مصاحبه با عباس صمیمی ركوردار پرتاب دیسك ایران
قبل از مسابقه های جایزه بزرگ آسیایی هند قول داده بود ركورد پرتاب دیسك ایران را بزند و به قولش عمل كرد . در همان مرحله اول مسابقه ها در حیدر آباد ، دیسكش را 61 متر و شش سانتیمتر پرتاب كرد تا به حكومت 29 ساله جلال كشمیری در این ماده پایان بدهد . « خیلی خوشحال بودم ، برای كشمیری هم فاتحه یی خواندم ، مانده بودم كه او چطور با امكانات آن موقع توانسته ركورد بزند .»
خیلی طول نكشید، دو روز بعد در شهر"كلمبوی سریلانكا" ركورد 62 متر و 40 سانتیمتر را به نام خود ثبت كرد تا با خیالی راحت تر راهی بانكوك شود . در"بانكوك"هم 20 سانتیمتر ركورد خود را افزایش داد تا زنگ خطر را برای بزرگان آسیایی این ماده به صدا در بیاورد . از"بانكوك"دور نشده بود كه كمر درد قدیمی دوباره برگشت . خستگی راه هم این درد را شدیدتر كرد و او در مانیل مرحله آخر مسابقه های جایزه بزرگ ناموفق بود اما با این حال مدال طلا مال عباس صمیمی بود .
او پس از اینكه به تهران رسید ، به ساری رفت تا باز هم عنوان قهرمانی لیگ كشور را به دست آورد . در ساری هم كمر درد ، او را رها نكرد اما با این حال قهرمان شد .
چطور شد دو و میدانی را انتخاب كردی ؟
ابتدا در زمین ورزشی شهرمان ، شلمزار چهار محال و بختیاری هفته یی سه روز كاراته و والیبال كـار می كردم . سال 70 كـم كـم به پرتـاب دیسك علاقه منـد شدم و بـه صورت تفریحی تمـریـن می كردم . با تشویق داریوش صمیمی پسر عمویم كه مربی ام بود در این رشته جدی تر تمرینها را ادامه دادم و به تیم ملی دعوت شدم .در مسابقه های جایزه بزرگ حریفان اصلی شما به خصوص پرتابگران چینی و قطری بودند در حضور آنها و در چهار مرحله قهرمان شدی ؟
متأسفانه حریف چینی ام به خاطر بیماری سارس نیامده بود و پرتابگر قطری نیزآماده نبودو شركت نكرده بود اما پرتابگران هندی و عربستانی هم در این دوره از مسابقه ها با من رقابت می كردند .
آنها حریفان قابل قبولی بودند ؟
حریفان بدی نبودند اما در بانكوك ، با پرتابگر هندی رقابت شدیدی داشتم . به طوری كه در پرتاب ها 10 سانت به 10 سانت از هم فاصله می گرفتیم تا اینكه بالاخره من دیسكم را 62 متر و 61 سانتیمتر پرتاب كردم و قهرمان شدم . این ركورد جزو ركوردهای انگشت شماری است كه در آسیا زده شدهاست. سال گذشته نفر اول بازیهای بوسان ركورد 60 متر و 80 سانتیمتر را زده بود.
