تبیان، دستیار زندگی
سندرم ورزش افراطی که شکل جدی اعتیاد به ورزش است، معمولا در میان ورزشکارانی اتفاق می افتد که برای رقابت ها و مسابقات جدی و یا برای کسب...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : الهه گودرزی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آیا بیش از حد ورزش می‌کنید؟

سندرم ورزش افراطی


سندرم ورزش افراطی که شکل جدی اعتیاد به ورزش است، معمولا در میان ورزشکارانی اتفاق می افتد که برای رقابت ها و مسابقات جدی و یا برای کسب یک نتیجه ی مهم، بیش از حد تحمل بدن خود ورزش می کنند.


سندرم ورزش افراطی

برای افرادی که ورزش نیمی از زندگی آنهاست و همواره برای داشتن برنامه ثابت ورزشی تلاش می کنند، این نظریه که ورزش بیش از حد خطرناک خواهد بود، مضحک و خنده دار به نظر می رسد.

از این رو خیلی از ورزشکارانی که در دوره ای از زندگی خود بسیار ورزش می کنند در نهایت به افرادی معتاد به ورزش و افراطی تبدیل می شوند.

ورزش بیش از حد ممکن است تنها به دلیل اشتیاق به ورزش و سلامتی باشد و یا یک وسواس جدی به ورزش.

خیلی از افراد این ایده را دارند که اگر امروز ورزش نکنم یا حتی کمتر ورزش کنم، سلامت و موقعیتی که برای آن تلاش کرده ام از دست می دهم و یا سریعا وزنم افزایش می یابد.

مشکل این است که ورزش بیش از حد می تواند باعث نتیجه ی معکوس شود، چرا که باعث حساس شدن و آسیب پذیر شدن بدن به صدمات و بیماری ها می شود و که این مشکلات می تواند شما را هفته ها و یا حتی ماه ها از ورزش محروم کند.

شما زمانی به ورزش بیش از حد خود پی می برید که متوجه شوید مدتی است علی رغم فعالیت بدنی بیشتر و تمرین های سخت تر، اشتهای کمتری به غذا خوردن دارید و نیز در مسابقات و یا تمرین ها، موفقیت قبل را ندارید.

در این هنگام اگر در قسمتی از بدن خود احساس درد کردید، زمان مناسبی است که فعالیت های روزانه خود را بررسی دقیقی کنید و در صورت نیاز با یک مشاور نیز صحبت نمایید.

اگر فکر می کنید دچار سندرم افراطی ورزش شده اید، استراحت کنید و به بدنتان فرصت نفس کشیدن دهید. ورزش و فعالیت بدنی تان را کاهش داده و حتی برای چند روز متوقف کنید

سندرم ورزش افراطی در قهرمانان ورزشی

سندرم ورزش افراطی که شکل جدی اعتیاد به ورزش است، معمولا در میان ورزشکارانی اتفاق می افتد که برای رقابت ها و مسابقات جدی و یا برای کسب یک نتیجه ی مهم، بیش از حد تحمل بدن خود ورزش می کنند.

یک قهرمان ورزشی همواره برای پیشرفت و افزایش توانایی هایش، برای انجام تمرین های هرچه طولانی تر و سنگین تر تلاش می کند. اما بدون استراحت و ریکاوری کافی بدن، این برنامه های ورزشی بیش از حد می تواند مخرب بوده  باعث پسرفت گردد. از این رو به مرور قدرت و عملکرد ورزشکار کاهش می یابد.

علائم سندرم ورزش افراطی

فردی که به این سندرم مبتلا می شود، طبیعتا در ابتدا همان فردی بوده که فعالیت بدنی بیش از حد داشته است. از این رو علاوه بر تمام نشانه های ذکر شده در بالا، علائم زیر را نیز دارد:

- درد خفیف پاها و یا درد کلی بدن

- درد و احساس کوفتگی در عضلات و مفصل ها

- افزایش ضربان قلب صبحگاهی هنگام بیدار شدن از خواب

- کاهش ایمنی بدن و آسیب پذیری بیشتر از بیماری ها

- تغییرات خلق و خو و تحریک پذیری

- افسردگی

- کم شدن علاقه و اشتیاق به ورزش و دارا بودن حس وسواس به ورزش به صورت اجباری

- افزایش شیوع و شدت آسیب پذیری از صدمات و جراحت ها

- کاهش قدرت و شدت فعالیت های بدنی و تمرین های ورزشی

- بی خوابی

- خستگی و بی حالی

- سردرد

- احساس بی تحرکی و فقدان انرژی

- افزایش حساسیت به سرما و متعاقبا سرما خوردگی های پی در پی، گلو درد و سایر بیماری ها

- کم شدن اشتها

- کاهش کارایی و کیفیت فعالیت های روزانه

اگر شما هر یک از علائم و نشانه های بالا را در خودتان می بینید فکر بدی نیست که به پزشک معالجه کرده و مطمئن شوید مشکل جدی و بزرگی نیست. اگر شما در مراحل ابتدایی اعتیاد به ورزش باشید، معمولا درمان و پیشگیری از پیشرفت بیماری بسیار ساده خواهد بود.

