آیا ازدواج اسارت است؟

در این که ازدواج سبک زندگی شما را تغییر می دهد شکی نیست. ازدواج دنیای تجرد شما را به دنیایی وصل می کند که در آن تعهد و مسئولیت حرف اول را می زند. مسئولیت نسبت به خود و کسی دیگر که بخش بزرگی از زندگی اش را با شما به اشتراک گذاشته است. در زندگی مجردی اگر شما تصمیم گیرنده زندگی خود بودید با متاهل شدن تان تصمیم گیری تان بر زندگی یک فرد دیگر هم تاثیر می گذارد و می تواند آینده یک خانواده را دگرگون کند.

شما تا پیش از این اگر به تنهایی سفر می رفتید، این بار باید سفرهایتان را خانوادگی برنامه ریزی کنید. اگر درآمدتان را به تنهایی برنامه ریزی می کردید، این بار باید بخش بزرگی از آن را به زندگی مشترک اختصاص دهید و اگر قبلا خیلی راحت از برخی دوستان و اقوام که با آنها کمتر نزدیکی دارید، کناره می گرفتید، حالا باید مهارت ارتباط با انواع و اقسام آدم ها را یاد بگیرید.

باید یاد بگیرید در تمام مواردی که در گذشته از تصمیم گیری شانه خالی می کردید و بار آن را به دوش دیگران، مثلا پدر و مادرتان می انداختید، تصمیم گیرنده باشید و با مشکلاتی که قبلا به سادگی از کنار آنها می گذشتید، رو در رو شوید. در واقع سبک زندگی شجاعانه تر، مسئولانه تر و منطقی تری را انتخاب کنید.

اما به جز این، سبک زندگی شما دستخوش تغییرات دیگری هم می شود. ازدواج شما به معنی رفع نیازهای فردی است که تا قبل از آن تجربه ای درباره آنها نداشته اید. نیازهای مادی، معنوی، عاطفی و جسمی یک فرد دیگر که از دنیایی دیگر پا به دنیای شما گذاشته است. این به خودی خود می تواند سبک زندگی شما را تغییر دهد و شما را وادار کند که قبل از برآورده کردن نیازهای خود به فکر رفع نیازهای طرف مقابل باشید. چیزی که فقط با عاطفه ای قوی و احساس مسئولیت به دست می آید.

با این حساب می بینید که در ازدواج آن چیزی که به اسارت تعبیر می شود در واقع رد شدن از دوران وابستگی و انفرادی زندگی کردن به دنیای مسئولیت و بلوغ است. ازدواج خوشی ها را از شما نمی گیرد. فقط شکل آن را تغییر می دهد. شما همچنان می توانید روابط دوستانه خود را داشته باشید اما این بار باید چهارچوب های بیشتری برای آن قائل شوید. چهارچوب هایی که احتمالا دوستان مجرد شما آن ها را درک نمی کنند اما هر فرد متاهلی به آنها پایبند است.

به جز این، ازدواج برای عده ای ترس از دست دادن حریم شخصی و رازهای پنهان را به همراه دارد. عده ای نگرانند که با ازدواج مجبور شوند همه چیزشان را کف دست همسرشان بگذارند. چیزی که هیچ کس به آن علاقه ای ندارد. واقعیت این است که شما همچنان می توانید خلوت خود را داشته باشید، فعالیت های مورد علاقه تان را حفظ کنید و حریم فردی تان را از اشتراک محفوظ بدارید اما باید بپذیرید که بخش هایی از این حریم فردی در ازدواج از بین می رود.

در ازدواج، پنهان کاری معنایی ندارد و این یعنی اگر در زندگی تان مواردی دارید که از دیگران مخفی می کنید، هنوز برای ازدواج آماده نیستید. اگر بخشی از روابط، فعالیت های فردی یا لذت هایتان جزو موارد ممنوعه است که برملا شدن آنها باعث شرمندگی تان می شود، برای ازدواج آماده نیستید.

بنابراین، ازدواج یک تغییر بزرگ در عادات و رفتارهای شما است اما این تغییر نمی تواند منفی باشد. مگر آنکه شما اساسا تمایلی به تغییر نداشته باشید و بخواهید همچنان قواعد زندگی مجردی تان را در زندگی مشترک پیاده کنید که در این صورت، دیر یا زود باید با شکست رو در رو شوید!