از نتیجه كار خود در این مسابقه ها راضی هستید ؟
هم بله ، هم نه . راضی ام به خاطر اینكه توانستم ركورد ایران را بشكنم و از طرفی هم به دلیل اینكه نتوانستم سهمیه ورودی المپیك را بزنم ، راضی نیستم اما سعی خودم را می كنم تا در مسابقه های دیگر این كار انجام شود .چرا دو ومیدانی ما وابسته به جرقه است ؟
ورزشكاران ما استعداد خوبی دارند . وقتی خارجی ها استعداد بچه های ما رامی بینند ، واقعاً شگفت زده می شوند . برای اینكه این ركورد كه به دست می آید در سطح بالا باقی بماند ، باید فدراسیون طبق یك برنامه ریزی مدون مشاوران ، مربیان و مدرسان خارجی را استخدام كند تا كنار مربیان داخلی ، ركورد ورزشكاران در حد بالا باقی بماند . نباید به جرقه ها دلخوش باشیم . این جرقه ها برای همیشگی بودن نیاز به محرك دارند وگرنه پس از لحظهایی كوتاه خاموش می شوند .الان فدراسیون دوو میدانی چه وظیفه ای در قبال شما دارد ؟
یك ورزشكار در دوران عمر ورزشی خود افت و خیزهای زیادی در پیش دارد و در این زمان مسؤولان و مربیان نباید او را تنها بگذارند . پس از بازیهای آسیایی بوسان به همه ورزشكارانی كه مدال گرفتند ، به جز ورزشكاران دو و میدانی جایزه داده شد. بهانه آقای كفاشیان هم این بود كه باید رییس فدراسیون باشد تا جایزه ها داده شود .در مدت 8- 7 ماهی كه فدراسیون دو و میدانی بدون رییس بود،هیچكدام از ورزشكاران این رشته حمایت نشدند . در حقیقت در این مورد تبعیض زیادی بین ورزشكاران قایل شدند . من می گویم با رفتن رییس یك فدراسیون آیا باید ورزش هم تعطیل شود ؟ آیا با استعفای یك رییس باید اینقدر به ورزشكاران نامهربانی شود ؟ وقتی بعد از این همه مدت باز هم پیگیر جایزه بازیهای بوسان شدم ، آن وقت آقای كفاشیان گفت چون تو سال گذشته حواله پراید گرفتهایی دیگر جایزه یی به تو تعلق نمی گیرد . رییس فدراسیون قبلی فكر می كرد فدراسیون یك شركت تجاری است و ورزشكار هیچ اهمیتی نداشت .
ایران چند مربی پرتابی دارد ؟
یك مربی خوب كسی است كه باید حداقل یك یا چند نفر پرتابگر تربیت كرده باشد البته ورزشكاران باید در سطوح مختلف از مربیان مختلفی بهره ببرند و این تعصب هم باید از بین برود كه یك ورزشكار باید تنها كنار یك مربی كار كند . به روز بودن مربیان از فاكتورهای مهمی است كه یك مربی باید از آن برخوردار باشد،اما برای دانش افزایی مربیان و افزایش سطح تكنیك ورزشكاران نباید از استخدام مربیان غافل شد .
تمرین در اردوهای اوكراین و كار كردن با مربیان این كشور برایت مؤثر بوده ؟
بله ، تمرین زیر نظر مربی اوكراینی در بالا رفتن میزان ركوردهای بهتری دست پیدا كنم .هر ورزشكاری با مشكلاتی روبرو است . پرتابگران چه مشكلاتی دارند ؟
هنوز یك زمین تخصصی دو و میدانی در ایران وجود ندارد اما مسؤولان در مقابل توقع دارند كه دونده های كشور هم مثل عربستانی ها در مسابقه های رسمی و بین المللی مدال طلا بگـیرند. هر چـند من در حـال حاضر در زمیـن دانـشكده تربـیـت بدنی و علـوم ورزش تمـریـن
می كنم ، ولی از اول تابستان قرار است زمین بازسازی شود و من هم بدون زمین می مانم . مجبورم در این مدت در دامنه كوه تمرین كنم .
در اطراف اصفهان ، منطقهایی به نام بهارستان است كه در دامنه كوه قرار دارد . در این منطقه تمرین می كنم . قبلاً هم همین جا تمرین می كردم .
البته زمین تنها مشكل پرتابگران نیست، بلكه در كشور، دیسك یك كیلو و 75 گرمی وجود ندارد كه جوانان با آن تمرین كنند .
دیسك دو نوع دارد ؛ پرتابگران قدرتی از دیسك های سنگین استفاده می كنند و پرتابگران سرعتی از دیسك های چرخشی .