نبض

تشخیص سندرم ورزش افراطی

به طور کلی چندین راه وجود دارد که شما از طریق آنها می توانید سندرم ورزش افراطی را شناسایی کنید.

یکی از این راه ها، اندازه گیری تعداد ضربان قلب در زمان های مختلف است. تعداد ضربان قلب و سرعت افزایش آن را در ورزش های هوازی و نیز قدرتی، دقیقا قبل و بعد از فعالیت اندازه گیری کرده و یادداشت کنید.

اگر هنگام ورزش، سرعت ضربان قلب شما شروع به کم شدن می کند، هنگام استراحت ضربان قلب شما افزایش می یابد و نیز سایر علائم ذکر شده را تجربه می کنید، احتمالا در حال پیشرفت به سمت سندرم اعتیاد به ورزش هستید.

شما همچنین می توانید ضربان قلب صبحگاهی خود را اندازه گیری کنید. هر تغییری در ضربان طبیعی قلب نشان این است که استراحتی که داشته اید متناسب با نیاز شما نبوده است.

اگرچه راه های زیادی برای تشخیص این بیماری وجود دارد، دقیق ترین و حساس ترین روش، اندازه گیری علائم و نشانه های روحی روانی و تغییر در وضعیت ذهنی و عصبی فرد است.

کاهش رویکرد و احساس مثبت به ورزش و افزایش احساسات منفی، مخرب و وسواسی به ورزش، مانند افسردگی، عصبانیت، خستگی و تحریک پذیری، معمولا بعد از چند روز ورزش افراطی تظاهر می کند.

درمان کامل سندرم ورزش افراطی نیاز به چند هفته زمان دارد و علاوه بر استراحت، تغذیه و کاهش استرس های روحی روانی، انجام فعالیت های آرام سازی نقش مهمی در درمان این سندرم ایفا می کند

سندرم ورزش افراطی چگونه درمان می شود؟

اگر شما فکر می کنید دچار این بیماری شده اید، مراحل زیر را یک به یک انجام دهید:

- استراحت کنید و به بدنتان فرصت نفس کشیدن دهید. ورزش و فعالیت بدنی تان را کاهش داده و حتی برای چند روز متوقف کنید.

- هیدراته شوید. به این معنی که مقدار زیادی آب بنوشید و در صورت نیاز رژیم غذایی خود را تغییر دهید.

- سعی کنید مقالات و کتب ورزشی را بخوانید. این مقالات اطلاعات مناسبی در خصوص نحوه ورزش و سلامتی به شما ارائه می کند و از این رو ذهن شما آرامش خود را کسب می کند.

- ورزش های کوتاه مدت و سبک را از نو شروع کنید. این کار مخصوصا به ورزشکارنی که عضلات و بخش های خاصی از بدن خود را به شدت به فعالیت گرفته اند و از این رو به مشکلات جسمی و روحی مبتلا شده اند، بسیار مناسب خواهد بود.

تحقیقات در خصوص سندرم اعتیاد به ورزش نشان داده اند که استراحت کافی، اقدام نخست و البته مهم برای درمان آن است.

یافته های جدید نظر بر آن دارند که ورزش های سبک در دوره های استراحت و ریکاوری از بیماری، درمان را سرعت می بخشد و نیز ورزش با شدت متوسط باعث تقویت سیستم ایمنی می شود.

لازم به ذکر است که درمان کامل سندرم ورزش افراطی نیاز به چند هفته زمان دارد و علاوه بر استراحت، تغذیه و کاهش استرس های روحی روانی، انجام فعالیت های آرام سازی نقش مهمی در درمان این سندرم ایفا می کند.

الهه گودرزی

بخش سلامت تبیان


مطالب مرتبط:

مطالبی متعدد درباره ورزش و سلامتی 

14 نکته درباره ورزش کردن

بهترین ورزش‌ برای بچه‌ها

برای بهبود آسیب ورزشی چه کنیم؟

چگونه در زمستان ورزش کنیم؟

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.