحر و هنگام طلوع فجر موجب آن می شود که حقایق آیات برای انسان مکشوف و محسوس گردد.
ازاین رو، آن بزرگوار به شاگردان و دوستداران معارف قرآنی به عنوان دستورالعمل توصیه می فرمودند که بعد از تهجد و نماز شب، قرآن تلاوت کنید و سعی کنید آن را تا طلوع فجرادامه دهید.
آثاری از یافته های خویش باز می گفت که باید قدر دانست و از اسرار روحانی شب ها و سحرها غافل نبود. و یک روز این مصرع را خواند: هرشب، شب قدراست اگر قدر بدانی...!.
درباره تلاوت عقلی می فرمود: خواندن قرآن و آیات قرآن باید با صبر و توجه و تامل باشد. نباید قرآن را باشتا ب بخوانیم [چنانکه دراحادیث نیزآمده است،حتی می فرمود: یک آیه را ده بار بخوانید، بارها بخوانید،حتی ده روز، یک ماه …..و در معانی آن خوب دقت کنید تا به حقایق آن برسید تا آیه در وجود شما جا باز کند، روح شما را تکان دهد و شما را بسازد، یعنی تا مرحله فهم درست و دقیق آن و عمل به آن بالا روید و روحتان، روحی قرآنی شود. تلاوت باید، تلاوت عقلی باشد نه فقط تلاوت لفظی، یعنی تلاوت باید همراه با صرف زمان و کمال توجه، تدبر، تعقل راستین، درمعانی و حقایق آیات آسمانی باشد….»
ملا احمدنراقی
و درجای دیگر می فرماید: «مقصود کلی از تلاوت قرآن، رسیدن به یک حالت قلبی و عملی است و تنها جنبانیدن زبان،کاری بسیار آسان است.»
ملامحسن فیض کاشانی
«قاری قرآن بایستی در چهره خود ادب را حفظ کند….هنگام تلاوت، شایسته است رو به قبله باشد و سر خود را پایین اندازد، چهار زانو بنشیند و به جایی تکیه نکند و نشستن او چونان متکبرانه نباشد.اگرچه تنها نشسته باشد چنین پندارد که در برابر استاد خویش نشسته است.»
استادمطهری
استاد مطهری در نامه‌ای به فرزندش، می نویسند: «…حتی الامکان از تلاوت روزی یک حزب قرآن که فقط 5 دقیقه طول می کشد مضایقه نکن، و ثوابش را هدیه به روح مبارک حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) بنما، که موجب برکت عمر و موفقیت است انشاءالله.»
آیت الله جوادی آملی
«تلاوت از خداوند متعال، به وسیله فرشتگان، برقلب و سمع مبارک رسول خدا جاری شد و پس ازآن، توسط پیامبر به مردم منتقل گردید. همان‌گونه که این تلاوت بالحق بود، ماهم موظفیم که آن را بالحق تلاوت کنیم. پس بایدآداب تلاوت را از قرآن و سخنان معصومین دریابیم.»
استاد بسیونی
استاد احمد محمد بسیونی، قاری کشور مصر می گوید: «اولین گام برای یک قاری قرآن ،حفظ قرآن است .کسی که حافظ قرآن باشد بسیار بهتر می تواند به قرائت قرآت بپردازد؛ بنابراین به تمام قاریان قرآن سفارش می کنم که حتما به حفظ قرآن نیز اهتمام بورزند.»
و نیز می گوید: «قاریان ایرانی از حیث تلاوت قرآن بسیار زیبا تلاوت می کنند، اما نکته ای که باید مورد توجه قرار دهند این است که در راستای تمرین های خویش از حفظ قرآن نیز غفلت نورزند. »
شبكه تخصصی قرآن تبیان