شما پرتابگر قدرتی هستید ؟
نه، من پرتابگر سرعتی هستم .
فدراسیون كه در حال ساخت یك ورزشگاه تخصصی در تهران است ؟
بله ، فدراسیون هم همیشه همین را می گوید . یعنی هر كس می خواهد ركورد بزند ، باید بیاید در تهران تمرین كند . مگر این شدنی است ؟ البته من دعا می كنم همه ورزشكاران به تهران بیایند تا بتوانند ركورد بزنند ، اما تحمل تهران برای من با آن همه دود ، آلودگی صوتی ، ترافیك و شلوغی خیلی سخت است .با وجود این همه مشكل ، با چه انگیزه یی در این رشته كار می كنی ؟
این علاقه است كه من را به ماندن و ادامه كار در این رشته تشویق می كند . در بیشتر كشورها ورزشكاران دیگر نگران آینده شان نیستند اما در كشور ما هیچ ضمانتی برای ورزشكار وجود ندارد و آنها باید بعد ازیكعمر ورزش قهرمانی ، تازه به دنبال كار جدید باشند .
شناسنامه عباس صمیمی
عباس صمیمی درخردادماه سال 1356 در شهر شلمزار از توابع چهار محال و بختیاری متولد شد . او دوران تحصیل خود را از ابتدایی تا دبیرستان در همین شهر به پایان رساند . او ورزش را در دوران نوجوانی با والیبال و كاراته آغاز كرد و تا 15 سالگی این رشته ها را به صورت تفریحی دنبال می كرد اما از سال 70 به بعد با علاقه ای كه به پرتاب دیسك داشت ، تغییر مسیر داد. پنج سال بعد علاقه او با تشویق های داریوش صمیمی پسر عمویش كه از قهرمانان این رشته و نخستین مربی او بود همراه شد . صمیمی پرتاب دیسك را جدی تر گرفت و پیشرفت خوبی كرد و به تیم ملی جوانان دعوت شد . در همین سال در مسابقه های قهرمانی جوانان آسیا نخستین مدال را به دست آورد و سپس به خدمت سربازی رفت . سایپا نخستین باشگاهی بود كه صمیمی به عضویت آن در آمد . اما او در دوران سربازی به تیم فتح رفت و سپس به فولاد مباركه اصفهان منتقل شد . صمیمی از سوی فدراسیون به آلمان اعزام شد تا در یك دوره تمرینی یك ماه و نیمه زیر نظر « یوآهیم ویپ سكه » مربی پرتاب دیسك این كشور آموزش ببیند . او پس از بازگشت در سال 79 همزمان با راهیابی به دانشگاه ، به باشگاه ذوب آهن اصفهان پیوست و در همان جا ازدواج كرد . این پرتابگر ملی پوش در همین سال در مسابقه های قهرمانی آسیا به مقام نایب قهرمانی رسید . پس ازآن نیز با شركت در مسابقه های مختلف بین المللی مدال های رنگارنگی را به دست آورد . او سال گذشته در مسابقه های قهرمانی جوانان آسیا به مدال نقره رسید و در بازیهای آسیایی بوسان نیز مدال نقره خود را تكرار كرد . صمیمی كه از امیدهای ایران برای حضور در المپیك محسوب می شود مدتها زیر نظر مربی اوكراینی « یوری ریونكو » كار می كند. او دو هفته گذشته در مسابقه های جایزه بزرگ آسیا با پرتاب 61 متر و 6 سانتیمتر به مدال طلا رسید و در كلمبو با پرتاب 62 متر و 41 سانتیمتر ركورد 29 ساله ایران كه در سال 53 به نام مرحوم جلال كشمیری ثبت شده بود را شكست و بالاخره دربانكوك نیز 62 متر و 60 سانتیمتر دیسكش را پرتاب كرد تا ركورد قبلی خود را 19 سانتیمتر جابه جا كند .