سخنانی حکیمانه
کاش در کتاب قطور زندگی، سطری باشیم ماندنی... نه حاشیه‌ای از یاد رفتنی.
- بیهوده متاز که مقصد (خاک) است.
- هرگز برای خوشبختی، امروز و فردا نکن.
- نماز، وقت خداست؛ آن را به دیگران ندهیم.
- هرگاه در اوج قدرت بودی، به حباب فکر کن.
- هر چه قفس تنگ‌تر باشد، آزادی شیرین‌تر خواهد بود.
- دروغ مثل برف است که هر چه آن را بغلتانند، بزرگ‌تر می‌شود.
- هرگز از کسی که همیشه با من موافق بود، چیزی یاد نگرفتم.
یادها رفتند و ما هم می‌رویم از یادها | کی بماند برگ کاهی در میان بادها |
- دستی را بپذیر که باز شدن را بهتر از مشت شدن آموخته است.
- تنها موقعی حرف بزن، که ارزش سخنت بیش از سکوت کردن باشد.
- هیچ زمستانی ماندنی نیست... حتی اگر تمام شب‌هایش یلدا باشد.
- مرد بزرگ، کسی است که در سینه خود، قلبی کودکانه داشته باشد.
- سقف آرزوهایت را تا جایی بالا ببر، که بتوانی چراغی به آن نصب کنی.
- دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست، اسراف محبت است.
هر که منظور خود از غیر خدا می‌طلبد | او گدایی است که حاجت ز گدا می‌طلبد |
- نگاه ما به زندگی و کردار ما، تعیین کننده‌ی حوادثی است که بر ما می‌گذرد.
- هیچ‌وقت نمی‌توانید با مشت گره کرده، دست کسی را به گرمی به فشارید.
- کاش در کتاب قطور زندگی، سطری باشیم ماندنی... نه حاشیه‌ای از یاد رفتنی.
- در برابر کسی که معنای پرواز را نمی‌فهمد هر چه بیشتر اوج بگیری، کوچک‌تر خواهی شد.
