رابطه کودکان با پدر،مادر بزرگها
پدربزرگها و مادربزرگها اگرچه آلزایمر داشته باشند...، وجودشان برای کودکان خوب و مفید است. اصلا بیماریها و مشکلات خاص بزرگسالان، احساساتی همچون غمخواری، شفقت در حق دیگران و ... را در وجود کودکان پرورش می دهد. کودک ما با مادربزرگش ارتباطی عمیق تر از آنچه ما فکر می کنیم، برقرار می کند. دردهای او را بیشتر از آنچه ما درک می کنیم، حس می کند. گاهی نگرانی، گاهی امید ، گاهی احساسات روحانی را در کنار او تجربه می کند و همه ی اینها برای رشد ظرفیت عاطفی و اخلاقی او بسیار مفید است.
فقط در صورتی وجود بزرگسالان می تواند تاثیر منفی روی اخلاق و ادب کودکان داشته باشد، که ما با آنها در حضور کودکان بدرفتاری کنیم و احترامشان را رعایت نکنیم. در غیر اینصورت حتی اگر دچار عادتهای بد اخلاقی باشند، مادامیکه رفتار بقیه اطرافیان (مخصوصا والدین) درست باشد، تاثیر سوئی بر کودک نخواهد داشت. یک عادت ناپسند در شرایطی بر کودکان تاثیرگذار می گردد که مخصوصا از سوی والدین تایید شود و کودک آن را نشانه ی بزرگی و ارزشمندی بداند.
به جای خواهر و برادرهایی که نیستند
رابطه با بزرگسالان جای رابطه های خالی دیگر را هم به خوبی پر می کند. در گذشته بچه ها خواهر و برادرهای بیشتری داشتند. اما امروزه جای روابط انسانی را روابط ماشینی پر کرده است. به جای خواهر، رایانه و به جای برادر، تلویزیون و دیگر وسایل قرار گرفته است. همین کمبود روابط انسانی، نسل آینده را با مشکلات اخلاقی و عاطفی زیادی مواجه می کند. پدربزرگها و مادربزرگها تا حد زیادی می توانند این کمبود روابط انسانی پیرامون کودک را جبران کنند. به هر حال در هر شرایطی روابط انسانی برای رشد روحی روانی هر انسانی لازم است.
"وجود افراد بزرگسال و مهربان در زندگی فرزندان ما از اهمیت بسیاری برخوردار است. کودکان ما از ارتباط دائمی با افراد فامیل یا دوستان خانوادگی بسیار سود خواهند برد. از آنجا که ما نمی توانیم در همه ی لحظه ها برای فرزندانمان همه چیز باشیم در بسیاری موارد وجود دوستان و اقوام با نقطه نظرهای جدید و کمی وقت بیشتر با هوشیاریها و داناییهای خاص آنها می تواند مفید واقع شود. در اینجاست که به اهمیت وجود پدربزرگها و مادربزرگها پی می بریم. وجود این افراد باعث می شود بچه ها خود را تحت حمایت یک نسل عاقلتر و با محبت احساس کنند. بیشتر اوقات پدربزرگها و مادربزرگها می توانند برای نوه هایشان وقت بیشتری نسبت به وقتی که برای فرزندانشان خود صرف می کردند، داشته باشند." (روانشناسی کودک، دکترمحمد جواد قاسم زاده، انتشارات شمیم قلم، ص75)
نگاه بی آلایش و دنیای پاک یک کودک هیچ اهمیتی به چروکهای چهره ی مادربزرگ یا لرزش دست پدربزرگ نمی دهد. کودک مادربزرگ محبوبش را از هر زیبایی زیباتر می داند و عاشقانه به او دل می بندد. همین ارتباطها می تواند، کودکان را از گرفتار شدن به بسیاری از رذیله های اخلاقی مثل ظاهر بینی حفظ کند
در دنیای امروز که بسیاری از مادران هم شاغلند و وقت کمی برای کودکان خود دارند، روابط کودکان با بزرگسالان اهمیت بیشتری پیدا کرده است. تا جایی که می توان گفت وجود آنها برای جلوگیری از ایجاد خلاء در روابط انسانی و عاطفی واجب شده است. انس عجیب برخی کودکان به پدربزرگ یا مادربزرگشان خود گویای این مطلب است که کودکان به این رابطه ها اهمیت زیادی می دهند. نگاه بی آلایش و دنیای پاک یک کودک هیچ اهمیتی به چروکهای چهره ی مادربزرگ یا لرزش دست پدربزرگ نمی دهد. کودک مادربزرگ محبوبش را از هر زیبایی زیباتر می داند و عاشقانه به او دل می بندد. همین ارتباطها می تواند، کودکان را از گرفتار شدن به بسیاری از رذیله های اخلاقی مثل ظاهر بینی حفظ کند. بهره گرفتن از گفتارهای بزرگسالان نیز که همیشه بر دوش انبوهی از تجربیات نشسته است، نیز برای کودکان خوب است. علاوه بر اینها بزرگسالان کودکان ما را با دنیای گذشته نیز آشنا می کنند.
"شبکه گسترده ای از افراد بزرگسال که ارتباط عاطفی خوبی با ما داشته باشند، می توانند دنیای غنی تری در برابر فرزندان ما قرار دهند این افراد با جواب دادن به کنجکاویهای فرزندان ما، با پیشنهادات سازنده و جذاب خود این احساس را به انها می دهند که افراد دیگری غیر از پدر و مادرشان به آنها اهمیت می دهند. از آنجا که هر فردی نقطه نظرها و قریحه منحصر به فردی دارد، وجود تعداد بیشتر افراد بزرگسال در زندگی کودکان ما می تواند کمک بزرگی برای موفقیت آنها در زندگی محسوب شود."(همان، ص 76)
انسیه نوش آبادی
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
