تبیان، دستیار زندگی
پس از اعلام نتایج شمارش آراء نمایندگان در مجلس و رای نیاوردن محمدعلی نجفی برای وزارت آموزش و پرورش، میلی منفرد برای وزارت علوم و سلطانی فر برای وزارت ورزش و جوانان، برخی با اشاره به آخرین نطق رییس جمهور در مجلس ابراز عقیده كردند كه اگر روحانی همانطور كه د
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : حسین هرمزی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بررسی رای اعتماد نمایندگان مجلس به وزرای پیشنهادی كابینه/بخش دوم


پس از اعلام نتایج شمارش آراء نمایندگان در مجلس و رای نیاوردن محمدعلی نجفی برای وزارت آموزش و پرورش، میلی منفرد برای وزارت علوم و سلطانی فر برای وزارت ورزش و جوانان، برخی با اشاره به آخرین نطق رییس جمهور در مجلس ابراز عقیده كردند كه اگر روحانی همانطور كه در سخنرانی‌اش بطور جانانه از زنگنه دفاع كرد، از نجفی هم حمایت می كرد، او هم رای می آورد.

رای اعتماد مجلس

به نظر می رسید اگر چند بار دیگر هم برای میلی منفرد و سلطانی فر رای گیری می شد، باز هم مجلس به آنها رای اعتماد نمی داد اما مساله درباره نجفی متفاوت است. او از مجموع 284 رای، توانست 142 رای موافق در برابر 133 رای مخالف و 9 رای ممتنع را كسب كند و تنها با اختلاف یك رای نتوانست اعتماد مجلس را برای تصدی پست آموزش و پرورش کسب کند و همین مساله هم موجب شد تا چنین اظهارنظرهایی پس از پایان جلسات چهار روزه مجلس مطرح شود.

از سوی دیگر، در زمانی كه گمانه زنی ها درباره اعضای كابینه حسن روحانی مطرح می شد، پس از نامه های به ظاهر محتمل برای تصدی وزارت كشور و سپس رد همان احتمالات، عبدالرضا رحمانی فضلی به عنوان گزینه پیشنهادی این وزارتخانه مهم مطرح و در ادامه به مجلس معرفی شد. برخی گفتند كه رحمانی فضلی گزینه علی لاریجانی در دولت یازدهم است. برخی دیگر پا را فراتر گذاشتند و حتی گفتند كه این بده بستانی بین روسای دو قوه است تا با ورود رحمانی فضلی به دولت، وزرای اقتصادی دولت - بویژه زنگنه كه درباره او حرف و حدیث های زیادی در مجلس مطرح شد - از مجلس رای اعتماد بگیرند.

البته این تنها یك تحلیل است كه از سوی عده ای مطرح شد و هیچ مستندی برای آن ارائه نشده است. حسن روحانی هم هرچند تائید كرد كه برخی بزرگان، كارشناسان و شخصیت های كشور توصیه هایی درباره اعضای كابینه داشته اند اما بارها تاكید كرد كه هیچ فشاری از بیرون وارد نشده و خود وی نیز فردی نیست كه بخواهد تحت تاثیر فشارها تصمیم گیری كند. او برای اثبات این ادعا، به سوابق آشنایی خود با رحمانی فضلی اشاره كرد تا نشان دهد خودش وزیر پیشنهادی‌اش را می شناسد.

فارغ از این قبیل اظهار نظرها، به نظر می رسد تلاش های شخص روحانی و اطرافیان وی برای جلب رای نمایندگان مجلس، درباره وزرای اقتصادی و وزرای مرتبط با حوزه های سیاست خارجی و امنیت، بیش از وزرای فرهنگی بوده است.

بررسی اعداد و ارقام مربوط به آراء موافق این هشت وزیر اقتصادی نشان می دهد كه متوسط رای اعتماد نمایندگان مجلس به این افراد، حدود 72 درصد بوده است و البته صددرصد آنها رای لازم را كسب كردند. این رقم بالایی برای اخذ رای اعتماد وزرا می تواند محسوب شود و نشان دهنده تاكید دولت و مجلس بر این حوزه است

از دریچه ریاضیات و آمار هم كه به موضوع نگاه كنیم، اعداد و ارقام معنادار است و به نوعی تائید می كند كه حال و روز وزارتخانه های اقتصادی و وزارتخانه هایی كه قرار است در حوزه های سیاسی و امنیتی فعالیت كنند به مراتب بهتر از وزارتخانه های فرهنگی است.

در حوزه اقتصادی، علی طیب‌نیا برای کرسی وزرات امور اقتصادی و دارایی، محمود واعظی برای وزارت ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات، علی ربیعی برای وزرات تعاون، کار و رفاه اجتماعی، محمود حجتی برای وزارت جهاد کشاورزی، عباس آخوندی برای وزارت راه و شهرسازی، محمدرضا نعمت‌زاده برای وزارت صنعت، معدن و تجارت، بیژن زنگنه برای وزارت وزرات نفت و حمید چیت‌چیان برای وزارت نیرو به مجلس معرفی شدند.

بررسی اعداد و ارقام مربوط به آراء موافق این هشت وزیر اقتصادی نشان می دهد كه متوسط رای اعتماد نمایندگان مجلس به این افراد، حدود 72 درصد بوده است و البته صددرصد آنها رای لازم را كسب كردند. این رقم بالایی برای اخذ رای اعتماد وزرا می تواند محسوب شود و نشان دهنده تاكید دولت و مجلس بر این حوزه است.

در دیگر سو، وزرای پیشنهادی برای تصدی وزارتخانه های فرهنگی وضعی به این اندازه مطلوب ندارند. در این حوزه، محمدعلی نجفی برای وزارت آموزش و پرورش، جعفر میلی‌منفرد برای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، علی جنتی برای تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسعود سلطانی‌فر به عنوان وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان به مجلس معرفی شدند.

رای اعتماد وزرا

آمارهای این حوزه با حوزه اقتصاد متفاوت است. در این بخش، سه وزیر از چهار وزیر پیشنهادی رای نیاوردند و متوسط میزان رای نمایندگان به آنها - آن هم به لطف رای بالای جنتی - چیزی كمتر از 52 درصد بوده است. اگر سیدحسن هاشمی به عنوان وزیر پیشنهادی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را بواسطه فعالیت این وزارتخانه در امر آموزش در این آمار وارد كنیم، باز هم با وجود اینكه وی رای بالایی كسب كرد، آمار رای اعتماد نمایندگان به وزرای این حوزه به 60 درصد هم نمی رسد.

بالاترین آمار مربوط به حوزه، سیاست، دفاع و امنیت است. با توسیع نگاه به تعاریف حوزه های كاری، چه در امور داخلی و چه امور برون مرزی، می توان سید محمود علوی برای تصدی وزارت اطلاعات، محمدجواد ظریف گزینه پیشنهادی وزرات امور خارجه، مصطفی پورمحمدی برای وزارت دادگستری، حسین دهقان برای وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و رحمانی فضلی برای كرسی وزارت کشور را در این تقسیم بندی در كنار هم قرار داد.

در این حوزه، متوسط آراء موافق نمایندگان مجلس با این پنج وزیر، حدود 84 درصد بوده است كه آماری بسیار بالا محسوب می شود؛ ضمن اینكه تمام این افراد توانسته اند رای اعتماد مجلسی ها را به خود جلب كنند.

البته هماهنگی رییس جمهور با نهادهای بالادستی نظام برای انتخاب وزرای حوزه اخیر و وفور مشكلات در حوزه های اقتصاد و دیپلماسی، در بالا بودن رای اعتماد نمایندگان مجلس به وزرای این حوزه ها بی تاثیر نبوده است، اما نمی توان كتمان كرد كه دولت یازدهم و شخص رییس این دولت نیز تاكید خاصی بر این حوزه ها دارند.

رییس جمهور در كنار وعده های اقتصادی، وعده هایی هم در حوزه فرهنگ و آموزش داده بود و باید امیدواری داشت همانطور كه دولت گام های اول در حوزه اقتصاد و مدیریت را قوی برداشته است، در حوزه فرهنگ هم همینطور عمل كند

وعده علی جنتی برای بررسی دقیق وضعیت خانه سینما و رسیدگی به احوالات چاپ و نشر در كشور و نیز برخی بازخوردهای مثبت نسبت به نشستن وی بر صندلی وزارت فرهنگ، كورسوهای امیدی را در دل هنرمندان و فرهنگیان كشور بوجود آورده است اما در عین حال این نگران وجود دارد كه مبادا فرهنگ و هنر ذیل اولویت هایی به نام اقتصاد، سیاست، دیپلماسی و امنیت نادیده گرفته شود. این دغدغه برای دانش آموزان، دانشجویان، جوانان و ورزشكاران كه بی وزیر مانده اند، صدچندان است.

رییس جمهور در كنار وعده های اقتصادی، وعده هایی هم در حوزه فرهنگ و آموزش داده بود و باید امیدواری داشت همانطور كه دولت گام های اول در حوزه اقتصاد و مدیریت را قوی برداشته است، در حوزه فرهنگ هم همینطور عمل كند. در عین حال، مجلس بارها این مساله را مطرح كرده كه نمایندگان با دولت همكاری كردند تا برنامه های اقتصادی خود را به پیش ببرد اما هیچكدام از سرنوشت وزارتخانه های زیربنایی كشور سخنی به میان نیاوردند.

حسین آشنا

بخش سیاست تبیان